Γεγονός είναι η συμφωνία εκεχειρίας στη Γάζα καθώς το μόνο που απομένει είναι να δώσει την έγκριση της και επίσημα η κυβέρνηση του Ισραήλ, κάτι που πάντως θα πρέπει να θεωρείται δεδομένο.
Αυτό που δεν είναι ακόμα δεδομένο είναι το πότε θα αρχίσει η υλοποίηση της συμφωνίας, η οποία προβλέπει και την απελευθέρωση 33 Ισραηλινών ομήρων, τα ονόματα των οποίων έχουν δοθεί ήδη στη δημοσιότητα.
Αν και βάσει των συμφωνηθέντων, έχει οριστεί να τεθεί σε ισχύ από το απόγευμα της Κυριακής 19 Ιανουαρίου, δεν αποκλείεται να παραταθεί για λίγες επιπλέον ώρες, καθώς δεν έχει προγραμματιστεί ακόμα η συνεδρίαση του συμβουλίου ασφαλείας και της κυβέρνησης του Ισραήλ προκειμένου να δοθεί και η τελική έγκριση.
Έκλεισε η συμφωνία
Το πρωθυπουργικό γραφείο του Ισραήλ επιβεβαίωσε σήμερα πως η συμφωνία με την Hamas για την εφαρμογή της εκεχειρίας στη Γάζα και για την απελευθέρωση των ομήρων οριστικοποιήθηκε κατά τη διάρκεια των διαπραγματεύσεων στο Κατάρ.
Σημειώνεται πως χθες ο Netanyahu κατηγορούσε την Hamas ότι επεδίωκε να προκαλέσει κρίση της τελευταίας στιγμής καθώς ζητούσε αλλαγές σε ορισμένες λεπτομέρειες της συμφωνίας.
Τελικά τα όποια εμπόδια ξεπεράστηκαν και οι δύο πλευρές κατέληξαν σε συμφωνία για την απελευθέρωση των ομήρων.
Κατόπιν αυτής της εξέλιξης ο Netanyahu ανακοίνωσε ότι επίκειται η συνεδρίαση των δύο αρμόδιων οργάνων – είτε σήμερα είτε αύριο Σάββατο 18/1 – για να ψηφίσουν επί της συμφωνίας.
Εφόσον η συμφωνία δεν έχει κυρωθεί από το Ισραήλ έως το Σάββατο, τότε δεν αποκλείεται να καθυστερήσει και η έναρξη της συμφωνίας.
To Ισραήλ εκτιμά ότι 98 όμηροι κρατούνται από την Hamas, συμπεριλαμβανομένων και των 36 που ο IDF τους θεωρεί νεκρούς.
Ο ένας φεύγει, ο άλλος μένει
Η έγκριση της συμφωνίας, η οποία θα πρέπει να θεωρείται δεδομένη από την κυβέρνηση Netanyahu, έχει προκαλέσει πολλές αντιδράσεις και στο εσωτερικό της κυβέρνησης.
Ο ακροδεξιός υπουργός Εθνικής Ασφάλειας και επικεφαλής του κόμματος Otzma Yehudit, Itamar Ben Gvir υποστήριξε ότι «αν και αγαπάει» τον Netanyahu, θα υποβάλλει την παραίτηση του και θα αποσύρει το κόμμα του από την κυβέρνηση συνασπισμού, εάν εγκριθεί η συμφωνία.
Μάλιστα ο Gvir έκανε λόγο για μια καταστροφική για το Ισραήλ, συμφωνία.
Από την πλευρά του πάντως ο έτερος ακροδεξιός της κυβέρνησης και υπουργός Οικονομικών, Bezalel Smotrich ήρθε σε συμφωνία με τον Netanyahu, καθώς όπως έγινε γνωστό, τόσο αυτός όσο και το κόμμα του Religious Zionism, θα καταψηφίσουν τη συμφωνία αλλά θα παραμείνουν στην κυβέρνηση, αποτρέποντας έτσι ένα σενάριο γενικευμένης κυβερνητικής κρίσης που θα μπορούσε να οδηγήσει ακόμα και σε σενάριο πρόωρων εκλογών.
Η συμφωνία
Η πρώτη φάση της συμφωνίας θα τεθεί σε εφαρμογή την Κυριακή 19/1 και προβλέπει την απελευθέρωση 33 ομήρων (αρχικά γυναίκες και παιδιά, κατόπιν οι γυναίκες – στρατιώτες, οι άντρες άνω των 50 ετών και νέοι που έχουν χαρακτηριστεί ως ανθρωπιστικές περιπτώσεις.
