ΓΙΑ ΤΗΝ ΤΡΑΓΙΚΗ ΕΕ Ο ΠΟΛΕΜΟΣ ΜΕ ΤΗ ΡΩΣΙΑ ΓΙΝΕΤΑΙ ΑΝΑΠΟΦΕΥΚΤΟΣ – ΑΥΤΟΚΤΟΝOΥΝ ΓΕΡΑΚΙΑ (ΓΑΛΛΙΑ) ΚΑΙ ΠΕΡΙΣΤΕΡΙΑ (ΓΕΡΜΑΝΙΑ)

Η Ρωσία τελικά έχει διασπάσει την Ευρώπη ή η ίδια η ΕΕ πορεύεται σε έναν αυτοκαταστροφικό δρόμο;
Η απάντηση είναι ότι η Ευρώπη δείχνει να έχει σπάσει σε δύο κομμάτια με δύο ευδιάκριτα στρατόπεδα σε ένα κρίσιμο γεωπολιτικό σταυροδρόμι εν όψει ιστορικών εξελίξεων και δεν ευθύνεται η Ρωσία για αυτό.
Ο Γάλλος πρόεδρος Emmanuel Macron συνεχίζει να προκαλεί με δηλώσεις πολιτικά διπολικές, επιμένοντας να μπλοφάρει και να προκαλεί εκνευρισμό σε όλους τόσο στη Γαλλία, όσο και στο εξωτερικό.
Μετά την ανακοίνωση των σχεδίων του για κατάπαυση του πυρός στο ουκρανικό μέτωπο κατά τη διάρκεια των Θερινών Ολυμπιακών Αγώνων στο Παρίσι επέστρεψε στο θέμα της αποστολής δυτικών στρατιωτικών στις μάχες στην Ουκρανία.
Σε μια νέα συνέντευξη στη Le Parisien, ο Macron φαίνεται να ανάβει το πράσινο φως για την «αντιμετώπιση των ρωσικών στρατευμάτων».
Οι δηλώσεις και κινήσεις του Γάλλου ηγέτη αναδεικνύουν πολλές αντιφάσεις και προβλήματα εντός της ΕΕ.

Τα γεράκια και τα περιστέρια

Σύμφωνα με τη βρετανική The Telegraph, ο κύριος λόγος για τη μεταμόρφωση του Γάλλου προέδρου από περιστέρι σε γεράκι είναι οι διαφωνίες με το Βερολίνο για συμφωνίες που αθετήθηκαν και η επιθυμία του Παρισιού να ανακτήσει τον ρόλο του στρατηγικού ηγέτη σε συνδυασμό με τη Γερμανία (στην οποία ανατίθεται ο ρόλος του οικονομικού ηγέτη υπό αυτές ακριβώς τις συμφωνίες).
Η Ευρώπη, κατ’ αρχήν, αποδείχθηκε διχασμένη στο ζήτημα των περαιτέρω ενεργειών στην ουκρανική σύγκρουση: Από τη μια πλευρά, έχει σχηματιστεί μια ομάδα κρατών-γερακιών (κυρίως περιλαμβάνει τις λεγόμενες «Τίγρεις της Βαλτικής» που… μάλλον μοιάζουν με κανίς) και από την άλλη, οι υπόλοιπες χώρες να είναι κατηγορηματικά αντίθετες στην ιδέα της ανοιχτής μάχης με τη Ρωσία, επισημαίνει σε άρθρο της στο Ria Novosti η αναλύτρια Irina Alksnis.
Και η ευρωπαϊκή κοινή γνώμη επιδεικνύει εντυπωσιακή ομοφωνία: Η προοπτική για το άνοιγμα του «ανατολικού μετώπου» δεν ευχαριστεί σχεδόν κανέναν.
Λαμβάνοντας υπόψη την ξαφνική νηφαλιότητα που έχουν δείξει κράτη με γνωστή αντιρωσική υστερία, όπως η Τσεχία, καταλήγει κάποιος αβίαστα στο συμπέρασμα ότι οι ελίτ της παγκοσμιοποίησης που ωθούν την Ευρώπη σε πόλεμο με τη Ρωσία κάνουν τα πάντα για να πετύχουν τον στόχο τους.

