Κομματική προπαγάνδα του Δήμου Πατρέων υπέρ ΕΑΜ-ΕΛΑΣ με αποδέκτες ακόμα και τα …νηπιαγωγεία, με προκλητική διαστρέβλωση της ιστορικής αλήθειας. Με αφορμή τον εορτασμό για την 74η επέτειο απελευθέρωση της Πάτρας από τους Γερμανούς Ναζί!
…με τις “ευλογίες” του Περιφερειακού Διευθυντή Εκπαίδευσης!
ΔΕΙΤΕ ΝΑ ΦΡΙΞΕΤΕ
ΘΕΜΑ: «Αποστολή Ενημερωτικού Υλικού»
ΣΧΕΤ: Το αρ. πρωτ. Φ 23/9111-05-09-2018 έγγραφο του Περιφερειακού Διευθυντή Α/θμιας και Β/θμιας Εκπαίδευσης.
Ενόψει του εορτασμού της απελευθέρωσης της πόλης από τον Γερμανικό Ζυγό στις 4 Οκτώβρη του 1944, σας αποστέλλουμε ενημερωτικό υλικό που αν επιθυμείτε μπορείτε να χρησιμοποιήσετε στις εκδηλώσεις του σχολείου σας, όπως προβλέπεται από την σχετική απόφαση του Περιφερειακού Διευθυντή Α/θμιας και Β/θμιας Εκπαίδευσης κ. Γιαννόπουλου Κων/νου (05-09-2018 αρθμ. πρωτ. Φ23/9111).
Σας ενημερώνουμε ότι είναι στην διάθεσή σας επίσης και σχετικό Βίντεο που δεν μπορεί να σας αποσταλεί με email λόγο του μεγέθους του, αλλά μπορείτε να το προμηθευθείτε από την Αντιδημαρχία Παιδείας & Αθλητισμού, Μέγαρο Λόγου & Τέχνης 4ος όροφος Πλατεία Γεωργίου Α’, με ένα στικάκι.
Ο ΑΝΤΙΔΗΜΑΡΧΟΣ
ΠΑΙΔΕΙΑΣ & ΑΘΛΗΤΙΣΜΟΥ
ΑΝΔΡΕΑΣ ΑΘΑΝΑΣΟΠΟΥΛΟΣ
ΕΙΣΑΓΩΓΙΚΗ ΑΝΑΦΟΡΑ
Μας χωρίζουν 70 χρόνια από κείνη την όμορφη μέρα κι έρχεται η ιστορία να τη φωτίσει ολόπλευρα γιατί η ιστορία πληροφορεί, η ιστορία διδάσκει, καθοδηγεί, βοηθά να διατηρούμε την ιστορική μνήμη που κατευθύνει και τα μελλοντικά μας βήματα.
Αλλά ας δούμε από την αρχή τα γεγονότα εκείνης της εποχής, του Β΄Π.Π. Αφού είχαμε κάνει τον ιταλικό φασισμό να το βάλει στα πόδια τον Οκτώβρη του 1940, δεχτήκαμε, την Άνοιξη του 1941, την επίθεση της ως τότε ανίκητης ναζιστικής πολεμικής μηχανής, τους αντιμετωπίσαμε όσο καμιά άλλη χώρα αλλά δεν ήταν δυνατόν να κάνουμε το ακατόρθωτο. Η Ελλάδα μπήκε σε μια περίοδο τετράχρονης κατοχής. Ο λαός μας γνωρίζει φυλακές, στρατόπεδα συγκέντρωσης, βασανιστήρια, εκτελέσεις, κάψιμο χωριών. Γρήγορα όμως έδειξε ότι δεν είναι λαός ώριμος για σκλαβιά.
Γρήγορα κατάλαβε ότι έπρεπε να αντισταθεί. Ενώθηκε και δημιούργησε το Εθνικό Απελευθερωτικό Μέτωπο, το ΕΑΜ, και ύστερα απ’ αυτό γεννήθηκε και ο αντάρτικος στρατός που θα πολεμούσε τους κατακτητές, ο Ελληνικός Λαϊκός Απελευθερωτικός Στρατός, ο ΕΛΑΣ, που ξαναζωντάνεψε την κλεφτουριά στα άγρια κι απάτητα από κατακτητές ελληνικά βουνά – κάστρα της λευτεριάς. Αυτός ο στρατός, οι αντάρτες του ΕΛΑΣ, ελευθέρωσαν και την πόλη μας στις 4 Οκτώβρη του 1944.