Θα διαρκέσει 42 ημέρες και θα συμπεριλάβει την απόσυρση των ισραηλινών δυνάμεων προς ανατολική κατεύθυνση, μακριά από κατοικημένες περιοχές.
Οι δυνάμεις αυτές θα λάβουν θέσεις κατά μήκος των συνόρων της Γάζας.
Η Hamas θα απελευθερώσει 33 Ισραηλινούς ομήρους, ανάμεσα τους άμαχες, παιδιά, ηλικιωμένος, άρρωστους και τραυματισμένους πολίτες, με αντάλλαγμα πολλούς φυλακισμένους Παλαιστίνιους στο Ισραήλ.
Σύμφωνα με δημοσίευμα της Jerusalem Post, η συμφωνία προβλέπει ότι στην πρώτη φάση της, θα απελευθερωθούν 2.000 Παλαιστίνιοι κρατούμενοι, εκ των οποίων οι 1.000 συνελήφθησαν μετά τα γεγονότα της 7ης Οκτωβρίου..
Επιπλέον, μηχανισμός επιτήρησης της εφαρμογής της συμφωνίας θα δημιουργηθεί στο Κάιρο και θα τον διαχειρίζονται η Αίγυπτος, το Κατάρ και οι ΗΠΑ.
Τελειώνουν οι 15 μήνες κόλασης στη Μέση Ανατολή;
Το Ισραήλ και η Hamas κατέληξαν σε συμφωνία κατάπαυσης του πυρός στη Λωρίδα της Γάζας και υπάρχει μεγάλη πιθανότητα, αυτή να γίνει σεβαστή.
Η Hamas θα απελευθερώσει τους ομήρους σε διάφορα στάδια και το Ισραήλ θα απελευθερώσει μερικούς από τους Παλαιστίνιους αιχμαλώτους και θα αποσύρει τα στρατεύματα από τη Γάζα.
Το τελευταίο σημείο είναι το πιο δύσκολο, επειδή Ισραηλινοί πολιτικοί και αξιωματούχοι έχουν μιλήσει επανειλημμένα για τις προθέσεις τους να διατηρήσουν τον έλεγχο σε διάφορα σημεία της Γάζας: τις βόρειες περιοχές, τη λωρίδα που κόβει τη Γάζα από την ανατολή προς τη δύση και τον χωρίζει στα δύο, το έδαφος κατά μήκος των συνόρων με το Ισραήλ…
Τώρα ο Netanyahu αναγκάστηκε να συμφωνήσει σε μια σταδιακή πλήρη απόσυρση των στρατευμάτων, αλλά αν αυτό δεν συμβεί, η συμφωνία θα διαταραχθεί και οι εχθροπραξίες θα επαναληφθούν.
Πώς επιτεύχθηκε η συμφωνία
Πώς, όμως, ήταν δυνατόν να επιτευχθεί έστω και μια τέτοια συμφωνία;
Παρά το γεγονός ότι ο Trump προειδοποίησε την Hamas με «κόλαση» εάν οι όμηροι δεν απελευθερώνονταν πριν από την ημέρα της ορκωμοσίας του, στην πραγματικότητα ήταν το Ισραήλ που έπρεπε να υποχωρήσει.
Η απερχόμενη και η επερχόμενη αμερικανική κυβέρνηση άσκησαν από κοινού πίεση στον Netanyahu, ο οποίος, ωστόσο, δεν είχε καλές επιλογές.
Αν και σε ορισμένους φαίνεται ότι το Ισραήλ κέρδισε τη σύγκρουση των 15 μηνών, όχι μόνο στη Γάζα, αλλά και στην ευρύτερη περιοχή – μια και η διοίκηση της Hamas εξοντώθηκε, όπως και οι ηγέτες της Hezbollah, η εξουσία του Assad κατέρρευσε στη Συρία ενώ και η θέση του Ιράν στην περιοχή έχει αποδυναμωθεί – στην πραγματικότητα είναι ακόμα χειρότερο από μια Πύρρειο νίκη.
Δεν νίκησε το Ισραήλ
Γιατί το Ισραήλ δεν νίκησε τη Γάζα.
