Ο κορωνοϊός ματαίωσε όλες τις παρελάσεις και τις εορταστικές εκδηλώσεις για τον εορτασμό της 25η Μαρτίου, αλλά στα Γιαννιτσά, ο διευθυντής ενός σχολείου ήταν εκεί για να τιμήσει την ημέρα.
Ο διευθυντής του 2ου δημοτικού σχολείου Γιαννιτσών “Αλεξάνδρειο”, Νίκος Αγγελίδης, τηρώντας τα μέτρα προστασίας, έκανε μόνος του την έπαρση της σημαίας στο προαύλιο του σχολείο, ενώ ακουγόταν από τα μεγάφωνα ο Εθνικός Ύμνος. “Ως εκπρόσωπος όλης της οικογένειας του σχολείου μας, τηρώντας ευλαβικά τα μέτρα προστασίας, τιμώ τη σημερινή ημέρα με την έπαρση της σημαίας μας και την ανάκρουση του εθνικού μας ύμνου, σύμβολα ενότητας και αγωνιστικότητας. Ο κορωνοϊός κρατάει μακριά τους ανθρώπους. Ας φέρουμε κοντά μας την ανθρωπιά. Εύχομαι η αυλή του σχολείου μας, άδεια και μελαγχολική σήμερα, να γεμίσει σύντομα ξανά, χαρούμενα παιδιά, που θα επιστρέφουν στα σπίτια τους με τους υγιείς γονείς τους και να τους περιμένουν οι υγιείς παππούδες και οι υγιείς γιαγιάδες τους” δήλωσε περιγράφοντας την πρωτοβουλία του, στο Αθηναϊκό και Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων.
Αναφερόμενος στο ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό που αγωνίζεται καθημερινά για όλους μας, περιθάλποντας τους ασθενείς που μολύνθηκαν από τον νέο κορωνοϊό στα νοσοκομεία, ο διευθυντής του 2ου δημοτικού σχολείου Γιαννιτσών, επισήμανε πως “οι σημερινοί, κατ΄ αναλογία ήρωες, δε φορούν φουστανέλα αλλά ιατρική ποδιά, δε κρατούν καριοφίλι, αλλά στηθοσκόπιο. Αυτούς τους ήρωες ιστορικούς αλλά και σύγχρονους τιμά το σχολείο μας σήμερα εδώ. Και είναι σαν να βρίσκονται εδώ όχι ένας αλλά 35 δάσκαλοι, όχι κανένα, αλλά 300 παιδιά. Γιατί η ελευθερία απαιτεί πειθαρχία και υπευθυνότητα. Κι εμείς ως Έλληνες και ως πολιτεία και ως πολίτες δώσαμε μαθήματα υπεύθυνης συμπεριφοράς σε όλη την Ευρώπη. Χρόνια πολλά σε όλους τους Ελληνες”.
Ευγε!!!!
Και απο τα λιγα σχολεια που οι μαθητες κλεινοντας τα αυτια τους στους αναρχοαπλυτους και στους νεοφιλελεδες εκαναν πορεια εναντιον της ΠΡΟΔΟΤΙΚΗΣ ΣΥΜΦΩΝΙΑΣ ΤΩΝ πρεσπων….
Έλληνας με καρδιά!!!!
Συγχαρητήρια στο ΔΑΣΚΑΛΟ. Ευπρεπώς ενδεδυμένος, όπως προβλέπει η ιερή στιγμή, έπραξε το καθήκον του. Όχι αυτό για το οποίο αμείβεται, αλλά αυτό που του επιτάσσει η Ελληνική ψυχή του. Έτσι θέλουμε τους διδάσκοντες. Όχι με αμπέχωνο, ταγάρι και μούσια. Όχι να γνωρίζουν μόνο το πιν του ΑΤΜ και να τσιμπάνε το 15νθημερο, αλλά να ΔΙΔΑΣΚΟΥΝ, πρώτα με το προσωπικό παράδειγμα και μετά με τις γνώσεις τους.