To μήνυμα που μας έστειλε αναγνώστης σχετικά με ένα κείμενο του Παναγιώτη Τραϊανού που αφορούσε την είσοδο της χώρας μας στην ΟΝΕ.
Ο Παναγιώτης Τραϊανού τον Σεπτέμβριο του 1999, σχεδόν ένα χρόνο πριν την είσοδο της Ελλάδος στην ΟΝΕ…μας προειδοποιούσε..
«Τα πραγματικά μεγάλα προβλήματα θ’ αρχίσουν για τους Έλληνες, αφού εισαχθεί η χώρα στην ΟΝΕ.
Απλά η εξουσία, έχοντας γνώση της ψυχολογίας του κόσμου, παίζει το γνωστό παιχνίδι των στόχων.
Θέτει έναν στόχο δήθεν σημαντικό και δεν εξηγεί τι ακριβώς είναι αυτός ο στόχος. Υπονοείται ότι είναι “καλός”.
Δεν είναι δυνατόν – με βάση τη λογική – ν’ απαιτεί θυσία ένας “κακός” στόχος. Μόνον το “καλό” απαιτεί θυσία.
Στο αντίστοιχο “κακό” καταλήγεις, όταν δεν κάνεις τις θυσίες που θα σου προσφέρουν θετικές υπηρεσίες.
Η εξουσία “παίζει” αυτό το παιχνίδι, στηριζόμενη στην άγνοια του κόσμου.
Πρακτικά οι Έλληνες δεν γνωρίζουν τι σημαίνει “νομισματική ένωση” και γι’ αυτό εμπιστεύονται τους δούλους των πολυεθνικών, που σήμερα κυβερνούν την Ελλάδα.
Αν όμως υποψιαστούν τι συμβαίνει, θα τους κρεμάσουν στις πλατείες.
Θα πάρουμε τα πράγματα με τη σειρά για ν’ αντιληφθούμε τι συμβαίνει.
Πρώτα απ’ όλα θα πρέπει να καταλάβουμε τι σημαίνουν αυτές οι οικονομικές θυσίες, που σήμερα κάποιοι ζητούν από τους Έλληνες. …Αυτές οι θυσίες είναι στην πραγματικότητα τα έξοδα αγοράς του “σχοινιού”, με το οποίο στη συνέχεια θα κρεμαστούμε.
Μ’ αυτές τις θυσίες, δηλαδή, ο ελληνικός λαός δεν δημιουργεί κάποιες ευνοϊκές συνθήκες, τις οποίες στη συνέχεια θ’ απολαύσει ο ίδιος.
Είτε κάνει θυσίες είτε όχι, η εισαγωγή στην ΟΝΕ είναι κάτι το παντελώς άσχετο μ’ αυτές.
Θα μπορούσαμε δηλαδή να μπούμε στην ΟΝΕ αποκλειστικά με έξοδα αυτών που τους συμφέρει να εντάξουν την Ελλάδα στην ΟΝΕ.
Η σημερινή θυσία είναι το “σχοινί” και η ΟΝΕ η “κρεμάλα”.
Αυτά τα δύο διαφορετικά πράγματα δεν έχουν καμία σχέση μεταξύ τους.
Απλά οι αδίστακτοι που μας κυβερνούν – και που είναι οι μόνοι που θα έχουν όφελος από την ενοποίηση – δεν θέλουν να φορτωθούν ούτε τα τυπικά έξοδα που συνεπάγεται μια νομισματική ενοποίηση.
Δεν θέλουν να πληρώσουν ούτε το “σχοινί” με το οποίο θέλουν να μας “κρεμάσουν”.
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΤΡΑΪΑΝΟΥ 1999
Διαβαστε όλο το κείμεινο του πατώντας εδώ
