Η Έμυ Βουγιουκλάκη είχε παραχωρήσει κάποτε μία σπάνια συνέντευξη. Σε αυτή ανέφερε πως προσπαθούσε να τη πείσει να μη γίνει ηθοποιός, ενώ εξομολογείται και την πρώτη φορά που την είδε να παίζει στο θέατρο. Αναλυτικότερα:

«Είμαι μια μητέρα που είχε τη χαρά να δει το παιδί της ν’ ανεβαίνει το ένα μετά το άλλο τα σκαλοπάτια της επιτυχία. Είναι ίσως εγωιστικό που το λέω. Όμως, κάθε γονιός θέλει να καμαρώνει το παιδί του. Ωστόσο, αν σήμερα νιώθω υπερήφανη για την Αλίκη, υπήρξε εποχή που κάθε άλλο παρά ευχαρίστως άκουγα την Αλίκη να μου λέει ότι θέλει να γίνει ηθοποιός.

Όχι, γιατί δεν αγαπούσα το θέατρο ή τον κινηματογράφο. Επειδή, δεν ήθελα να μείνει μια μετριότης. Στο σχολείο οι καθηγηταί της πολλές φορές μου είπαν ότι η Αλίκη έχει ταλέντο. Μου έλεγαν πως εγώ έπρεπε να την αφήσω να γίνει ηθοποιός. Μια μητέρα, όμως, που έχει μεγαλώσει τρία παιδιά, δύσκολα θα μπορούσε να δεχθεί. Δηλαδή, η μονάκριβη κόρη της να ακολουθήσει τον δρόμο που ήθελε.

Πολλές φορές είχα συζητήσει με την Αλίκη. Της είχα προτείνει να την στείλω στο εξωτερικό, να σπουδάσει ό,τι ήθελε. Εκείνη όμως επέμενε να βγει στο θέατρο. Κι όταν μια μέρα μου ανήγγειλε ότι έδωσε εξετάσεις στη Δραματική Σχολή κρυφά από μένα, δεν αντέδρασα, αλλά μέσα μου παρακαλούσα και ευχόμουν ν’ αποτύχει στην προσπάθειά της.

«Έκλαψα, καμάρωσα και συμμάχησα με την Αλίκη»

Με την κόρη μου είμαστε δυο αγαπημένες φίλες. Αγαπάει την οικογένειά της με μια αγάπη που με κάνει να είμαι ευτυχισμένη. Κι αν αντέδρασα στα πρώτα της βήματα, το έκανα γιατί την αγαπούσα και γιατί ο δρόμος του καλλιτέχνη έχει λίγα τριαντάφυλλα και πολλά αγκάθια.

Καταλάβαινα όμως πως θα έμενε πικραμένη σε όλη της την ζωή, αν δεν την άφηνα να περάσει σ’ αυτόν τον δρόμο. Την είδα σαν ηθοποιό στο πρώτο της έργο στο “Εθνικό”. Ήταν ο “Κατά φαντασίαν ασθενής” του Μολιέρου. Εκεί έκλαψα, καμάρωσα και συμμάχησα με την κόρη μου. Τη βραδιά εκείνη απεφάσισα να βοηθήσω όσο και όπως μπορούσα την Αλίκη».