Η Ευρώπη θα υποφέρει

Η Ευρώπη με πόλεμο ή και χωρίς πόλεμο  θα υποφέρει. Η Ρωσία απλώς έφερε στην επιφάνεια τα προβλήματα.
Ο πόνος που θα προκληθεί θα είναι μεγάλος και οι λόγοι είναι βαθύτεροι παράγοντες: Δημογραφικοί και Οικονομικοί.
Ο πληθυσμός της Ευρωπαϊκής Ένωσης είναι περίπου 450 εκατομμύρια άνθρωποι.
Η Ευρώπη ήταν η πιο ευημερούσα, σταθερή, και ανεπτυγμένη περιοχή του πλανήτη μέχρι πρόσφατα.
Ακόμη και οι ΗΠΑ δεν θα μπορούσαν ποτέ να περηφανευτούν για ένα τέτοιο επίπεδο κοινωνικής ασφάλισης και ευημερίας (σ.σ. τουλάχιστον μέχρι πρόσφατα) που καλύπτει ολόκληρο τον πληθυσμό – η Αμερική έχει παραδοσιακά ένα πολύ πιο άκαμπτο σύστημα κοινωνικού δαρβινισμού.
Ωστόσο, όπως έχει γίνει προφανές σε όλους η επιτυχία αυτή της Ευρώπης επιτεύχθηκε μεταξύ άλλων χάρη στους φθηνούς ρωσικούς ενεργειακούς πόρους.
Και αυτή τη στιγμή αυτό το σύστημα παύει να υπάρχει: Η βιομηχανία πεθαίνει, η κατάσταση της οικονομίας επιδεινώνεται ραγδαία, τα κράτη καταφεύγουν στο δανεισμό και τα αποθέματά τους και ο πληθυσμός στο όποιο μαξιλάρι ασφαλείας διαθέτει.
Το εντυπωσιακό είναι ότι η διαδικασία αυτή προχωρά ραγδαία και όπως φαίνεται θα διαρκέσει μερικά χρόνια.

Επιστροφή στο παρελθόν

Κοινωνικοοικονομικά, η Ευρώπη γυρίζει πίσω δεκαετίες.
Τα μισό δισεκατομμύριο στον πλανήτη που ευημερούσε, θα πρέπει να αλλάξει ριζικά και επί τα χείρω το επίπεδο και την ποιότητα της ζωής τους.
Και εδώ τίθεται το ερώτημα, εάν οι ευρωπαϊκές χώρες θα μπορέσουν να διατηρήσουν τον έλεγχο της κατάστασης και του πληθυσμού, ο οποίος, αν κρίνουμε από τις αυξανόμενες διαμαρτυρίες, είναι ήδη δυσαρεστημένος με τις αλλαγές που τους συμβαίνουν.
Προφανώς, τα πράγματα θα γίνουν μόνο χειρότερα.
Παρεμπιπτόντως, είναι σημαντικό ότι οι Ευρωπαίοι είναι το κύριο πεδίο δοκιμών για την επιθετική προώθηση των πιο προηγμένων θεμάτων της δυτικής ατζέντας, όπως η εγκατάλειψη του κρέατος υπέρ της κατανάλωσης εντόμων.

Στην Ασία το γεωπολιτικό  και οικονομικό κέντρο – Συλλογική πείνα στην Ευρώπη

Το γεωπολιτικό και οικονομικό κέντρο του πλανήτη μετακινείται στην περιοχή Ασίας-Ειρηνικού.
Οι ΗΠΑ, που απαγκιστρώνονται σταδιακά από την Ουκρανία, εστιάζουν στο μέτωπο με την Κίνα.
Η πολλά υποσχόμενη στρατηγική για ήττα της Ρωσίας – ή τουλάχιστον περιορισμό της – ναυαγεί και ναυαγεί με τεράστιο ιστορικό κόστος.
Οι ελπίδες στην ΕΕ για αλλαγή καθεστώτος στη Ρωσία και ήττα της στο μέτωπο της Ουκρανίας μετατρέπονται σε συλλογική αυτοκτονία, πείνα, κρύο και μία διαλυμένη οικονομία με τους Ευρωπαίους να χάνουν σύντομα, πολύ σύντομα το επίπεδο ζωής που είχαν.
Τα γεγονότα των τελευταίων ετών, συμπεριλαμβανομένης της άρνησης του ρωσικού φυσικού αερίου, έδειξαν ότι η ΕΕ χάνει το μέτρο της αυτοσυντήρησης.
Εάν δεν επανέλθει τώρα η λογική στην Ευρώπη μπορεί να βρεθεί σε ένα κρίσιμο ιστορικό σταυροδρόμι που πιθανότατα θα είναι και μοιραίο: Αυτό μίας πολεμικής αναμέτρησης με τη Ρωσία που θα αφήσει πίσω της μόνο ερείπια.