Για τριάμισι χρόνια ο αγώνας του ελληνικού λαού ήταν καθημερινός, στα βουνά, στις πόλεις και τα χωριά, στους δρόμους, στα χωράφια, στα εργοστάσια, στη λαϊκή αγορά και στο συσσίτιο. Αλλιώς δε θα αδυνάτιζε η δύναμη του κατακτητή και η σκλαβιά θα ήταν μακρύτερη.
Μετά την ήττα των Γερμανών στη μεγάλη μάχη του Στάλινγκραντ, ο Κόκκινος Στρατός προελαύνει προς το Βερολίνο και οι άλλοι σύμμαχοι μετά την απόβαση στις γαλλικές ακτές της Νορμανδίας ανατρέπουν την αντίσταση των χιτλερικών. Στην Ελλάδα οι δυνάμεις της Εθνικής Αντίστασης έχουν συνεχείς επιτυχίες και οι πόλεις της Πελοποννήσου απελευθερώνονται η μία μετά την άλλη.
Στις 8/9 απελευθερώνεται ο Πύργος, στις 10 η Καλαμάτα, στις 20 η Σπάρτη. Στις 6/9 αντάρτες του ΕΛΑΣ, ανατινάζουν στον Ψαθόπυργο γερμανική αμαξοστοιχία με 18 βαγόνια γεμάτα πυρομαχικά. Μόνο η Πάτρα δεν έχει πέσει ακόμη, όχι γιατί δε μπορούν να ηττηθούν οι Γερμανοί αλλά γιατί τους Γερμανούς υποστηρίζουν τα Τάγματα Ασφαλείας του περιβόητου συνεργάτη του εχθρού Κουρκουλάκου από 1800 άνδρες, τμήματα προδοτών που δημιούργησαν οι κατοχικές δυνάμεις και η διορισμένη απ’ αυτές κυβέρνηση δοσίλογων.
Γι’ αυτό και ο καταργημένος από τους Γερμανούς πρώην δήμαρχος της Πάτρας, αγωνιστής της αντίστασης Βασίλης Ρούφος, όπως αναφέρει ο ιστορικός Βασίλης Λάζαρης στο έργο του «Η Πολιτική Ιστορία της Πάτρας», έστειλε ανοιχτή επιστολή προς το λαό της Πάτρας που έλεγε: « η σκλαβιά της πόλης μας παρατείνεται χάρη στην αμετανόητη προδοτική τακτική ελαχίστων προσώπων.
Ο Κουρκουλάκος αρνείται να διαλύσει τα Τάγματα Ασφαλείας…» και ο Β. Ρούφος καλεί το λαό να βοηθήσει. Η εφημερίδα «Ελεύθερη Αχαΐα» κυκλοφορεί στις 10 Σεπτέμβρη δίνοντας το σύνθημα: «Η Πάτρα μας περιμένει».
Οι Γερμανοί σ’ όλη τη χώρα παίρνουν ό,τι πολύτιμο έχει η χώρα, φορτώνουν τρένα και φορτηγά, καίνε και καταστρέφουν ό,τι δε μπορούν να πάρουν, εκτελούν τους κρατουμένους και υποχωρούν οργανωμένα.
Ο γερμανός διοικητής της Πάτρας , ο εγκληματίας πολέμου πλοίαρχος Μάγκνους (απαγχόνισε τους 10 πατριώτες στα Ψηλά Αλώνια), διακηρύσσει ότι με την αποχώρησή του θα ανατινάξει το λιμάνι.