Όπως έγραψε ένας συγγραφέας στην ισραηλινή εφημερίδα Haaretz: «Ακόμα κι αν καταλάβουμε ολόκληρη τη Μέση Ανατολή και ακόμα κι αν όλοι μας παραδοθούν, δεν θα νικήσουμε στη Γάζα».
Εξάλλου, ο πραγματικός στόχος του Netanyahu δεν ήταν τα αντίποινα για την επίθεση της Hamas στις 7 Οκτωβρίου 2023, ούτε η καταστροφή της δομής της ή η απελευθέρωση ομήρων.
Το κύριο καθήκον ήταν η εκκαθάριση της Γάζας.
Οι κάτοικοι έπρεπε να τρομοκρατηθούν τόσο πολύ που θα ήταν πρόθυμοι να φύγουν για οπουδήποτε αλλού.
Ως έσχατη λύση, θα μπορούσαν να ομαδοποιηθούν σε διάφορα τμήματα του τομέα της Γάζας, αποκόπτοντας τα βόρεια εδάφη από τον υπόλοιπο θύλακα.
Η θέληση για αντίσταση έπρεπε να σπάσει εντελώς, και στην υπόλοιπη Γάζα το Ισραήλ θα επέτρεπε να μπουν εκπρόσωποι των αραβικών χωρών, οι οποίοι θα αναλάμβαναν την αποκατάσταση της Γάζας που πάντως θα παρέμενε υπό την ισραηλινή επιτήρηση και έλεγχο.
O ανταρτοπόλεμος θα συνεχιστεί
Όμως, αν και έχοντας σκοτώσει σχεδόν 50.000 ανθρώπους (αν και τα τελευταία στοιχεία από δυτικούς ειδικούς υποδηλώνουν ότι στην πραγματικότητα είναι πάνω από 70.000), συμπεριλαμβανομένων των ηγετών και του κύριου πυρήνα της Hamas, αν και έχοντας διαπράξει ένα γενοκτόνο έγκλημα (με βομβαρδισμούς νοσοκομείων, πείνα και αποκλεισμό), αν και έχοντας καταστρέψει τα περισσότερα σπίτια, τις υποδομές και την οικονομία της Γάζας, το Ισραήλ δεν μπόρεσε να σπάσει την παλαιστινιακή αντίσταση.
Ακόμη και ο Αμερικανός υπουργός Εξωτερικών Blinken αναγκάστηκε πρόσφατα να παραδεχτεί ότι η Hamas έχει στρατολογήσει όσους μαχητές έχασε, πράγμα που σημαίνει ότι ο ανταρτοπόλεμος ενάντια στις ανώτερες δυνάμεις των κατακτητών θα συνεχιστεί.
Γι’ αυτό ο Netanyahu αναγκάστηκε να υποχωρήσει.
Αν και θα δηλώσει νίκη και επίτευξη στόχων, το ίδιο το Ισραήλ καταλαβαίνει ότι δεν πήρε αυτό που ήθελε.
Όπως γράφει ο ισραηλινός Τύπος: «Είμαστε οι πρώτοι που πληρώσαμε το τίμημα για την εκλογή του Trump, μας αναγκάζουν να δεχθούμε μια συμφωνία» και «περιμέναμε ότι θα ελέγξουμε τη βόρεια Γάζα και δεν θα επιτρέψουμε την ανθρωπιστική βοήθεια».
Δεύτερη γενοκτονία
Διότι τους τελευταίους 15 μήνες, η φράση «εβραϊκή γενοκτονία» απέκτησε μια δεύτερη σημασία σε όλο τον κόσμο: τώρα δεν είναι μόνο η γενοκτονία κατά του εβραϊκού πληθυσμού κατά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, αλλά και η γενοκτονία που διεξήγαγε το εβραϊκό κράτος κατά των Παλαιστινίων της Γάζας μπροστά σε ολόκληρη την αγανακτισμένη ανθρωπότητα.
Δεν υπάρχουν δικαιολογίες ή εξηγήσεις γι ‘αυτό, και η καταδίκη για γενοκτονία θα εκδοθεί όχι μόνο εναντίον του Netanyahu, αλλά και του ίδιου του κράτους, που χτίστηκε στη γη και το αίμα των κατοίκων της περιοχής.
Και για αυτό είναι πολύ χειρότερη από μια Πύρρειο νίκη.
Είναι μια στρατηγική ηθική και πολιτική ήττα για το Ισραήλ.
