Πρόσβαση στο Άγιο Όρος έχουν μόνο 100 Ορθόδοξοι και μόλις 10 μη ορθόδοξοι κάθε μέρα. Κάθε ένας επισκέπτης πρέπει να παρουσιάσει το διαβατήριο του πριν εισέλθει στην περιοχή όπου δεν του επιτρέπεται να παραμείνει για περισσότερες από 3 ημέρες.
Η είσοδος των γυναικών απαγορεύεται εδώ και περισσότερα από 1.000 χρόνια και έτσι είναι αναγκασμένες να φτάσουν μόνο μέχρι τα λιμάνια που οδηγούν στην ιερή περιοχή, ενώ αν βρίσκονται σε κάποιο πλοίο, αυτό πρέπει να βρίσκεται σε απόσταση 500 μέτρων από τις ακτές.
Ο Δρ. Γκράχαμ Σπικ ο οποίος εξηγεί ότι σε έγγραφο του 10ου αιώνα εμφανίζεται μία απαγόρευση για την είσοδο θηλυκών ζώων στην περιοχή, ενώ δεν υπάρχει καμία αναφορά για τις γυναίκες καθώς όπως εξηγεί «όλοι γνώριζαν ότι οι γυναίκες δεν είχαν τη δυνατότητα να μπουν σε μοναστήρια αντρών». Αυτός ήταν ο μόνος τρόπος, σημειώνει, για να εξασφαλιστεί η αγαμία. Το στοιχείο όμως που κάνει το Άγιο Όρος να ξεχωρίζει είναι το γεγονός ότι ολόκληρη η περιοχή θεωρείται μοναστήρι.
Ωστόσο υπάρχει και ένας ακόμα λόγος για τον οποία απαγορεύεται η παρουσία των γυναικών. «Μία από τις παραδόσεις αναφέρει ότι η Παρθένος Μαρία ξέφυγε από την πορεία της όταν προσπαθούσε να πλεύσει προς την Κύπρο και έφτασε στο βουνό Άθως. Και της άρεσε τόσο πολύ που προσευχήθηκε στο γιο της ότι θα πρέπει να της ανήκει και εκείνος συμφώνησε», αναφέρει ο Σπικ. «Ακόμα αποκαλείται ο κήπος της Μητέρας του Θεού, είναι αφιερωμένος στη δόξα της, και εκείνη μόνη εκπροσωπεί το φύλο στο Άγιο Όρος», συνεχίζει.
Οι μόνες που εξαιρούνται από την απαγόρευση είναι οι γάτες, ενώ δεν υπάρχουν ούτε κότες και οι μοναχοί είναι αναγκασμένοι να αγοράζουν από έξω ακόμα και τα αυγά τους. Επιπλέον, υπάρχει μία μικρή εξαίρεση όσον αφορά στα άγρια ζώα τα οποία δεν μπορούν να θέσουν υπό τον έλεγχό τους.
«Ο κανόνας είναι και πάντα ήταν ότι οι άντρες πρέπει να είναι ικανοί να μεγαλώσουν γενειάδα αν πρόκειται να πάνε στον Άθω και ίσχυε μία απαγόρευση για τους ευνούχους και τα αγόρια κατά τη Βυζαντινή περίοδο», λέει ο Σπικ. Ο λόγος ήταν ότι μία γυναίκα θα μπορούσε να υποδυθεί ότι είναι κάτι από τα δύο παραπάνω.
«Αυτό που συμβαίνει σήμερα είναι ότι τα αγόρια συχνά έρχονται αν συνοδεύονται από έναν ενήλικο -συνήθως τον πάτερα τους – και έχω δει παιδιά ακόμα και 10 ετών. Και οι μοναχοί απολαμβάνουν πολύ την παρουσία τους. Στην πραγματικότητα τους αρέσει να έχουν αγόρια γύρω», λέει ο Σπικ.
Οι γυναίκες που τα κατάφεραν
Παρά την απαγόρευση, υπήρξαν γυναίκες που κατάφεραν να επισκεφθούν την περιοχή. Κατά τη διάρκεια του ελληνικού εμφύλιου πολέμου, μεταξύ 1946 και 1949, το Άγιο Όρος χορήγησε άσυλο σε ομάδες χωρικών ανάμεσα στους οποίους βρισκόταν γυναίκες και μικρά κορίτσια.