Κύριο μέλημα του ΕΛΑΣ, όπως αναφέρει ο Ηλίας Παπαστεριόπουλος στο βιβλίο του «Η απελευθέρωση της Πάτρας», « ήταν η απελευθέρωση χωρίς μάχες, θυσίες και καταστροφές της πόλης»,
Την 1η Οκτώβρη το 12ο Σύνταγμα του ΕΛΑΣ με διοικητή το Χρ. Γαλανόπουλο αρχίζει κυκλωτικές επιχειρήσεις στα περίχωρα της Πάτρας. Από το μοναστήρι του Ομπλού τα τάγματα κατεβαίνουν και καταλαμβάνουν τις περιοχές Κλάους, Περιβόλα, Εγλυκάδα, το Γηροκομιό. Ένας λόχος καταλαμβάνει το Δασύλλιο και ένας άλλος από τα Συχαινά κατευθύνεται προς την παραλία για να αποκλείσει τη διαφυγή των Γερμανών.
Το πρωί της 2ας Οκτωβρίου αρχίζει η επιχείρηση απελευθέρωσης της πόλης με γενικευμένη επίθεση από όλα τα τμήματα που απλώθηκε σε όλη την Πάτρα και κράτησε ως αργά το βράδυ.
Στις 3 Οκτωβρίου το πρωί παραδίδονται στην αγγλική δύναμη τα Τάγματα Ασφαλείας Ελλήνων προδοτών και συνεργατών των Γερμανών του περιβόητου Κουρκουλάκου και η τελική επίθεση αρχίζει. Οι ΕΛΑΣίτες έφτασαν στα Ψηλά Αλώνια, και μια ομάδα των ανταρτών κατορθώνουν να στήσουν ένα πολυβόλο στο καμπαναριό του Παντοκράτορα.
Οι Γερμανοί, που ήταν οχυρωμένοι στο κάστρο και έλεγχαν την πλατεία Αγίου Γεωργίου στο αρχαίο Ωδείο, περικυκλώνονται. Εκδηλώνεται επίθεση στο κάστρο και υποχρεώνονται να υποχωρήσουν προς το λιμάνι. Το βράδυ αργά επιβιβάζονται σε πλοία και εγκαταλείπουν την Πάτρα, καταστρέφοντας ένα μέρος του λιμανιού.
Την άλλη μέρα, στις 4 Οκτώβρη 1944, στις 6 το πρωί οι καμπάνες αναγγέλλουν τη λευτεριά, και το τέλος της σκλαβιάς. Οι απελευθερωτές, τα τμήματα του ΕΛΑΣ, παρελαύνουν στην ελεύθερη Πάτρα και οι κάτοικοι, που γέμισαν τους δρόμους,υποδέχονται με λουλούδια και εκδηλώνουν τα αισθήματά τους προς τους ταλαιπωρημένους αγωνιστές των βουνών.
Στο προσκλητήριο διαπιστώθηκαν δύο «δικαιολογημένα» απόντες: ο ΕΛΑΣίτης λοχίας Γιώργος Ράμμος, ετών 40, από τα Στύλια Δωρίδας, κάτοικος Αιγίου, παντρεμένος, που έπεσε στη διασταύρωση Γερμανού και Ηλείας. Και ο ΕΠΟΝίτης Ορέστης Βασιλακόπουλος, ετών 18, από την Περιστέρα Αχαΐας, που έπεσε στη μάχη. Η Πάτρα τους οφείλει τη λεύτερη ζωή της, τους οφείλει, τουλάχιστον, τη διατήρηση της μνήμης.
Ό,τι κερδίζουμε ως χώρα, ως λαός και ως άνθρωποι, δεν είναι ποτέ αποτέλεσμα του ατομικισμού αλλά της ενότητας απέναντι στους τυράννους. Οι νίκες έρχονται μόνο όταν κάθε στιγμή υπάρχει ένας ενιαίος, οργανωμένος και συντεταγμένος στην κοινή υπόθεση λαός. Αυτό εκφράζει με την αποστροφή του και ο Παλαμάς: «αν θες ελεύθερος να είσαι, στοιχίσου πρώτα».
Μπορούμε να ανοίξουμε το δρόμο για μια καινούρια Ελλάδα, λεύτερη, πολιτισμένη και ευτυχισμένη, που μαζί με τους άλλους λεύτερους λαούς θα δημιουργήσει ένα πλαίσιο πολιτισμένης ζωής, όπου η σκλαβιά, η δυστυχία, η μισαλλοδοξία και η εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο θα είναι άγνωστα και ανάμνηση του παρελθόντος. Είναι ο ορισμός της προόδου της ανθρωπότητας._
1. ΒομβαρδισμόςΠάτρας – κατάληψη Αθήνας
Ήρθαν πρωί τα αεροπλάνα και ξύπνησαν τα παιδιά με βόμβες.
