Από τη μακρινή αρχαιότητα, όλες οι ανθρώπινες κοινωνίες συνήθιζαν να χρησιμοποιούν διάφορες χειραψίες και χαιρετισμούς, τόσο ως συμβολική ένδειξη αναγνώρισης, όσο και ως έκφραση αλληλοσεβασμού αλλά και για να πάρουν κάποιο όρκο. Κάθε λαός έχει καθιερώσει στις παραδόσεις του συγκεκριμένες μορφές χαιρετισμών-χειρονομιών ,οι οποίες με τη μεγάλη τους ποικιλία εμπλουτίζουν τον κάθε λαϊκό πολιτισμό.
Κατά κανόνα οι συμβολικές αυτές χειρονομίες, οι χειραψίες και οι χαιρετισμοί γίνονται με τη χρήση των χεριών. Άλλωστε, οι ίδιες αυτές λέξεις έχουν ως κύριο συνθετικό τους τη λέξη «χέρι».
Σε σημαντικές στιγμές της κοινωνικής ζωής παρατηρούνται πολλοί καΙ διαφορετικοί τρόποι χειραψιών, χειρονομιών και χαιρετισμών, όπως για παράδειγμα στις τελετές γάμου, τελετές αποδοχής των νέων και των εφήβων στις παραδοσιακές κοινωνίες, σε υποσχέσεις και ορκωμοσίες και σε ανάλογου τύπου εκδηλώσεις.
Είναι τεράστια η ποικιλομορφία χαιρετισμών και χειραψιών που εντοπίζονται στις ανθρώπινες κοινωνίες. Και δεν είναι χαρακτηριστικό μόνο του ανθρώπου. Επιστήμονες έχουν αποδείξει ότι πολλά ζώα χρησιμοποιούν χαιρετισμούς και χειρονομίες ως μέσο κοινωνικής αναγνώρισης και επικοινωνίας μεταξύ τους.
Σε αυτή τη μεγάλη ποικιλία ανθρώπινων χειρονομιών, υπάρχει ένας που φαίνεται ότι είναι ο αρχαιότερος από όλους, αλλά και αρκετά διαδεδομένος σε όλες τις κοινωνίες, ακόμα και σήμερα… όχι ως τρόπος όρκου φυσικά!
Στην αρχαία Ρώμη λοιπόν, όταν ένας άνδρας κατέθετε στο δικαστήριο, έπρεπε να ορκιστεί στους όρχεις του!
Ναι μη σας φαίνεται περίεργο, έπρεπε να πάρει όρκο βαρύ και για αυτό οι αρχαίοι δικαστές και νομοθέτες είχαν επινοήσει των όρκο των… όρχεων! Όπου θεωρούσαν ότι είναι τόσο σημαντικό για όλους τους άντρες που τους απέτρεπε από το να μαρτυρήσουν η να ορκιστούν ψευδά!