Επίσης το 1953 μία Ελληνίδα, η Μαρία Ποιμενίδου επισκέφθηκε το Άγιο Όρος. Η Ποιμενίδου τα κατάφερε καθώς είχε ντυθεί άντρας. Η κίνησή της αυτή είχε ως αποτέλεσμα η Ελλάδα να περάσει νόμο που απαγορεύει την είσοδο των γυναικών στην περιοχή με μέγιστη ποινή φυλάκισης έως και 12 μήνες για όσες τον παραβούν.
Πρόσφατα, τον Μάιο του 2008, τέσσερις Μολδαβές, θύματα διακινητών βρέθηκαν στο Άγιο Όρος, οι μοναχοί όμως δήλωσαν ότι τις συγχωρούν για την παρουσία τους εκεί.
Πού αλλού απαγορεύεται η είσοδος των γυναικών
Στο ναό Σαμπαριμάλα της Ινδίας απαγορεύεται η είσοδος στις γυναίκες που έχουν ηλικία από 10 έως 50 χρονών. Πολλοί είναι αυτοί που διαμαρτύρονται για την απαγόρευση ενώ η υπόθεση έχει πάει ακόμα και στο ανώτατο δικαστήριο της χώρας.
Το βουνό Omine στη Ιαπωνία αποτελεί και αυτό περιοχή στην οποία απαγορεύεται η πρόσβαση των γυναικών. Η περιοχή θεωρείται ιερός τόπος για τους πιστούς μίας ιαπωνικής λαϊκής θρησκείας.
Στην περιοχή Herbertstrasse στο Αμβούργο απαγορεύεται η είσοδος σε άτομα κάτω των 18 ετών και τις γυναίκες.
Γιατί απαγορεύεται η είσοδος των γυναικών στο Άγιο Όρος – Ποιες κατάφεραν να μπουν
Comments are closed.
@ Zagklos
Επειδή, αυθαίρετες τοποθετήσεις χωρίς τεκμηρίωση και ιστορικές πηγές συνιστούν είτε παντελή άγνοια της αληθείας ή εμμονική διάθεση εξαπόλυσης αβάσιμων κατηγοριών, οφείλεις να δώσεις συγκεκριμένα χωρία πατερικών κειμένων, από τα οποία να προκύπτει ο αναληθής ισχυρισμός σου …
΄Αλλως, «Κρείττον του λαλείν το σιγάν» !
Η αλήθεια είναι ότι μόνον μέσω της χριστιανοσύνης η γυναίκα εξισώθηκε με τον άνδρα μέσα στην κοινωνία, ενώ κατά τους προχριστιανικούς χρόνους (Ελληνορωμαϊκή εποχή, κοινωνία εβραίων ραβίνων, κλπ.), οι γυναίκες ήταν υποβιβασμένες σε κατώτερα όντα και, εκτός από σκεύη ηδονής και μέσα διαιώνισης του ανθρώπινου είδους, δεν είχαν κανένα δικαίωμα, πλην κάποιων περιορισμένων δικαιωμάτων που είχαν μόνον οι εταίρες / πόρνες πολυτελείας (Πλάτωνος Πολιτεία, 457 D 459 C E, 406 A B) …
[Για του λόγου του αληθές :
-Ο Ησίοδος απέδιδε όλα τα κακά του κόσμου στην Πανδώρα, το φθονερό «δώρο» του Δία.
-Ο Σημωνίδης ο Αμοργινός, θεωρούσε ότι η μεγαλύτερη συμφορά που μηχανεύτηκε ο Δίας ήταν οι γυναίκες (Περί γυναικών, αποσπ. 182).
-Ο Ευριπίδης θεωρούσε την γυναίκα «κακόν μέγα» (Μήδεια Στ, 230) και το γυναικείο φύλο «κίβδηλον κακόν» (Ιππόλυτος 612, 636 επ.).
-Οι γυναίκες στην περίφημη Αθηναϊκή Δημοκρατία δεν είχαν δικαιοπρακτική ικανότητα, ήταν κλεισμένες στον γυναικωνίτη και χρειάζονταν μόνο για τεκνοποιία, τελώντας συνεχώς υπό την επίβλεψη των γυναικονόμων. -Κατά τον Πλάτωνα, «η θήλεια φύσις χείρων της άρρενος» και, ένας κακός άντρας μπορούσε να μετενσαρκωθεί ως γυναίκα (Τίμαιος).
