Δηλώνουν δυσαρεστημένοι επειδή ότι ο ΣΥΡΙΖΑ δεν βρίσκεται ήδη στο 3% και η παρέα του Μαξίμου δεν είναι κλεισμένη σε ένα γυάλινο κλουβί στο Σύνταγμα, αντιμετωπίζοντας την χλεύη του κοινού. Είναι βαθιά νυχτωμένοι! Έχουν ασπαστεί την αστερόεσσα, έχουν ψηφίσει τα πάντα – όλα και δεν έχουν χάσει μία ψήφο. Δεν είναι κόμμα. Στρατός είναι!
Από εκεί έχεις έναν στρατό έτοιμο να πέσει στην φωτιά. Για τον Αλέξη, για τον σοσιαλισμό, για την εξουσία. Δεν έχει σημασία για ποιο πράγμα ακριβώς, αλλά στην φωτιά θα πέσουν. Κι από εδώ, από τον φιλελεύθερο χώρο έχεις ένα κοινό που θα δει αύριο τον δικό του πρωθυπουργό να περπατάει στα κάρβουνα και θα κάθεται ως θεατής να ασκεί υψηλή κριτική για το αν η έκφραση του Κυριάκου θα είναι η σωστή, η «πρέπουσα» την ώρα που θα καίγεται η γυμνή του πατούσα.
Για να μην πάμε στο αύριο, ας μείνουμε στο σήμερα. Που είναι ο στρατός της Νέας Δημοκρατίας; θα πει κάποιος ότι οι φιλελεύθεροι δεν έχουν στρατούς και τα λοιπά και τα λοιπά. Η απάντηση είναι ότι αυτά είναι ωραία λόγια, αλλά από τα σαλόνια δεν έχουν κερδηθεί εκλογικές μάχες. Που είναι εκείνοι που θα δηλώσουν το πάθος τους για την εξουσία; Να ξεχωρίσουν για τον αντιπολιτευτικό τους λόγο. Να με συγχωρείτε, αλλά έτσι όπως διαμορφώνονται τα πράγματα, η μάχη θα είναι σκληρή την επομένη των εκλογών. H Νέα Δημοκρατία μπορεί να κερδίσει με άνεση στις κάλπες, η πραγματική της δοκιμασία, όμως, θα ξεκινήσει την επόμενη ημέρα. Εκτός αν … κλωνοποιηθεί ο Κυριάκος ή αν ανακαλύψει νέα στελέχη που να είναι έτοιμα να αλλάξουν την εικόνα του κόμματος.
Η κυβέρνηση αυτή είναι η χειρότερη που έχει ποτέ συναντήσει ο τόπος. Αλλά είναι επιλογή του πάνσοφου λαού μας. Όπως ήταν και οι προηγούμενες. Πιστεύει κανείς στα αλήθεια ότι έχουν υπάρξει τόσο μεγάλες αλλαγές στην νοοτροπία του κόσμου, ώστε να μειωθούν αντίστοιχα τα ποσοστά του Τσίπρα; Εδώ υπάρχουν άνθρωποι που δικαιολογούν απόλυτα την καταστροφή που έχει φέρει. Επειδή ακριβώς είναι δοσμένοι σε έναν διαχωρισμό Δεξιάς – Αριστεράς. Ακόμη και στην Κόλαση να μας οδηγήσει ο Αλέξης, αυτοί θα είναι μαζί του και θα βρίσκουν χίλιους λόγους για να δικαιολογήσουν την επιλογή τους. Επειδή ακριβώς είναι στρατός!
Θα πρέπει να θυμηθεί κανείς ότι στα παλιά τα χρόνια το ΠΑΣΟΚ στα χειρότερά του έχανε με διαφορά στήθους από την Νέα Δημοκρατία. Δεν είναι ίδιες οι εποχές, ούτε και η διαφορά μεταξύ Νέας Δημοκρατίας και ΣΥΡΙΖΑ θα είναι τόσο μικρή. Αλλά δεν μπορεί κανείς να ζητήσει να εξαφανιστεί αυτός ο κόσμος. Να εγκαταλείψει την «σημαία» του. Επειδή έτσι το βλέπει ακόμη. Όχι όλοι, αλλά ένα μεγάλο κομμάτι του κοινού εκείνου που ακολουθούσε τυφλά τον Ανδρέα Παπανδρέου. Για τους παλιούς οπαδούς του ΚΚΕ εσ. δεν γεννάται θέμα. Οι πιο πολλοί ψάχνουν τις ισορροπίες τους εκτός ΣΥΡΙΖΑ, εκτός από εκείνους που έχουν βολευτεί στο σύστημα εξουσίας.
Αν το ΠΑΣΟΚ της Φώφης είχε καταφέρει να πείσει τον κόσμο του, τότε η κατάσταση θα ήταν ίσως διαφορετική. Η εξίσωση θα είχε άλλον αριθμητή και άλλον παρανομαστή. Αλλά το ΠΑΣΟΚ της Φώφης δεν έχει πείσει,. Καλώς ή κακώς. Οπότε, μην απορείτε γιατί ο ΣΥΡΙΖΑ δεν βρίσκεται στο 3%. Είναι ο ίδιος λόγος για τον οποίον η Νέα Δημοκρατία δεν μπορεί να φτάσει στο 80%, ακόμη κι αν ο Κυριάκος μας οδηγήσει στην γη της ευημερίας. Και δεν είναι αυτό που τελικά με τρομάζει. Τα μεγάλα ποσοστά της αποδοχής ή της απόρριψης δεν είναι απαραίτητα καλά για την Δημοκρατία. Εκείνο που τρομάζει είναι το γεγονός ότι πολύς κόσμος εξακολουθεί και λειτουργεί μέσα σε ένα πλαίσιο που δεν επιτρέπει τον διάλογο, την ανταλλαγή απόψεων. Κι ότι ο φιλελεύθερος χώρος δεν έχει ακόμη αντιληφθεί τι ακριβώς είναι αυτό που αντιμετωπίζει. Αλλιώς δεν θα περίμεναν το γεύμα να έρθει έτοιμο στο πιάτο τους…
Θανάσης Μαυρίδης
