Γεννήθηκα στην Αθήνα
Από Αθηναίους γονείς.
“Άνθρωπος χωρίς χωριό” δηλαδή…
Γράφει ο Σταμέλος Παπαβασιλείου
Κάθε Χριστούγεννα και Πάσχα όλοι μας χαιρετούσαν να πάνε στο “χωριό”… Αποκτήσαμε κι εμείς ένα εξοχικό κάποια στιγμή, και τότε ήρθα σε επαφή με τη γη… αυτό το λεπτόκοκκο στερεό υλικό, αναμεμειγμένο με πέτρες, δηλαδή το χώμα που πατάμε, άλλαξε μονομιάς στα μάτια μου, μεταμορφώθηκε σε ζωοποιό ουσία… Από μέσα του ξεπηδούσε κάθε τι που του έριχνες για να φυτρώσει, και πολλά περισσότερα, αυτά που ήδη έκρυβε μονίμως μέσα του…
Αρκετά χρόνια μετά, στην Αθήνα, είχα την ευλογία να αποκτήσω μια λεμονιά στον κήπο του σπιτιού μου. Αν δεν γνωρίζετε, θα εκπλαγείτε από το πόσα λεμόνια μπορεί να παράξει μια λεμονιά. Από το πόσους καρπούς μπορεί να παράξει ένα ενήλικο καρποφόρο δέντρο. Τόσους πολλούς, που μπορεί να θρέψει δύο και τρεις οικογένειες μαζί.
Η γεωργική παραγωγή, δηλαδή η εκτεταμένη καλλιέργεια καρποφόρων (και όχι μόνο) φυτών, δεν είναι απλώς μέρος της εθνικής οικονομίας. Είναι συστατικό της ίδιας μας της ζωής, καθώς οι καρποί της Γεωργίας μας επιτρέπουν να γεμίζουμε το τραπέζι μας με χρήσιμα και υγιεινά προϊόντα, τα οποία ειδικά στην Πατρίδα μας απολαμβάνουν και των καλυτέρων συνθηκών ώστε να είναι και εξαιρετικής ποιότητας και γεύσης.
Αν ένα δέντρο λοιπόν ταΐζει τρεις οικογένειες, τότε ένας κάμπος σαν της Θεσσαλίας, ταΐζει δύο και τρεις “Ελλάδες”. Απόδειξη τούτου, η σύγκριση με άλλες χώρες που έχουν διαπρέψει στην γεωργική παραγωγή αξιοποιώντας στο έπακρο τους διαθέσιμους πόρους τους. Όπως το Ισραήλ με το έδαφός του που σε σύγκριση με την Ελλάδα είναι το 1/5 σε έκταση, αλλά και την Ολλανδία που έχει μόλις το 1/3 του μεγέθους των εδαφών μας. Το μεν Ισραήλ σιτίζει 9,5 εκατομμύρια πολίτες και η δε Ολλανδία σιτίζει 17,5 εκατομμύρια.
Το μεν Ισραήλ με συνολική καλλιεργουμένη έκταση 400.000 εκταρίων, δηλαδή κάτι λιγότερο από τα 500.000 καλλιεργούμενα εκτάρια ΜΟΝΟ του θεσσαλικού κάμπου, ενώ η Ολλανδία με τα 2,2 εκατομμύρια καλλιεργούμενα εκτάριά της σε σχέση με τα 2,8 εκατομμύρια καλλιεργούμενα εκτάρια της Ελλάδας, παράγουν αναλογικά πολύ μεγαλύτερο προϊόν σε οικονομικά μεγέθη, αποδεικνύοντας πως κάτι δεν κάνουμε καλά με την Γεωργία μας. Καθόλου καλά μάλιστα…
Το αποτέλεσμα σε οικονομικά στοιχεία είναι το Ισραήλ για τον Ιανουάριο του 2023 να εμφανίζει ΑΕΠ από αγροτική παραγωγή 1,2 δις €, η (πενταπλάσια σε έκταση) Ελλάς να βρίσκεται στα 1,8 δις € και η Ολλανδία στα 3 δις € διαθέτοντας το 1/3 της έκτασής μας.
Δυστυχώς, στην δεινή μας αυτή απόδοση, έρχεται να προστεθεί και μια εθνική τραγωδία, της οποίας το μέγεθος δεν έχουμε αντιληφθεί ακόμα. Η καταστροφή του Θεσσαλικού κάμπου θα αποδεκατίσει την εθνική μας γεωργική παραγωγή στα επερχόμενα οικονομικά στοιχεία και στατιστικά και κυρίως θα κάνει ακόμα πιο δυσπρόσιτο στο μέσο νοικοκυριό το ποιοτικό και οικονομικό ελληνικό γεωργικό προϊόν.
Μετά την καταστροφική πλημμύρα, που μόνο με θαλάσσιο τσουνάμι μπορεί να παρομοιαστεί, χάσαμε μια έκταση που σχεδόν εξισούται με την καλλιεργήσιμη έκταση του Ισραήλ. Πρέπει να γίνει κατανοητό, πως ένα μέρος του βάρους της παραγωγής θα μετατοπιστεί σε άλλες μεγάλες περιοχές με αγροτική παραγωγή.
Όμως αυτό δεν πρέπει να μεταφραστεί σε ράθυμη απόλαυση και κερδοσκοπία των περιοχών αυτών, αλλά σε ένταση και επαύξηση της παραγωγής τους ώστε να καλύψουν το χαμένο προϊόν, έως ότου και ο θεσσαλικός κάμπος ανακάμψει μετά από μια τετραετία – πενταετία και μετά από πολύ σκληρή προσπάθεια και συντονισμένες ενέργειες Πολιτείας – Αγροτών.
Το άρθρο “Ιδέες”, αποσκοπεί στην προσφορά ιδεών και παραγωγικού τρόπου σκέψης προς τους αναγνώστες. Ο γράφων ευελπιστεί να προβληματίσει γόνιμα τους αναγνώστες και να εμβάλει στην σκέψη και στην εν γένει κοινή γνώμη την απαίτηση για κάτι καλύτερο, κάτι αποδοτικότερο από την κατάσταση με την οποία “τρέχουν” σήμερα τα πράγματα στην Πατρίδα μας. Στο επόμενο μέρος του άρθρου θα αναλυθούν λύσεις και προτάσεις και θα εκτίθενται τακτικά ιδέες για όλες τις εκφάνσεις της καθημερινότητας…