Οι μανάδες δεν τους ετοίμασαν το γάλα,
Δεν τα έστειλαν στο σχολειό.
Τα αεροπλάνα που χαιρετούσαν δεν ήταν ελληνικά.
Οι πρώτες ιταλικές βόμβες έπεσαν μέσα στην πόλη.
Αλαφιασμένες έτρεξαν να μετρήσουν τη συμφορά.
Πάτρα, 28 Οκτώβρη 1940. Οι μέρες δεν θα ήταν πια οι ίδιες.
Απρίλης 1941. Τα γερμανικά τανκς κροταλίζουν στους δρόμους της Αθήνας.
Τα παράθυρα σφαλίζουν, το ελληνικό ραδιόφωνο σιγεί.
Οι δρόμοι ερημώνουν και η σβάστικα ξερνάει φασισμό
από τον ιστό της Ακρόπολης.
Κυβέρνηση και βασιλιάς αναχωρούν έγκαιρα για την Αίγυπτο.
Για να σώσουν … την πατρίδα.
«κι ήρθε η μεγάλη μοναξιά κι ήρθε η μεγάλη στέρηση
μαζί μ’ αυτή την άνοιξη. Και κάθισε κι απλώθηκε σαν την πάχνη της αυγής…»
Η Ελλάδα σκεπάζεται από ένα κύμα μαύρης σκλαβιάς.
Κι ο λαός μόνος θα σηκώσει τη βαριά 4χρονη κατοχή.
2. Δημιουργείται το ΕΑΜ, οργανώνεται η Αντίσταση
Μα ο λαός δεν ήταν ώριμος για σκλαβιά.
ούτε μπορούσε να αγωνιστεί ανοργάνωτος, ασύνταχτος.
Μικρά λαϊκά κόμματα συνασπίζονται:
Το Αγροτικό, το Σοσιαλιστικό, η Ένωση Λαϊκής Δημοκρατίας.
Και με την πρωτοπορία και καθοδήγηση του ΚΚΕ,
Δημιουργείται το ΕΑΜ, που ενώνει τον απλό λαό,
οργανώνει τον αγώνα της αντίστασης, της επιβίωσης,
του ψωμιού, της αλληλεγγύης, της ελπίδας, της λαοκρατίας.
Ξεπηδούν οι πρώτες αντάρτικες ομάδες,
Γρήγορα συγκροτείται ο οργανωμένος στρατός
της λαϊκής απελευθέρωσης, ο ΕΛΑΣ.
Ο λαός πάντα μπροστά στον αγώνα και στη δημιουργία:
Ποιος δουλεύει πάντα, ποιος παράγει; ο λαός.
Ποιος χτίζει την πατρίδα; Ο λαός.
Ποιος πολεμάει, ποιος σκοτώνεται να τη φυλάει; Ο λαός.
Ποιος γίνεται σκλάβος, ποιος ελευθερωτής; Ο λαός.
Ποιος παίρνει την εξουσία; Οι πολιτικοί που υπηρετούν
τα συμφέροντα της αστικής τάξης, όχι του απλού λαού.
Αυτή η ανωμαλία πρέπει να σταματήσει!
3. Κατοχή – πείνα – θάνατος
Κατοχή. Κι ο φασισμός βγάζει τη μάσκα.
Και αποκαλύπτει το μαύρο πρόσωπό του.
Γιατί ο φασισμός από τη φύση του είναι εχθρός του λαού.
Τον γνωρίσαμε καλά. Σκόρπισε βασανιστήρια,
πείνα, καταστροφές, θάνατο. Ορφάνεψε σπίτια.
«ήταν πολύ το κρύο. Λίγο το ψωμί. και το βήμα της περίπολος
Έπαιρνε τη σιωπή από το δρόμο κι απ’ τον κόσμο τη ζεστασιά».
Κατοχή. Ο ένας πατέρας βρέθηκε στα κρεματόρια
του Νταχάου ή του Άουσβιτς.
Ο άλλος στήθηκε μπροστά στο εκτελεστικό απόσπασμα.
