Νέες θεραπευτικές επιλογές για τον διαβήτη τύπου 2 αναζητούν οι επιστήμονες οι οποίοι ανακάλυψαν ότι η χρήση συγκεκριμένου μήκους κύματος στο ερυθρό φάσμα του φωτός για μόλις 15 λεπτά σε γυμνό δέρμα μπορεί να επηρεάσει το σάκχαρο του αίματος με δύο ευεργετικούς τρόπους.
“Μια μόνο δόση κόκκινου φωτός στο μήκος κύματος των 670 nm σε ένα υγιές άτομο μπορεί να μειώσει τη γλυκόζη στο αίμα και τον τρόπο με τον οποίο αυτή κορυφώνεται μετά από ένα τυπικό τεστ ανοχής γλυκόζης στο αίμα”, δήλωσε ο δρ. Michael Powner, ανώτερος λέκτορας Νευροβιολογίας στο πανεπιστήμιο του Λονδίνου και επικεφαλής συγγραφέας της έρευνας.
Οι ερευνητές έχουν αναλύσει στο παρελθόν τα αποτελέσματα της θεραπείας με φως σε άλλες ασθένειες, συμπεριλαμβανομένου του καρκίνου και της εκφύλισης της ωχράς κηλίδας.
Δεν είναι ακόμη σαφές το πώς αυτά τα νέα ευρήματα θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν ως ασφαλής και αποτελεσματική συμπληρωματική θεραπεία για άτομα με διαβήτη. Ωστόσο, οι επιπτώσεις είναι ελπιδοφόρες, δεδομένων των θετικών επιδράσεων της θεραπείας με κόκκινο φως στη γλυκόζη του αίματος.
Η δυνατότητα για μια τέτοια θεραπεία για τον διαβήτη είναι ενδιαφέρουσα, καθώς θα μπορούσε να χορηγηθεί χωρίς φάρμακα ή χειρουργική επέμβαση, απλώς με την εφαρμογή κόκκινου φωτός στο δέρμα για ένα καθορισμένο χρονικό διάστημα.
Διαβήτης: Η θεραπεία με κόκκινο φως μειώνει τα επίπεδα γλυκόζης στο αίμα
Για τις ανάγκες της μελέτης τους, οι ερευνητές στρατολόγησαν 30 υγιείς συμμετέχοντες με μέση ηλικία τα 40 έτη.
Οι μισοί από αυτούς ανατέθηκαν στην “ομάδα φωτοθεραπείας”, ενώ οι άλλοι μισοί σε “ομάδα εικονικού φαρμάκου”. Οι συμμετέχοντες δεν είχαν γνωστές μεταβολικές ασθένειες και δεν έπαιρναν κανένα φάρμακο.
Ο δείκτης μάζας σώματος (ΔΜΣ), που είναι ένας σημαντικός παράγοντας κινδύνου για μεταβολική νόσο, δεν καταγράφηκε για τους συμμετέχοντες.
Σε μια περίοδο 7 ημερών, και οι δύο ομάδες υποβλήθηκαν σε δύο τεστ ανοχής γλυκόζης νηστείας από το στόμα. Πρόκειται για μια τυπική εξέταση που χρησιμοποιούν οι γιατροί για να προσδιορίσουν πόσο καλά επεξεργάζεται το σώμα τη ζάχαρη. Χρησιμοποιείται συχνά για τη διάγνωση του διαβήτη.
Για το τεστ, οι συμμετέχοντες έπρεπε να μείνουν νηστικοί για τουλάχιστον 10 ώρες και στη συνέχεια να καταναλώσουν ένα ρόφημα με προκαθορισμένη ποσότητα γλυκόζης (ζάχαρης). Μετά την κατάποση, οι συμμετέχοντες μετρούσαν το σάκχαρό τους κάθε 15 λεπτά για 2 ώρες. Αυτές οι μετρήσεις δημιούργησαν μια βασική ένδειξη για το σάκχαρο αίματος των συμμετεχόντων.
Μέσα σε 7 ημέρες, τους έγινε άλλο ένα τεστ γλυκόζης αίματος. Αυτήν τη φορά, οι συμμετέχοντες έλαβαν είτε φωτοθεραπεία, είτε εικονικό φάρμακο. Οι συμμετέχοντες εφάρμοσαν το κόκκινο φως σε γυμνό δέρμα στο πάνω μέρος της πλάτης τους για 15 λεπτά. Αυτό έγινε 45 λεπτά πριν από τη χορήγηση της εξέτασης γλυκόζης αίματος. Η ομάδα εικονικού φαρμάκου υποβλήθηκε στο ίδιο ακριβώς σενάριο, με τη διαφορά ότι το φως δεν άναψε ποτέ.
