Η εξόντωση του ηγέτη της Χαμάς, Γιαχία Σινουάρ, χαιρετίστηκε και χαρακτηρίστηκε από Ισραηλινούς και άλλους ως η “στιγμή Οσάμα μπιν Λάντεν”, καθώς φέρεται να είχε ηγετικό ρόλο στις επιθέσεις της οργάνωσης την 7η Οκτωβρίου του 2023.
Πολλοί στο Ισραήλ τον θεωρούν υπεύθυνο για τη σφαγή 1.200 ανθρώπων, κυρίως αμάχων, όμως οι ειδικοί σε θέματα τρομοκρατίας συνεχίζουν να διαφωνούν για το εάν η εξάλειψη ηγετών εξτρεμιστικών ομάδων φέρνει τα επιθυμητά αποτελέσματα. Μάλιστα, αρκετοί υποστηρίζουν ότι τέτοιες τακτικές μπορεί να είναι ακόμη και αντιπαραγωγικές.
Η πραγματικότητα είναι πως κανείς δεν μπορεί να πει με βεβαιότητα.
Υπάρχουν περιπτώσεις όπου η δολοφονία ενός ηγέτη είχε θετικό αντίκτυπο, όπως όταν η Μοσάντ εξόντωσε τον Wadie Haddad, ηγέτη μιας αποσχισθείσας φράξιας του Λαϊκού Μετώπου για την Απελευθέρωση της Παλαιστίνης, που ευθυνόταν για πολλές τρομοκρατικές επιθέσεις στη δεκαετία του ’70. Η οργάνωσή του διαλύθηκε μετά τη δολοφονία του, πιθανότατα με δηλητηριασμένες σοκολάτες. Ωστόσο, άλλες τρομοκρατικές επιθέσεις συνέχισαν να γίνονται από άλλες ομάδες.
Από την άλλη, η περίπτωση του Velupillai Prabhakaran, ηγέτη των Τίγρεων του Ταμίλ στο Σρι Λάνκα, που σκοτώθηκε το 2009 σε μάχη με κυβερνητικές δυνάμεις, έθεσε τέλος σε έναν αιματηρό εμφύλιο πόλεμο που κράτησε δεκαετίες. Αν και οι απώλειες αμάχων ήταν σημαντικές, δεν συγκρίνονται με τον αριθμό των θυμάτων στη Γάζα.
Οι στοχευμένες δολοφονίες αποτέλεσαν βασικό εργαλείο της αμερικανικής στρατηγικής κατά την “Πόλεμο κατά της Τρομοκρατίας” μετά τις επιθέσεις της 11ης Σεπτεμβρίου 2001.
Οι ΗΠΑ σκότωσαν αρκετούς ηγέτες των Ταλιμπάν στο Αφγανιστάν, όμως αυτό δεν άλλαξε την ισορροπία δυνάμεων. Παρά τις απώλειές τους, οι Ταλιμπάν ανέκτησαν την εξουσία το 2021.
Στο Ιράκ, η εξόντωση του Abu Musab al-Zarqawi, ηγέτη της Αλ Κάιντα εκεί, άνοιξε τον δρόμο για τον Abu Bakr al-Baghdadi, ο οποίος δημιούργησε το Ισλαμικό Κράτος. Ο Baghdadi σκοτώθηκε το 2019, όμως οι διάδοχοί του δεν είχαν το ίδιο προφίλ.
