Με μια πρωτοφανή απόφαση για τα δικαστικά χρονικά, το Ελεγκτικό Συνέδριο αναγνώρισε δικαίωμα σύνταξης από τη μητέρα του, για τον ανήλικο μητροκτόνο από το Αγρίνιο.
Η υπόθεση του ανήλικου είχε συγκλονίσει το πανελλήνιο, όταν παραμονή πανελλαδικών εξετάσεων του 2013, είχε σκοτώσει με αλλεπάλληλες μαχαιριές τη μητέρα του η οποία του ζήτησε να κλείσει την τηλεόραση και να κοιμηθεί.
Όπως προέκυψε από τους ψυχιάτρους που τον εξέτασαν ο ανήλικος έπασχε από σχιζοφρένεια, ηβηφρενικού τύπου, η οποία δεν έτυχε της δέουσας ιατρικής περίθαλψης και φαρμακευτικής αγωγής.
Είναι χαρακτηριστικό ότι πριν το μοιραίο συμβάν ο ανήλικος λάμβανε ένα φάρμακο, το melocin, το οποίο ήταν επικίνδυνο για τον ίδιο, όπως αποφάνθηκαν οι ψυχίατροι που εκ των υστέρων ασχολήθηκαν με την περίπτωση του.
Κι αυτό γιατί του προκαλούσε υπερδιέγερση και βίαια ξεσπάσματα, συμπτώματα, τα οποία οδήγησαν στη βίαιη αντίδρασή του στην προτροπή της μητέρας του να κλείσει την τηλεόραση, με την γνωστή μοιραία κατάληξη.
Η υπόθεση είχε πάρει μία απρόβλεπτη τροπή όταν η διευθύντρια της κλινικής του ψυχιατρείου στο οποίο νοσηλευόταν, προσήλθε αυθόρμητα στην ανακρίτρια και κατέθεσε ότι ο ανήλικος της εκμυστηρεύτηκε ότι ο πατέρας του σκότωσε τη μητέρα του και του ζήτησε να πει ότι αυτός το έκανε για να έχει επιεικέστερη μεταχείριση από τα δικαστήρια.
Την άποψη αυτή υποστήριξε και συγγενικό πρόσωπο της θανούσας, η οποία μάλιστα κατέθεσε και σχετικό υπόμνημα στην ανακρίτρια ζητώντας την ποινική δίωξη του πατέρα.
Η υπεράσπιση του ανηλίκου απέρριψε τεκμηριωμένα την εκδοχή αυτή, καθώς από όλα τα στοιχεία που είχαν συλλεχθεί από την ανάκριση, προέκυπτε αναμφίβολα ότι το έγκλημα είχε τελεστεί από τον ανήλικο.
Το Συμβούλιο Πλημμελειοδικών Αγρινίου απέρριψε τις αιτιάσεις και παρέπεμψε τον ανήλικο να δικασθεί.
Η ελληνική δικαιοσύνη έδειξε το ανθρώπινο πρόσωπο της στον ανήλικο και τον αθώωσε, λόγω ελλείψεως καταλογισμού, για το αδίκημα της εκ προθέσεως ανθρωποκτονίας της μητέρας του, μετά από μια εξαντλητική διαδικασία στην οποία συμμετείχε και η αδελφή του θύματος ως πολιτικώς ενάγουσα ζητώντας, εκ των υστέρων, την καταδίκη του ανηλίκου(!) για το θάνατο της μητέρας του, κάνοντας στροφή 180 μοιρών από την προηγούμενη θέση της, που θεωρούσε δράστη τον πατέρα του ανηλίκου.
Μάλιστα για πρώτη φορά στα ελληνικά δικαστικά χρονικά δεν διατάχθηκε ο αόριστος εγκλεισμός σε ψυχιατρείο του δράστη ανθρωποκτονίας, που απαλλάσσεται λόγω ελλείψεως καταλογισμού εξ αιτίας ψυχιατρικής νόσου, καθώς κρίθηκε ότι ο ανήλικος δράστης δεν ήταν επικίνδυνος για τη δημόσια ασφάλεια, κάνοντας δεκτό το σχετικό ισχυρισμό της υπεράσπισης του ανηλίκου, σύμφωνα με τον οποίο η εγκληματική συμπεριφορά του ανηλίκου απέναντι στη μητέρα του ήταν αποτέλεσμα του ακατάλληλου ψυχιατρικού φαρμάκου.
Η σύνταξη της μητέρας
Ο ανήλικος, ενώ η υπόθεση βρισκόταν στην Ανακρίτρια, ζήτησε να του χορηγηθεί σύνταξη από τη θανούσα μητέρα του, κάτι το οποίο αρνήθηκε το Γενικό Λογιστήριο του Κράτους, κρίνοντας ότι δεν τη δικαιούται γιατί ήταν εκείνος που θανάτωσε τη μητέρα του.