– Σύμφωνα με τον Αριστοτέλη, «το άρρεν φύσει του θήλεος ηγεμονικώτερον».
-Ο Δημόκριτος συμβούλευε: «Γυνή μη ασκείτω λόγον· δεινόν γαρ» (πρβλ. και Claude Mossé, Η γυναίκα στην αρχαία Ελλάδα)] …
κλπ. –
Ο αόριστος και παντελώς ψευδής ισχυρισμός σου, Zagkle, ότι “για τον Απόστολο Παύλο και πολλούς Αγίους, η γυναίκα ΔΕΝ είναι άνθρωπος”, αποτελεί, αν μη τι άλλο, οξύμωρον σχήμα, καθ΄όσον ο Απόστολος Παύλος είχε πολλές γυναίκες συνεργάτιδες στο κήρυγμα του ευαγγελίου του, όπως την Πρίσκιλλα, την Ευωδία, την Συντύχη, την Ιουνία, την Απφία, την Φοίβη που ήταν, μάλιστα, «διάκονος εν Κεχρεαίς», την οποία θεωρεί προστάτιδά του και την κατατάσσει στους Αγίους (Ρωμ. 16:1 επ.) και πολλές άλλες …
Επίσης, όλοι οι ΄Αγιοι της Ελληνορθοδοξίας (Ιω. Χρυσόστομος, Γρηγ. Ναζιανζηνός, Γρηγ. Θεολόγος, Μέγας Βασίλειος, Γρηγόριος Νύσσης, Κλήμης Αλεξανδρεύς, Κύριλλος Ιεροσολύμων, κ.ά.), καθώς και οι εκκλησιαστικοί συγγραφείς και Πατέρες, αλλά και οι Οικουμενικές Σύνοδοι (Ιεροί Κανόνες : ΙΘ΄ της Α΄ Οικουμενικής Συνόδου, ΙΕ΄ της Δ΄ Οικουμενικής, ΙΔ΄, ΙΕ΄, Μ΄, ΜΗ΄της Πενθέκτης Οικουμενικής, ΜΔ΄του Μ. Βασιλείου, κλπ.), υπερασπίστηκαν την γυναίκα της εποχής τους έναντι των νόμων και της κοινωνίας που είχε θέσει σε κατώτερο επίπεδο την γυναίκα από τον άνδρα, τονίζοντας ότι άνδρας και η γυναίκα αποτελούν μία ενιαία οντότητα, τον άνθρωπο …
Εσείς οι ξερόλες πολέμιοι του χριστιανισμού, μπείτε, επιτέλους, στον κόπο να διαβάσετε ιστορικά κείμενα, να ερμηνεύσετε ορθά τις γραφές και να συγκρίνετε γεγονότα και καταστάσεις που επικρατούσαν στις κοινωνίες των προχριστιανικών και χριστιανικών χρόνων, ώστε να εξάγετε ασφαλή συμπεράσματα και να μην πετάτε αρλούμπες και άρες – μάρες – κουκουνάρες, που σας εκθέτουν ανεπανόρθωτα …
Μόνον ο έχων γνώση δικαιούται γνώμης, έλεγε πριν από περίπου 2.400 χρόνια ο αρχαίος ΄Ελλην φιλόσοφος Πλάτων …
Ιστορικές πηγές και χωρία πατερικών κειμένων, να σε κάνω να μη ξέρεις που να κρυφθείς!
—————————————————————-
Aνακοίνωση της Διαρκούς Ιεράς Συνόδου της Εκκλησίας της Ελλάδος στις 17/3/2008)
για τις προγαμιαίες σχέσεις, προσβάλλουν με χυδαίες εκφράσεις για φυσιολογικές συμπεριφορές της κοινωνίας μας, όπως η συμβίωση ενός ζευγαριού εκτός θρησκευτικού γάμου, την οποία χαρακτηρίζουν ”πορνεία”, ας τραβήξουμε για λίγο την κουρτίνα του εξωραϊσμού, της υποκρισίας και της δήθεν πνευματικότητας, για να δούμε το πραγματικό πρόσωπο «της θρησκείας της αγάπης» στο βασικό θέμα της ερωτικής συμπεριφοράς των ανθρώπων, ώστε να ξέρουν όλοι «σε τι θεό πιστεύουν».
