Αναταράξεις προκαλεί η ομιλία του δημάρχου Αλεξανδρούποληςκ. Γιάννη Ζαμπούκη στο “Eastern Macedonia and Thrace Forum”, σύμφωνα με το evros-news.gr.
Ο δήμαρχος Αλεξανδρούπολης μεταξύ άλλων τόνισε:
“Θεωρώ ότι η ιδιότητα μου επιβάλλει να επισημάνω την ανάγκη για επίσπευση των διαδικασιών. Ήρθε η ώρα να μιλήσουμε ξεκάθαρα. Να εντοπίσουμε αυτά που μας κρατάνε σημειωτόν. Να ξεπεράσουμε τα όποια εμπόδια αλλά και να προχωρήσουμε μπροστά. Ακόμα συζητούμε για την ανάπτυξη των υποδομών και την συνδεσιμότητα ως καθοριστικούς παράγοντες για την περιφερειακή μας ανάπτυξη.
Η Αλεξανδρούπολη έχει χαρακτηριστεί ως διαμετακομιστικός κόμβος. Σε αυτή την ίδια αίθουσα πριν από τρία χρόνια την είχα αποκαλέσει Δαρδανέλια της ξηράς. Και ναι, είναι στη θεωρία, καθώς η ύπαρξη και λιμανιού και σιδηροδρόμου και αυτοκινητόδρομου και αεροδρομίου, της δίνουνε αυτό το δικαίωμα. Τι ισχύει όμως στην πράξη και στην πραγματικότητα;
• Τι συμβαίνει με το λιμάνι; Έχει οριστεί ο ρόλος του και μέσα από αυτόν τα περιθώρια ανάπτυξης και εξέλιξης του ή υπάρχει μια κεκαλυμμένη στασιμότητα σε αυτή την περιβόητη πλέον θαλάσσια Εγνατία;
• Τι συμβαίνει με τον Ανατολικό Περιφερειακό που θα συνέδεε το λιμάνι μας με την Εγνατία οδό; Γιατί υπάρχει αυτή η καθυστέρηση στην ολοκλήρωση του, όταν η χρηματοδότηση του είναι εξασφαλισμένη;
• Τι συμβαίνει με τον σιδηρόδρομο; Η σιδηροδρομική σύνδεση της Αλεξανδρούπολης με το Ορμένιο από τον περασμένο Οκτώβριο μπορεί να χαρακτηριστεί ως αναπτυξιακό έργο;
Σε αυτό το φόρουμ, πριν δύο χρόνια, μιλούσαμε και συζητούσαμε για ηλεκτροκίνητη γραμμή. Μιλούσαμε και συζητούσαμε για την σιδηροδρομική σύνδεση της Αλεξανδρούπολης με την Βουλγαρία, την σιδηροδρομική σύνδεση των λιμανιών της βορείου Ελλάδος.
• Εξαίρεση όλων αυτών το αεροδρόμιο μας, το οποίο μάλιστα κατάφερε και πιστοποιήθηκε ευρωπαϊκά ως το πρώτο πανελλαδικά για την επιχειρησιακή λειτουργία και την οργανωτική του δομή και το οποίο μάλιστα καταγράφει κάθε χρόνο μόνο αυξητικά νούμερα στον απολογισμό του.
• Δυστυχώς όμως δεν ισχύει το ίδιο για τα υπόλοιπα μέσα μεταφοράς.
Η σιδηροδρομική σύνδεση της Αλεξανδρούπολης με την Βουλγαρία, οι νέοι οδικοί άξονες και η ενίσχυση του λιμένα της πόλης αλλά και η διασύνδεση του με τα λιμάνια της βορείου Ελλάδος βρίσκονται ακόμα σε εκκρεμότητα. Κι όσο υπάρχουν εκκρεμότητες, πως μπορούμε να συζητάμε για προσέλκυση ξένων επενδύσεων, τις οποίες μάλιστα εμείς και θέλουμε και μπορούμε να υποστηρίξουμε.
Ο τόπος μας χρειάζεται πολλά περισσότερα για να τραβήξει μπροστά. Κι ο τόπος μας δεν είναι μονάχα η Αλεξανδρούπολη. Ο τόπος μας είναι ολόκληρος ο νομός Έβρου, ολόκληρη η Θράκη, ολόκληρη η Περιφέρεια της Ανατολικής Μακεδονίας και Θράκης, όπου εύκολα μπορεί να διαπιστώσει κανείς την μη ισόρροπη ανάπτυξη.
Ήρθε η ώρα να αποκτήσουν νέα δυναμικό μέσα από την αξιοποίηση της τεχνολογίας δυο βασικοί πυλώνες της τοπικής μας οικονομίας. Η αγροτική παραγωγή και η κτηνοτροφία. Και ας βασανίζονται από τις καταστροφικές συνέπειες της ζωονόσου της ευλογιάς και ας προσπαθούν μονάχοι τους, με νύχια και με δόντια, ελαιοπαραγωγοί και μελισσοκόμοι να αναστήσουν τα ελαιόδεντρα και τα μελίσσια τους.
Η Αλεξανδρούπολη δοκιμάστηκε με την καταστροφικότερη πυρκαγιά της Ευρωπαϊκής Ένωσης από το 1957 και μετά τον Αύγουστο του 2023 με απώλεια όλου του πράσινου ορίζοντα της, και έρχονται και οι πλημμύρες.
Με όλη την δασική μας έκταση να είναι καμένη, το νερό θα κατηφορίζει από τα βουνά προς τις λεκάνες απορροής που είχαν σχεδιαστεί για να ανταπεξέλθουνε στην κλιματική αλλαγή και όχι στην κλιματική κρίση. Θα προλάβουμε άραγε την ολοκλήρωση των μελετών και την ολοκλήρωση των έργων που θα προκύψουν από αυτές;
Άραγε το ΕΒΡΟΣ Μετά είναι αρκετό;