Ο ανήλικος προσέφυγε στο Ελεγκτικό Συνέδριο προσβάλλοντας την άρνηση του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους, ισχυριζόμενος ότι η άρνησή του ήταν παράνομη καθώς ο νόμος δεν προέβλεπε ρητά απαγόρευση απονομής συντάξεως στην περίπτωση του καθώς επίσης ότι εκκρεμούσε η ποινική δίκη, όπου αιτιολογημένα θα προέβαλε λόγους άρσης του καταλογισμού που συνέτρεχαν στο πρόσωπό του, οι οποίοι θα μπορούσαν να οδηγήσουν σε αθώωσή του.
Το Ελεγκτικό Συνέδριο άκουσε τον πληρεξούσιο δικηγόρο του Εγκαλούντος, τον εκπρόσωπο του ελληνικού δημοσίου που ζήτησε την απόρριψη της Έφεσης και τον Αντεπίτροπο της Επικράτειας στο ελεγκτικό συνέδριο ο οποίος πρότεινε την έκδοση προδικαστικής απόφασης
Το Ελεγκτικό Συνέδριο, με την υπ’ αριθμό 2076/2018 απόφαση-σταθμό για την προστασία των δικαιωμάτων των ανηλίκων, αφού ανέλυσε τις διατάξεις του Συντάγματος και των διεθνών συμβάσεων που προστατεύουν τα δικαιώματα του παιδιού στο 56σέλιδο σκεπτικό του, έκρινε ότι η άρνηση του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους ήταν παράνομη διότι δεν υφίσταται διάταξη νόμου που να προβλέπει τη στέρηση της σύνταξης στην περίπτωση θανάτωσης της μητέρας από το τέκνο.
Αναλύοντας τη συνταγματική προστασία της παιδικής ηλικίας και της αξίας του παιδιού και των σχετικών ρυθμίσεων της Διεθνούς Σύμβασης για την προστασία των δικαιωμάτων του παιδιού, αλλά και της συνταγματικής κατοχύρωσης των περιουσιακών δικαιωμάτων, κατέληξε ότι με τη στέρηση της σύνταξης παραβιάστηκαν όλες αυτές οι διατάξεις.
Ταυτόχρονα το Ε.Σ. έκρινε ότι στην περίπτωση αυτή παραβιάστηκε το τεκμήριο της αθωότητας και οι διατάξεις που απαγορεύουν την διπλή καταδίκη κάποιου για το ίδιο αδίκημα καθώς κατ’ ουσίαν επιβλήθηκε ποινή χωρίς απόφαση ποινικού δικαστηρίου.
Το Ε.Σ. έκρινε πως παραβιάστηκε το δικαίωμα στην οικογενειακή ζωή, με την μορφή των οικονομικών ωφελημάτων που συνδέονται με την προστασία της οικογένειας από το Κράτος, καθώς και του δικαιώματος στην περιουσία, ως στέρηση των σχετικών οικονομικών ωφελημάτων του νεαρού μητροκτόνου.
Για την απόφαση αυτή ο δικηγόρος του ανηλίκου κ. Κωνσταντίνο Καπελλάκη ανέφερε στο agrinionews.gr:
«Η κοινωνία μας δυστυχώς του στέρησε το δικαίωμα σε ψυχιατρική φροντίδα που τόσο είχε ανάγκη και τον έκανε μητροκτόνο.
Ευτυχώς, η ελληνική δικαιοσύνη, με δύο αποφάσεις σταθμούς για τα δικαστηριακά χρονικά, τον αντιμετώπισε με ιδιαίτερη ευαισθησία και κατανόηση και του αναγνώρισε το δικαίωμα σε μια αξιοπρεπή ζωή.
Αρχικά το Τριμελές Δικαστήριο Ανηλίκων Αγρινίου, τον αθώωσε για την ανθρωποκτονία της μητέρας του, κρίνοντας τον ακαταλόγιστο και κατά τρόπο πρωτοφανή, στα ελληνικά δικαστικά χρονικά, δεν διέταξε τον αόριστο εγκλεισμό του σε ψυχιατρείο αλλά τον άφησε ελεύθερο κρίνοντας ότι δεν είναι επικίνδυνος για την κοινωνία.
Στη συνέχεια με την απόφαση – ορόσημο του Ελεγκτικού Συνεδρίου, δόθηκε η δυνατότητα στον ανήλικο από το Αγρίνιο να ζήσει μια αξιοπρεπή ζωή, αποφεύγοντας τις στερήσεις και την εξαθλίωση, στην οποία τον καταδίκασε η άρνηση της διοίκησης να του χορηγήσει σύνταξη, καθώς η ασθένεια από την οποία πάσχει έχει ως αποτέλεσμα να είναι ανίκανος για πάσα εργασία καθώς έχει κριθεί ανάπηρος σε ποσοστό 80%».
