Ποσοτικοποιήθηκε η ζημιά που θα προκαλέσει ένα δεύτερο lockdown. Ακόμη και αν αυτό περιοριστεί στην περιοχή της Αττικής, η ζημιά θα ξεπεράσει τις δύο ποσοστιαίες μονάδες του ΑΕΠ για ένα 20ήμερο λουκέτο ενώ το συνολικό ποσοστό της φετινής ύφεσης θα γίνει διψήφιο ξεπερνώντας το 10% ή ακόμη και το 11%.
Αυτό σημαίνει μείωση του ΑΕΠ στα 166-167 δις. ευρώ, ετήσιες απώλειες εθνικού εισοδήματος της τάξεως των 20 δις. ευρώ, εκτόξευση του δημοσίου χρέους στο 205% του ΑΕΠ, πάνω από 200.000 χαμένες θέσεις εργασίας και μετάθεση του χρόνου ανάκτησης των οικονομικών δεδομένων που υπήρχαν το 2019, όχι νωρίτερα από το τέλος του 2022. Μια τριετία χαμένη δηλαδή στην καλύτερη περίπτωση.
Ένα τοπικό lockdown στην Αττική έχει σχεδόν τις ίδιες απώλειες με ένα πανελλαδικό lockdown
Σε οικονομικούς όρους, η Αττική παράγει κάθε χρόνο περίπου το 50% του ΑΕΠ δηλαδή πάνω από 90 δις. ευρώ. Αυτός ο “υδροκεφαλισμός” θα έχει ως αποτέλεσμα, σε περίπτωση “λουκέτου” στην οικονομία, στην πραγματικότητα να παραλύσει όλη η χώρα.
Ήδη, με τα μέχρι τώρα δεδομένα, το ΑΕΠ αναμένεται να υποχωρήσει κατά 8% για να περιοριστεί κοντά στα 170-172 δις. ευρώ. Ένα καινούργιο lockdown θα στερούσε από την οικονομία περίπου 5 δις. ευρώ επιπλέον και το ΑΕΠ θα υποχωρούσε για πρώτη φορά ύστερα από πολλά χρόνια κάτω και από τα 170 δις. ευρώ σε ετήσια βάση.
Στο οικονομικό επιτελείο βέβαια, δεν ανησυχούν τόσο για τις απώλειες σε επίπεδο ΑΕΠ όσο για τον μεγάλο κίνδυνο να γίνει “μόνιμη ζημιά” στην οικονομία. Δεκάδες χιλιάδες επιχειρήσεις έχουν προσπαθήσει τους τελευταίους 6-7 μήνες να κρατηθούν όρθιες και ουσιαστικά δανείζονται (έστω και με ευνοϊκούς όρους όπως αυτοί που προσφέρονται μέσω της επιστρεπτέας προκαταβολής) για να καλύψουν τα λειτουργικά τους έξοδα και για να διατηρήσουν τις θέσεις εργασίας.
Άλλο ένα “κλείσιμο” μπορεί να οδηγήσει στο φαινόμενο, κάποιες επιχειρήσεις να μην ξανανοίξουν και αυτή θα είναι μια σημαντική και μόνιμη ζημιά για την οικονομία.
Τι τα λέτε ρε παιδιά αφού κι ο ίδιος το παραδέχτηκε!! Ο τύπος δεν καταλαβαίνει τπτ.
Εκτελεί τυφλα εντολές και το μόνο που τον
ενδιαφέρει είναι πως θα τα οικονομησει αυτός και η οικογένεια του. Το ξέρει ότι το «χρονοντουλαπο της ιστορίας» τον περιμένει.
Ότι φάει ότι πιεί κι ότι αρπάξει ο κωλος του.
Εμείς αγαπάμε makeleio γιατί ο καθένας μας
αισθάνεται ότι είναι δικό του.