Ο απόστολος Παύλος, δείχνοντας τον μισογυνισμό του και την αποστροφή του προς το γυναικείο φύλο το δήλωσε ξεκάθαρα: «Καλόν ανθρώπω γυναικός μη άπτεσθαι (Καλόν είναι εις τον άνθρωπο να μην εγγίζει και να μη γνωρίσει διόλου γυναίκα)», δηλώνοντας ταυτόχρονα ότι… η γυναίκα δεν είναι άνθρωπος! (Α΄ Κορινθ. Ζ΄,1-2). Και πιο κάτω: «θέλω γαρ πάντας ανθρώπους είναι ως και εμαυτόν», δηλ. «θέλω να είναι όλοι οι άνθρωποι, όπως είμαι και εγώ, δηλ. άγαμοι και ανέραστοι» (Α΄ Κορινθ. Ζ΄, 7).
Στο ίδιο πνεύμα κινούνται και οι μαθητές του Ιησού, οι «πάνσοφοι αλιείς», οι οποίοι, μετά από μια συζήτηση με τον δάσκαλό τους περί χωρισμού και διαζυγίου, η οποία καταλήγει σε προτροπή υπέρ της παρθενίας και της αγαμίας, ακόμα και υπέρ του ευνουχισμού(!), αφού τα ζύγισαν καλά τα πράγματα με το σύνδρομο της εβραϊκής συμφεροντολογίας, καταλήγουν στο συμπέρασμα: «ει ούτως εστίν η αιτία του ανθρώπου μετά της γυναικός, ου συμφέρει γαμήσαι (δεν συμφέρει να έρχεται κανείς εις γάμον)»! (Ματθ. ΙΘ΄ 9-12).
Ο “μέγας” Αθανάσιος, έλεγε: «Δύο δρόμοι υπάρχουν στη ζωή. Ο ένας είναι του γάμου,
ο μέτριος. Ο άλλος είναι της παρθενίας, αγγελικός και ανυπέρβλητος».
Ο Ιωάννης ο Χρυσόστομος γράφει: «Τόσο πολύ προέχει του γάμου η παρθενία, όσο ο ουρανός από τη γη». Και ο Τερτυλλιανός συμβούλευε: «Αυτοί που έχουν γυναίκες να κάνουν σαν να μην τις έχουν» (!), δηλ. απλά να τις κοιτάζουν και να σφυρίζουν αδιάφορα!
Ένας εκκλησιαστικός ύμνος τονίζει πως οι πραγματικά ηθικοί άνδρες είναι «οι ανδρικώς την φύσιν εκβιασάμενοι ασκητές άγιοι», αφού κατάφεραν να νικήσουν τις βιολογικές ορμές τους, βιάζοντας τη φύση και ο Ισαάκ ο Σύρος δηλώνει ότι «Η παρθενία είναι η κορυφαία των αρετών».
Αλλά αν είναι ιδανικό η παρθενία, η αγαμία και ο μοναχισμός και το ιδανικό αυτό θεωρητικά αποφάσιζε μια μέρα να το ακολουθήσει όλη η ανθρωπότητα, οραματιζόμενη την… Παραδείσια παρθενία και βασιλεία, τότε μετά από πενήντα έως εκατό χρόνια θα εξέλιπε η ζωή από τον πλανήτη!
Άγαμοι θύτες λοιπόν ο απόστολος Παύλος, οι «άγιοι» απόστολοι και οι Πατέρες της εκκλησίας με τις παράλογες, διαστροφικές (μη φυσιολογικές) και αντικοινωνικές απόψεις τους και θύματα όσοι και όσες από το «χριστεπώνυμο ποίμνιο» ακολούθησαν τη γνώμη τους,
Για το απ. παύλο αλλά και πολλούς άλλους αγίους,
η γυναίκα ΔΕΝ είναι άνθρωπος!
ΓΙΑ ΟΛΑ ΕΧΕΙΣ ΑΠΟΨΗ ΜΟΥΛΕΕ ΕΙΠΑΜΕ ΟΛΥΜΠΟ ΓΑΜΙΑ ΚΑΡΥΑΤΙΔΕΣ ΞΕΡΕΙΣ ΕΣΥ
Με την βοήθια της μαρίκας, θα το γ……με τον γιο της.
ΚΟΨΕ ΤΑ ΛΗΓΜΕΝΑ ΑΠΛΥΤΕ ΖΟΥΡΝΑ