Ο Δημήτρης Σταρόβας λέει πάντα αυτό που σκέφτεται, ενώ με το χιούμορ του συχνά καμουφλάρει τις ευαισθησίες του. Σε συνέντευξη που δίνει στο περιοδικό People και την Μαρία Παπαϊωάννου, αναφέρει χαρακτηριστικά: «Ακούω συχνά να λένε «Έλα, τι ανάγκη έχεις εσύ; Όλο γελάς, κάνεις πλάκες». Δεν πάει έτσι όμως. Είναι πολλοί οι άνθρωποι –ιδίως οι κωμικοί– που μπορεί να έχουν χιούμορ, και στις προσωπικές τους στιγμές να είναι μέχρι και ψιλοκαταθλιπτικοί. Μπορεί να με συγκινήσει το οτιδήποτε. Κλαίω στις ταινίες και παθαίνω γενικά διάφορα τέτοια».
Μεταξύ άλλων, θυμάται μια στιγμή κατά τη διάρκεια των παραστάσεων του Toc Toc στη Θεσσαλονίκη που τον άγγιξε βαθιά. «Τον χειμώνα ήρθε να παρακολουθήσει την παράσταση ο Δημήτρης, ένα αγόρι 13 ετών που είχε το σύνδρομο Τουρέτ. Είναι το σύνδρομο που έχει ο ρόλος μου στην παράσταση. Η στιγμή που τον γνωρίσαμε ήταν συγκλονιστική, τον βγάλαμε και στη σκηνή. Οι περισσότεροι ενοχλούνταν λόγω των κραυγών. Κάθε τρία λεπτά έβγαζε ουρλιαχτά, πεταγόταν όρθιος. Προσπαθούσε ο καημένος να μείνει ήσυχος, έβαζε το μπουφάν στο στόμα για να μην ακούγεται. Ήταν πολύ συγκινητικό. Η μητέρα του μας λέει «Από παντού μας διώχνουν». Εκεί νιώθεις και αχάριστος. Βλέπεις ένα παιδάκι 13 χρόνων να έχει αυτό το πράγμα, που δεν θεραπεύεται, και μετά σκέφτεσαι «Έχω προβλήματα; Τι προβλήματα έχω»;» αναρωτιέται γνωρίζοντας την απάντηση…
Λάθος συλογισμός. Ο καθένας έχει τα δικά του προβλήματα και για αυτόν τον ίδιο είναι σημαντικά. ¨Ημαρτον πια με αυτή την ισοπέδωση. Επειδή ο άλλος είναι όπως είναι και σίγουρα δεν φταίω εγώ για το πρόβλημά του, πρέπει εγώ αυτόματα να θεωρώ τον εαυτό μου προνομιούχο επειδή δεν είμαι σε αυτή την κατάσταση αλλλά, είμαι σε μία άλλη δεινή, παρ᾽ όλα αυτά!