Δευτεροπαθής Υπογονιμότητα
Η δυσκολία απόκτησης δεύτερου παιδιού, μπορεί να είναι πολύ στρεσογόνα, ειδικά όταν η σύλληψη του πρώτου παιδιού έγινε με ευκολία. Ωστόσο δεν είναι κάτι σπάνιο (1 στα 10 ζευγάρια) και η έγκαιρη αντιμετώπιση είναι κρίσιμη.
Ποια τα συνήθη αίτια;
Μεγαλύτερη ηλικία: αν η προσπάθεια απόκτησης δευτέρου παιδιού ξεκινάει μετά την ηλικία των 38, όπου συνήθως παρατηρείται η έναρξη της απότομης πτώσης της γονιμότητας μιας γυναίκας.
Νέοι ή προϋπάρχοντες παράγοντες υπογονιμότητας που χειροτέρευσαν με την πάροδο του χρόνου: ενδομητρίωση, σαλπιγγίτιδα-βουλωμένες σάλπιγγες, προβλήματα με το σπέρμα, αλλαγή συντρόφου, ινομυώματα , πολύποδες ενδομητρίου κ.α.
Νέα προβλήματα υγείας: όπως υποθυρεοειδισμός, παχυσαρκία, διαβήτης κ.α. μπορεί να μειώσουν σημαντικά τα ποσοστά γονιμότητας αν δεν έχουν την σωστή αντιμετώπιση.
Επιπλοκές στον πρώτο τοκετό: μπορούν να οδηγήσουν σε προβλήματα όπως συμφύσεις, ή δυσπαρεύνια (πόνο στην επαφή).
Τα ζευγάρια που προσπαθούν να αποκτήσουν δεύτερο παιδί, αν δεν πετυχαίνουν εγκυμοσύνη μέσα σε ένα χρόνο προσπαθειών καλό θα είναι να αρχίσουν να αναζητούν τα πιθανά αίτια υπογονιμότητας που μπορούν να διορθωθούν, και όχι να επαναπαύονται σκεπτόμενοι ότι «αφού τα καταφέραμε στο πρώτο παιδί σίγουρα θα τα καταφέρουμε και στο δεύτερο, αν επιμείνουμε». Ειδικά στις περιπτώσεις που η γυναίκα είναι άνω των 35 ετών, η διερεύνηση θα πρέπει να αρχίσει νωρίτερα, δηλαδή μετά τους 6 μήνες αποτυχημένων προσπαθειών. Η αναβολή της διερεύνησης του προβλήματος για μεγάλα διαστήματα έχει σαν συνέπεια στις μεγαλύτερες ηλικίες τη σημαντική μείωση της γονιμότητας και μια εύκολη λύση τώρα μπορεί να μην φέρει αποτελέσματα μετά από 2-3 χρόνια.
Πως γίνεται ο έλεγχος;
Αφού επισκεφτεί τον ειδικό, εκείνος θα κατευθύνει το ζεύγος για την διερεύνηση υπογονιμότητας που πρέπει να κάνει. Το ζευγάρι θα πρέπει να είναι προετοιμασμένο για μια σειρά εξετάσεων όπως σπερμοδιάγραμμα, διακολπικό υπερηχογράφημα, καθώς και αν κριθεί αναγκαίο, ορμονικές εξετάσεις και υστεροσαλπιγγογραφία.
Πως αντιμετωπίζεται το πρόβλημα;
Αν έχει εντοπιστεί το πρόβλημα υπογονιμότητας, η θεραπεία μπορεί να είναι πολύ απλή όπως να αφαιρεθεί μια σύμφυση ή να ρυθμιστεί η λειτουργία του θυρεοειδή. Σε άλλες περιπτώσεις μπορεί η υπογονιμότητα να παραμείνει ανεξήγητη και η θεραπεία να είναι πιο πολύπλοκη, όπως η εξωσωματική γονιμοποίηση.
Το πιο καθοριστικό για την επιτυχημένη αντιμετώπιση της δευτεροπαθούς υπογονιμότητας, είναι η έγκαιρη αντιμετώπιση. Αν υπάρχει πρόβλημα, συμβουλευτείτε το γιατρό σας για να το αντιμετωπίσετε.
