Δικαστική δικαίωση ραδιοτηλεοπτικής εταιρείας από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Δικαιωμάτων του Ανθρώπου με την απόφαση να κρίνεται σημαντική από νομικούς κύκλους καθώς πραγματεύεται το ευαίσθητο και πάντα επίκαιρο θέμα της ελευθερίας της έκφρασης.
Ας πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή. Ραδιοτηλεοπτική εταιρεία της Σερβίας, η οποία έχει στην κατοχή της τηλεοπτικό κανάλι και διαδικτυακό ιστότοπο, προσέφυγε στο ΕΔΔΑ μετά από μήνυση που έκανε εναντίον της πρώην Υφυπουργός Υγείας, για σχετική αναφορά το 2011, ότι ήταν ύποπτη για κατάχρηση εξουσίας, εν μέσω μιας συνεχιζόμενης διαμάχης σχετικά με την προμήθεια εμβολίων κατά της γρίπης των χοίρων.
Συγκεκριμένα στις 27 Νοεμβρίου 2011, στις ειδήσεις των 11 μ.μ. σε μια συνεχιζόμενη διαμάχη σχετικά με την προμήθεια εμβολίων γρίπης AH1N1, η προσφεύγουσα εταιρεία ανέφερε ότι 12 ονόματα, μεταξύ των οποίων και της Ζ. Ρ., Υφυπουργού Υγείας τότε, είχαν εξαφανιστεί από τον κατάλογο της αστυνομίας που αφορούσε υπόπτους για κατάχρηση εξουσίας σε σχέση με την υπόθεση, εξαιτίας της φερόμενης πίεσης που άσκησε ο Ειδικός Εισαγγελέας του Υπουργείου Εσωτερικών.
Τις επόμενες μέρες μεταδόθηκαν παρόμοιες ειδήσεις και δημοσιεύτηκαν άρθρα στον ιστότοπο της εταιρείας. Το ρεπορτάζ βασίστηκε σε έρευνα ομάδας δημοσιογράφων του B92 τους προηγούμενους μήνες και ειδικότερα σε ένα σημείωμα που ελήφθη από δύο αστυνομικούς το οποίο είχε συνταχθεί από την Υπηρεσία Καταπολέμησης Οργανωμένου Οικονομικού Εγκλήματος.
Τον Απρίλιο του 2012 η Ζ.Ρ., η οποία κατονομαζόταν, άσκησε αγωγή κατά της προσφεύγουσας. Τα δικαστήρια διαπίστωσαν ότι οι τηλεοπτικές εκπομπές και τα διαδικτυακά άρθρα της εταιρείας είχαν βλάψει την φήμη της Υφυπουργού και την υποχρέωσαν να πληρώσει 1.750 ευρώ για ηθική βλάβη και 900 ευρώ για δικαστικά έξοδα. Διατάχθηκε επίσης η προσφεύγουσα να αφαιρέσει το εν λόγω άρθρο από το site της και να δημοσιεύσει την νέα απόφαση.
Όλα τα δικαστήρια, και τελικά το Συνταγματικό Δικαστήριο το 2016, διαπίστωσαν ότι η προσφεύγουσα εταιρεία είχε αποτύχει να εξετάσει και να επιβεβαιώσει τα γεγονότα με τη δέουσα επιμέλεια, ιδίως όσον αφορά τον ισχυρισμό ότι η μήνυση κατά της Ζ.Ρ. δεν είχε κατατεθεί λόγω πιέσεων στο Υπουργείο Εσωτερικών.
Το ΕΔΔΑ διαπίστωσε ότι τα σερβικά δικαστήρια είχαν αναγνωρίσει ότι οι πληροφορίες που δημοσιεύθηκαν από την προσφεύγουσα εταιρεία είχαν συμβάλει σε μια δημόσια συζήτηση και ότι η Υφυπουργός Υγείας θα έπρεπε να είχε επιδείξει μεγαλύτερο βαθμό ανοχής.
Τα δικαστήρια είχαν προχωρήσει πολύ μακριά, ωστόσο, στην αιτιολογία τους για τον έλεγχο στοιχείων της προσφεύγουσας εταιρείας. Η εταιρεία είχε βασίσει την αναφορά της σε ένα σημείωμα που έλαβε από αστυνομικούς σχετικά με την έρευνα για την εν λόγω διαμάχη και δεν υπήρχαν αμφιβολίες για την αξιοπιστία του σημειώματος. Η γλώσσα που χρησιμοποιήθηκε στην αναφορά ήταν ακριβής και όχι υπερβολική, και όλα τα μέρη είχαν την ευκαιρία να εκφέρουν την δική τους εκδοχή για τα γεγονότα.
Το ΕΔΔΑ διαπίστωσε παραβίαση της ελευθερίας της έκφρασης (άρθρο 10) και επιδίκασε στην π2.740 ευρώ ως αποζημίωση, 2.500 ευρώ για ηθική βλάβη και 2.400 ευρώ για έξοδα.