Στη συνέχεια, οι ερευνητές συνέκριναν τα αποτελέσματα των από του στόματος τεστ ανοχής γλυκόζης μεταξύ των ομάδων του κόκκινου φωτός και του εικονικού φαρμάκου. Διαπίστωσαν τα εξής:
Σε σύγκριση με την αρχική μέτρηση, η ομάδα που έλαβε τη θεραπεία με κόκκινο φως είχε σχεδόν κατά ένα τρίτο (27,7%) μειωμένο επίπεδο γλυκόζης αίματος κατά μέσο όρο σε διάστημα 2 ωρών.
Σε σύγκριση με την ομάδα του εικονικού φαρμάκου, η ομάδα της θεραπείας με κόκκινο φως είχε μείωση κατά 7,3% στα συνολικά επίπεδα γλυκόζης στο αίμα που παρατηρήθηκαν με την πάροδο του χρόνου.
Η χρήση κόκκινου φωτός φάνηκε επίσης ευεργετική για τον μετριασμό των αιχμών σακχάρου στο αίμα μετά την πρόσληψη γλυκόζης. Τέτοιες αιχμές (απότομη αύξηση) του σακχάρου στο αίμα μπορεί να συμβούν μετά το φαγητό, όταν τα επίπεδα γλυκόζης αυξάνονται απότομα στην κυκλοφορία του αίματος.
Στο πείραμά τους, οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι:
Εκείνοι που έλαβαν θεραπεία με κόκκινο φως είχαν αιχμές σακχάρου που ήταν λιγότερο ακραίες, με αποτέλεσμα μια μείωση κατά 7,5% στο μέγιστο (υψηλότερο) επίπεδο γλυκόζης στο αίμα τους.
Σε σύγκριση με την ομάδα του εικονικού φαρμάκου, η ομάδα της θεραπείας με κόκκινο φως είχε μείωση κατά 12,1% στα μέγιστα επίπεδα γλυκόζης στο αίμα.
Διαβήτης: Πώς λειτουργεί η θεραπεία με κόκκινο φως
Υπάρχουν διάφορες μορφές φωτοθεραπείας που εξαρτώνται από το μήκος κύματος του φωτός που χρησιμοποιείται.
Το μήκος κύματος μπορεί επίσης να επηρεάσει το χρώμα και την ορατότητα του φωτός. Σε αυτό το πείραμα, και σε άλλες παρόμοιες μελέτες, το φως που χρησιμοποιείται είναι ένα κόκκινο φως 670 nm, δηλαδή ένα φως με μήκος κύματος 670 νανόμετρα.
Αυτή η μορφή κόκκινου φωτός είναι γνωστό ότι επηρεάζει τον κυτταρικό μεταβολισμό, ο οποίος με τη σειρά του επηρεάζει τη γλυκόζη του αίματος μέσω των μιτοχονδρίων. Εντούτοις, οι ακριβείς μηχανισμοί πίσω από αυτό δεν είναι ακόμα πλήρως κατανοητοί.
Τα μιτοχόνδρια είναι η “κινητήρια δύναμη” κάθε κυττάρου: χρησιμοποιούν οξυγόνο και γλυκόζη για την παραγωγή ATP, την ενέργεια για τις βιοχημικές λειτουργίες που είναι απαραίτητες για τη ζωή. Η επικρατούσα πεποίθηση είναι ότι η έκθεση των μιτοχονδρίων σε κόκκινο φως 670 nm προκαλεί αύξηση στην παραγωγή ATP και, ως εκ τούτου, μεγαλύτερη ζήτηση για γλυκόζη.
“Ο ακριβής μηχανισμός παραμένει άγνωστος. Προηγούμενες μελέτες αναφέρουν ότι το κόκκινο φως αυξάνει την ενέργεια καίγοντας γλυκόζη στα μιτοχόνδρια. Οπότε, ίσως η αύξηση της μιτοχονδριακής δραστηριότητας να μειώνει τη γλυκόζη, απορροφώντας την από το αίμα”, είπε ο δρ. Powner.
Άλλες μορφές φωτοθεραπείας λειτουργούν με διαφορετικούς τρόπους και περιλαμβάνουν τη θεραπεία με μπλε φως, η οποία χρησιμοποιείται για τοπικά δερματικά προβλήματα, όπως η ακμή.
Η θεραπεία με φως, η οποία απαιτεί μια συσκευή φωτός υψηλής έντασης, χρησιμοποιείται και για την εποχιακή συναισθηματική διαταραχή και την κατάθλιψη. Το υπεριώδες φως μπορεί επίσης να χρησιμοποιηθεί για την απολύμανση και τη θανάτωση μικροοργανισμών.