Κατοχή και πείνα. Το ένα παιδί με πρησμένη κοιλιά,
ένα άλλο σκελετωμένο το μαζεύουν απ’ το δρόμο.
Κι άλλα, πιο τυχερά, μπορούν να σταθούν στην ουρά,
στο φτωχό συσσίτιο για μια ακόμα μέρα ζωής.
«πού είναι λοιπόν ένα χαμόγελο
Να μας βεβαιώσει πως υπάρχουμε;»
4. Η αντίσταση στην Πάτρα – ο ΕΛΑΣ
Κι ήρθαν οι ναζιστικές δυνάμεις και πάτησαν την πόλη.
Η γερμανική μπότα πάγωσε το αίμα
πίσω απ’ τα σφαλισμένα παράθυρα των σιωπηλών σπιτιών.
«… ιδού εγώ καταντικρύ
Του μελανού φορέματος των αποφασισμένων».
Αλλά δεν έμεινε φοβισμένος ο λαός μας.
Η κλεφτουριά του ’21 έγινε το αντάρτικο του ‘40.
Όπως σ’ όλη τη χώρα και στα βουνά της Πελοποννήσου
βρόντησε τ’ αντάρτικο ντουφέκι του ΕΛΑΣ.
Εδώ πολέμησε ο Ν. Μπελογιάννης, και ο Κ. Γαμβέτας.
Ο Βλάσης Ανδρικόπουλος κι ο Χρ. Γαλανόπουλος,
ο καπετάν- Νικήτας κι ο καπετάν-Μίχος
Εδώ αγωνίστηκε ο καταργημένος απ’ τους ναζί
Δήμαρχος Β. Ρούφος και η πλειοψηφία του πατραϊκού λαού.
Οι συνοικίες της πόλης μία- μία ελευθερώνονται
Στο καμπαναριό του Παντοκράτορα στήνεται το πολυβόλο.
Το κάστρο πέφτει, το λιμάνι καταλαμβάνεται. Η πόλη ελεύθερη.
Στη μάχη έπεσαν ο ΕΠΟΝίτης Ορέστης Βασιλακόπουλος απ’ την περιστέρα Αχαΐας
Κι ο λοχίας Γιώρ. Ράμμος στη Γερμανού και Ηλείας.
Έχουμε ιστορία, έχουμε αγώνες και θυσίες.
Κι είμαστε αναγκασμένοι να έχουμε και ιστορική μνήμη.
5. Η απελευθέρωση της Πάτρας
«κι απ’ τα κλειδωμένα σπίτια κι απ’ τις έρημες αυλές,
άκουσε!… σφυριές χτυπάνε μακρινές και ρυθμικές,
σα να σπάζουν αλυσίδες, σα ν’ ανοίγουν φυλακές».
1944. Οι αλυσίδες της σκλαβιάς αρχίζουν να τρίζουν
απ’ τον αγώνα πολλών λαών.
Ύστερα από ενάμιση χρόνο πολιορκίας,
από τον Ιούλιο του 1942 μέχρι το Φεβρουάριο του 1943,
το Στάλινγκραντ δίνει το μήνυμα της συντριβής του φασισμού.
Αγώνας τιτάνιος που φτάνει και στη δική μας
σκλαβωμένη γη: ο φασισμός δεν είναι ανίκητος!
Τα παράθυρα των σπιτιών ανοίγουν .
Δρόμοι και πλατείες γεμίζουν και πάλι.
Οι πολίτες της Πάτρας ξεχύνονται στους δρόμους.
Οι αντάρτες αφήνουν τα βουνά και φτάνουν στο κέντρο της πόλης.
Ενώνονται με το λαό, με τους δικούς τους ανθρώπους.
Πάτρα 4 Οκτώβρη 1944, απελευθέρωση της πόλης
και το τέρμα της ναζιστικής κατοχής.
Τέσσερα χρόνια σκλαβιάς και πόνου.
Ένα μάθημα που κανείς δε δικαιούται να ξεχνά:
Ποτά πια φασισμός!
Πέτρος Βάης
4-10-2015
Οι νικητες του Γραμμου και του Βιτσι τι λενε για αυτα τα αισχη που μαθαινουν τα παιδια οι αριστεροφασιστες;