Τις τελευταίες ώρες πολλοί είναι αυτοί που αναζητούν πληροφορίες για το ποια είναι η γυναίκα που επιτέθηκε φραστικά στον Αλέξη Τσίπρα.

Η Γεωργία Μπιτάκου αποδοκίμασε τον πρώην πρωθυπουργό όταν τον συνάντησε μέσα σε αεροπλάνο σε πτήση από τις Βρυξέλες. Η σημαιοφόρος του συλλαλητηρίου για την Μακεδονία βρήκε την ευκαιρία να πει όσα ήθελε εδώ και καιρό στον Αλέξη Τσίπρα επιρρίπτοντας του ευθύνες για την Συνθήκη των Πρεσπών και το όπως αναφέρει χαρακτηριστικά «ξεπούλημα της ιστορίας της χώρας».

Ποιά είναι όμως η Γεωργία Μπιτάκου;

Μεγάλωσε στον Μαραθώνα, όμως έχει ρίζες από την Μάνη και το Σούλι. Λάτρης της συγγραφής κειμένων αλλά και της πειθαρχίας κατάφερε με σταθερά βήματα να φέρει αυτόν τον συνδυασμό και στην επαγγελματική της ζωή. Όπως αναφέρει σε παλαιότερη συνέντευξή της, επηρεασμένη από τους καθηγητές της στο σχολείο, οι οποίοι της έλεγαν πως γράφει αρκετά καλά, ξεκίνησε ένα σχολικό περιοδικό, το οποίο στην συνέχεια βραβεύτηκε ως κορυφαίο μαθητικό έντυπο.

Η κλίση αυτή την οδήγησε αργότερα στην ζωή της να ασχοληθεί επαγγελματικά με τον χώρο της δημοσιογραφίας.

Το ερέθισμα όπως έχει αναφέρει, το πήρε από την Οριάνα Φαλάτσι, την παγκοσμίου φήμης Ιταλίδα πολεμική ανταποκρίτρια. Έτσι δειλά δειλά ξεκίνησε με το πολεμικό ρεπορτάζ. «Όταν λοιπόν συνέβη το περιστατικό που έσκασε η βόμβα της τρομοκρατικής οργάνωσης 17 Νοέμβρη στα χέρια του Σάββα Ξηρού, η εφημερίδα Απογευματινή έψαχνε προσωπικό.

Έτσι μπήκα στον χώρο και το 2003, που ξέσπασε ο πόλεμος στο Ιράκ. Σε ηλικία 23 χρονών τότε, αποφάσισα να πάω εκεί. Η εφημερίδα, λόγω ηλικίας και οικονομικής αδυναμίας, δεν μπορούσε να με στείλει. Έτσι, πήρα δανεικά από τον αδελφό της μητέρας μου και πήγα μόνη μου στην Ιορδανία, εκεί όπου νοίκιασα τζιπ και οδηγό, και στη συνέχεια πήγα στη Βαγδάτη όπου έμεινα για δύο μήνες, γυρίζοντας παράλληλα όλη τη χώρα.

Γεωργία Μπιτάκου: Δημοσιογραφία και Kick Boxing πάνε μαζί

Είχα την τύχη αρχικά να παραμείνω αρτιμελής, αλλά και να μου δώσουν συνέντευξη οι Φενταγίν – η πρώτη συνέντευξη των Φενταγίν σε ευρωπαϊκό Μέσο τότε. Γύρισα με πολύ καλό υλικό και στη συνέχεια έφυγα για τη ζούγκλα Τσιάπας, για ρεπορτάζ σχετικά με το κίνημα των Ζαπατίστας και στόχο μια κουβέντα με τον ηγέτη τους, τον Μάρκος.

Γενικά κυνηγούσα πράγματα που οι άλλοι θεωρούσαν ανέφικτα. Αργότερα απογοητεύτηκα λίγο με το πώς εφαρμόζεται η δημοσιογραφία στην Ελλάδα και αποστασιοποιήθηκα» είχε αναφέρει χαρακτηριστικά σε συνέντευξη της στο Vice η Γεωργία Μπιτάκου.

Το δεύτερο «μικρόβιο» της ζωής της είναι οι πολεμικές τέχνες.

«Το 2006 ακολούθησα ως ρεπόρτερ τον αδερφό μου και παγκόσμιο πρωταθλητή στο muay thai, Σταμάτη Μπιτάκο, σε αγώνες στην Κωνσταντινούπολη. Μαγεύτηκα από το σόου και τους μαχητές εκεί. Τότε δεν υπήρχε κάτι αντίστοιχο στην Ελλάδα.

Στο αεροπλάνο της επιστροφής, ενώ συζητούσαμε με τον αδερφό μου για το πόσο μας άρεσε το event, ο Σταμάτης μου… πέταξε την ιδέα να το προσπαθήσω στην Ελλάδα, επειδή είχα και τις γνωριμίες στα media. Κατεβαίνοντας από το αεροπλάνο, κάλεσα αμέσως έναν φίλο δικηγόρο για να μάθω τις διαδικασίες που χρειάζονταν να ακολουθηθούν για μια τέτοια επένδυση.

Το στοίχημα ήταν να το κάνω τηλεοπτικό σόου και από εκεί και πέρα να καταφέρω να με εμπιστευτούν χορηγοί, συνεργάτες και γενικά ο κόσμος. Ήταν πολύ δύσκολο τότε, διότι μιλάμε για μια εποχή που έλεγες τη λέξη kickboxing και το θεωρούσαν πολύ απαξιωτικό. Πηγαίναμε σε εκπομπές -και σήμερα συμβαίνει κάποιες φορές- και ρωτούσαν τι είναι αυτό, αν πονάει και αν είναι επικίνδυνο. Ωστόσο εμένα με ιντρίγκαρε. Πρώτον επειδή δεν υπήρχε κάτι τέτοιο στην Ελλάδα και δεύτερον επειδή δεν υπήρχε καμιά άλλη γυναίκα στον κόσμο που να το έκανε».