Η πορεία του Όλαφ Σολτς στην Καγκελαρία έχει και επίσημα ημερομηνία λήξης. Το τέλμα στο οποίο έφτασε η Κυβέρνησή του έχει και αφετηρία και λογική. Η Γερμανία, η 3η μεγαλύτερη οικονομία στον κόσμο είναι και η μοναδική που δεν εμφάνισε μετά το «τσουνάμι» της πανδημίας διαδοχικά θετικά πρόσημα. Για να είμαστε απόλυτα ακριβείς η γερμανική οικονομία είναι και η μοναδική από τις πραγματικά ισχυρές στον κόσμο που παρέμεινε απόλυτα στάσιμη… Οι χειρισμοί του Όλαφ Σολτς είχαν σημαντικό αντίκτυπο στο εσωτερικό της χώρας του.
Για τους Γερμανούς δύο είναι οι «κόκκινες» γραμμές διαχρονικά: ο πληθωρισμός και η στασιμότητα. Για να έχουμε ένα εύρος του προβλήματος και να κατανοήσουμε τους βασικούς λόγους που φέρνουν για τέταρτη μόλις φορά τα τελευταία 75 χρόνια σε πρόωρες κάλπες τους Γερμανούς θα πρέπει να δούμε πως οι Δημοκρατικοί ηττήθηκαν στις ΗΠΑ, την πιο δυνατή οικονομία του πλανήτη, με τον Τζο Μπάιντεν και την Κυβέρνησή του να δίνουν την χρονιά που μας πέρασε εντυπωσιακά νούμερα ανάπτυξης. Η οικονομία των ΗΠΑ ξεπέρασε το 12% σε ρυθμούς ανάπτυξης και παρά ταύτα οι πολίτες της χώρας τιμώρησαν την Κάμαλα Χάρις για τις τιμές στα προϊόντα στα ράφια των σούπερ μάρκετ – πρωτίστως…
Στη Γερμανία ο Σολτς και η κυβέρνησή του δεν κατάφεραν να δώσουν την απαραίτητη ώθηση ή για άλλους τις απαιτητές εγγυήσεις που η οικονομία της χώρας και κυρίως η βιομηχανία της χρειάζονταν προκειμένου μέσα στο συγκεκριμένο δύσκολο κλίμα παγκοσμίως να αυξηθούν οι επενδύσεις και η παραγωγή. Ο Όλαφ Σολτς δεν είχε τις κατάλληλες απαντήσεις, όπως αποδεικνύεται από τις πολιτικές εξελίξεις, στα δύσκολα αλλά όχι νέα ερωτήματα για την οικονομία.
Το μεγάλο ζήτημα στην Γερμανία όμως δεν είναι τόσο ότι απέτυχε ο Όλαφ Σολτς και η Κυβέρνησή του αλλά κυρίως το γεγονός πως, σε αντίθεση με τις ΗΠΑ, δεν υπάρχει αντίπαλο δέος που να δηλώνει ή να εγγυάται με βάση το πρόγραμμά του και τις θέσεις του μία διαφορετική προσέγγιση στο θέμα ειδικά της οικονομίας. Η Γερμανία δεν διαθέτει έναν Ντόναλντ Τραμπ με ξεκάθαρες γραμμές απέναντι στα τρέχοντα ζητήματα που – είτε τον πιστεύεις είτε όχι – έχει θεωρητικά μία θέση διαφορετική από αυτές που τα τελευταία τέσσερα χρόνια εφαρμόστηκαν. Το συγκεκριμένο πρόβλημα όχι μόνο για την Γερμανία αλλά γενικά για την Ευρώπη συνηθέστερα προάγει και πριμοδοτεί τα πολιτικά άκρα, δεξιά και αριστερά. Στην Γερμανία είναι δεδομένο πως το AfD (η εναλλακτική για την Γερμανία) θα διεκδικήσει και ίσως καταφέρει να πάρει σημαντικό ποσοστό στα χέρια του.
Η όλη κατάσταση τόσο σε Γερμανία όσο και σε Γαλλία, με το Παρίσι να βρίσκεται για μεγαλύτερο διάστημα σε πολιτική και κοινωνική περιδίνηση, αποσταθεροποιεί ολόκληρο τον ευρωπαϊκό χώρο. Τα εκλογικά αποτελέσματα στη Γερμανία μπορεί να είναι γνωστά στις 6 το απόγευμα της 23ης Φεβρουαρίου αλλά ο Σολτς θα παραμείνει για παράδειγμα και τυπικά Καγκελάριος μέχρι ο νικητής των εκλογών να βρει τις απαραίτητες συμμαχίες για να σχηματίσει Κυβέρνηση. Το κενό που δημιουργούν οι συνθήκες, οι καταστάσεις αλλά και τα δεδομένα κρίσιμα προβλήματα μπορεί να «καλυφθεί» μέσω της δημοκρατικότερης των πράξεων – της ψήφου αλλά χρονικά θα τραβήξει αρκετά, και ειδικά οι πρώτοι μήνες του 2025 αναμένονται καταιγιστικοί και εξόχως πυκνοί από εξελίξεις.
