Δηλώσεις-γροθιά στο στομάχι από τον Νάσο Γκαβέλα: Μου έλεγαν “τι έγινε, μήπως δεν μπορείς να τρέξεις;”

Λίγες στιγμές μετά την κατάκτηση του δεύτερου χρυσού σε Παραολυμπιακούς Αγώνες, ο Έλληνας παραολυμπιονίκης στα 100 μέτρα (Τ11), Νάσος Γκαβέλας, μίλησε στην κάμερα της ΕΡΤ με δάκρυα στα μάτια και συγκίνησε τους πάντες.

Έκανε μάλιστα ιδιαίτερη αναφορά στον οδηγό του, Γιάννη Νυφαντόπουλο, που υπήρξε σημαντικό στήριγμα για εκείνον, ιδιαίτερα μετά τον τραυματισμό του προηγούμενου οδηγού του.

«Δεν θα μιλήσω για τον εαυτό μου, αλλά θα μιλήσω για όλους τους ανθρώπους που με έχουν βοηθήσει και ένας από αυτούς είναι και αυτός εδώ (σ.σ. ο οδηγός του, Γιάννης Νυφαντόπουλος), που έχει δώσει την ψυχή του τους τελευταίους δύο μήνες. Και με τον Μήτσο πέρσι δώσαμε την ψυχή μας και δυστυχώς το παιδί τραυματίστηκε. Ήρθαμε εδώ να δείξουμε ποιος είναι το αφεντικό των 100 μέτρων. Δεν ήρθαμε να χάσουμε, ήρθαμε μόνο να κερδίσουμε. 

Δόξα τω θεώ, κερδίσαμε αυτό το χρυσό μετάλλιο. Δεν μπορώ να το πιστέψω».

Στη συνέχεια, αναφέρθηκε στη δυσκολία που πέρασε όταν τραυματίστηκε ο προηγούμενος οδηγός του, Δημήτρης, καθώς και στα μηνύματα που λάμβανε, στέλνοντας ένα ηχηρό μήνυμα. «Ήμουν σε μια πάρα πολύ δύσκολη ψυχολογική κατάσταση. Πέρασα πάρα πολύ δύσκολα. Κανείς δεν μπορεί να καταλάβει πόσο δύσκολα πέρασα. Όταν μου έλεγαν όλοι: “τι έγινε Γκαβέλα, μήπως τελείωσες; Μήπως δεν μπορείς να τρέξεις;”. Όχι μάγκες, δεν είναι ότι δεν μπορώ να τρέξω. Θέλω χαμόγελο και θέλω ανθρώπους να το πιστεύουν παραπάνω για να κερδίσουμε. Αυτό και μόνο».

«Με τον Γιάννη τρέξαμε μέχρι τέλους. Μου είπε: “Άκουσε με, εγώ θα τρέξω. Αν θέλεις, πέσε κάτω να συρθείς. Πονάει. Θα βγάλεις δέρμα. Και έλεγα “Όχι ρε φίλε, μην κάτσω να σκοτωθώ, κρίμα είναι. Να σκοτωθώ στον τερματισμό και να τους κερδίσουμε με τρία εκατοστά μπροστά. Και έτσι και έγινε” είπε γελώντας μαζί με τον Γιάννη.

Από την πλευρά του, ο Γιάννης Νυφαντόπουλος είπε: «Όλα πήγαν κατ’ ευχή. Είμαι πάρα πολύ συγκινημένος και πάρα πολύ χαρούμενος για αυτό το παιδί, για την προσπάθεια την οποία κατέβαλε. Εγώ είχα ένα πάρα πολύ δύσκολο έργο γιατί τα προηγούμενα παιδιά που ήταν στη θέση μου είχαν αφήσει μια βαριά παρακαταθήκη που έπρεπε να συνεχίσω και το μόνο που ήθελα ήταν ο Νάσος να περάσει πρώτος την γραμμή του τερματισμού.

Υποσχέθηκα στον πατέρα του ότι θα τον κάνω να φωνάζει και να κλαίει, όπως μου ζήτησε. Ελπίζω να το κατάφερα και να είναι χαρούμενος για τον γιο του. Πάνω από όλα όμως ο Νάσος να το ευχαριστηθεί, να βάλει αυτό το μετάλλιο μες στην ψυχή του».

«Αφήστε τον να λέει» είπε ο Γκαβέλας, «θα πάμε να το κάψουμε τώρα. Ραντεβού στις Βρυξέλλες στο Diamond League. Τελευταία κουρσίτσα και μετά θα γυρίσουμε πίσω, μαζί με τον Καραλή και τον Τεντόγλου, γιατί στο ΟΑΚΑ δεν θα είναι μόνοι τους».