Μελέτη, η οποία, μόλις υλοποιηθεί, θα δημιουργήσει ένα νέο κορυφαίο τοπόσημο στη Δήλο, πήρε ομόφωνα το «πράσινο φως» από το Κεντρικό Αρχαιολογικό Συμβούλιο (ΚΑΣ), που συνεδρίασε πρόσφατα. Πρόκειται για την αρχιτεκτονική προμελέτη μερικής αποκατάστασης και αναστήλωσης του Ναού του Απόλλωνα – το βασικό μνημείο του δηλιακού ιερού -, την οποία πραγματοποίησε το επιστημονικό προσωπικό της Εφορείας Αρχαιοτήτων (ΕΦΑ) Κυκλάδων.
Η Δήλος είναι ένας από τους σημαντικότερους αρχαιολογικούς χώρους της Ελλάδας, εγγεγραμμένος στον κατάλογο της Unesco με μεγάλη επισκεψιμότητα. Αποτελεί αναμφισβήτητα έναν από τους γοητευτικότερους ερειπιώνες της Μεσογείου, καθώς ολόκληρο το νησί καλύπτεται από εξαιρετικής διατήρησης κτήρια, με μοναδικά ψηφιδωτά, γλυπτά και κινητά ευρήματα που φυλάσσονται στο Μουσείο της.
Η Εφορεία Αρχαιοτήτων Κυκλάδων έχει σχεδιάσει ένα πρόγραμμα ολοκληρωμένων επεμβάσεων στη Δήλο με στόχο όχι μόνο να διασωθεί η πολύτιμη κληρονομιά από την αμείλικτη φθορά του χρόνου στις ακραίες συνθήκες του Αρχιπελάγους, αλλά και να καταστεί το ιερό νησί επισκέψιμος χώρος παγκόσμιας εμβέλειας. Ορισμένες από τις επεμβάσεις αυτές έχουν ήδη εγκριθεί επί της αρχής, όπως π.χ. η αποκατάσταση του αρχαίου Θεάτρου, ενώ κάποιες άλλες είναι στη φάση της υλοποίησης, όπως η αναστήλωση της Στοάς του Φιλίππου. Οι επεμβάσεις αυτές θα συμβάλουν στον περιορισμό της φθοράς και ταυτόχρονα θα καταστήσουν τον χώρο κατανοητό και εύληπτο για τον επισκέπτη.
Ο ναός του Απόλλωνα βρίσκεται στο μέσον περίπου της δυτικής πλευράς του νησιού, στην πεδιάδα όπου αναπτύχθηκε το ιερό του Απόλλωνα της Αρτέμιδος και της Λητούς. Χτισμένος σε φυσικό υπερυψωμένο πλάτωμα, 5μ. πάνω από την επιφάνεια της θάλασσας, είναι γνωστός από τις δηλιακές επιγραφές ως Απόλλωνος ναός και ναός των Δηλίων, ο μεγαλύτερος εκ των τριών ναών-οίκων του θεού (ναός Αθηναίων, Πώρινος Οίκος), γι’ αυτό και στη βιβλιογραφία αναφέρεται ως Μέγας Ναός.
Η κατασκευή του ναού συμπίπτει σε γενικές γραμμές με την ιστορία της Δήλου. Η οικοδόμησή του έγινε σε δύο φάσεις: Ξεκίνησε γύρω στο 475-470 π.Χ. με χρήματα της Δηλιακής Συμμαχίας και αρχικά έφτασε μέχρι το ύψος της ζωφόρου. Όταν το ταμείο της Συμμαχίας μεταφέρθηκε στην Αθήνα το 454 π.Χ. οι εργασίες διακόπηκαν, ο ναός παράμεινε ημιτελής, μάλλον με μια πρόχειρη στέγη, ως την εποχή της δηλιακής ανεξαρτησίας (314 π.Χ.), οπότε οι εργασίες ξανάρχισαν για να ολοκληρωθούν πιθανότατα στις αρχές του 3ου αι. π.Χ.
