Σε σημαντικές αποκαλύψεις προχώρησε το ”gatestoneinstitute”, σχετικά με τις τουρκικές βλέψεις στο Αιγαίο. Μάλιστα το άρθρο το υπογράφει ο *Burak Bekdil, ένας από τους κορυφαίους δημοσιογράφους της Τουρκίας.
”Στο εσωτερικό, οι Τούρκοι είναι οικονομικά παράλυτοι: ο επίσημος ετήσιος πληθωρισμός κυμαίνεται στο 48% (αν και ανεξάρτητοι ερευνητές το υπολογίζουν στο 114%). Υπάρχουν ελλείψεις βασικών εμπορευμάτων. Το κόστος βενζίνης, φυσικού αερίου και ηλεκτρικής ενέργειας διπλασιάστηκε μέσα σε ένα χρόνο. Tο εθνικό νόμισμα έχει χάσει το ήμισυ της αξίας του έναντι των σημαντικότερων δυτικών νομισμάτων και το κατά κεφαλήν ΑΕΠ βρίσκεται σε ελεύθερη πτώση τα τελευταία επτά χρόνια. Ο κατώτατος μισθός, με μόλις 375 δολάρια το μήνα, είναι, μετά την Αλβανία, ο δεύτερος χαμηλότερος στην ηπειρωτική Ευρώπη.
Όπως κάθε άλλος τριτοκοσμικός αυτοκράτορας, ο Ερντογάν κατηγορεί την οικονομική κατάρρευση στις ”ξένες δυνάμεις.”
Ο κορυφαίος αξιωματούχος των αμυντικών προμηθειών της Τουρκίας, Ισμαήλ Ντεμίρ, εκτελεί εκατοντάδες εξοπλιστικά προγράμματα. Ωστόσο, οι αναλυτές παρατήρησαν μια πρόσφατη τάση να δοθεί έμφαση στα ναυτικά προγράμματα που στοχεύουν αποκλειστικά στην Ελλάδα, καθώς η Τουρκία δεν έχει άλλους παράκτιους αντιπάλους.
Τούρκοι στρατιωτικοί και αξιωματούχοι αμυντικών προμηθειών εργάζονται μέρα και νύχτα για να εκτελέσουν πολλά άλλα, μικρότερα ναυτικά προγράμματα, παρά τους σοβαρούς οικονομικούς περιορισμούς της χώρας.
Ο ανώτατος αξιωματούχος αμυντικών προμηθειών της Τουρκίας, Ισμαήλ Ντεμίρ, λέει ότι η Τουρκία θα συνεχίσει να εργάζεται για να έχει μια ισχυρότερη και πιο αποτρεπτική ναυτική δύναμη στη «γαλάζια πατρίδα», έναν όρο που χρησιμοποιούν οι Τούρκοι για το Αιγαίο και τη Μεσόγειο Θάλασσα. Το γραφείο του Ντεμίρ εκτελεί εκατοντάδες εξοπλιστικά προγράμματα.
Μέχρι σήμερα, οι Τούρκοι είναι περήφανοι που οι Οθωμανοί πρόγονοί τους είχαν κάνει το Αιγαίο και τη Μεσόγειο Θάλασσα «τουρκική λίμνη». Μέχρι σήμερα θρηνούν που το Αιγαίο είναι πλέον ευρέως ελληνική λίμνη και η Μεσόγειος κάθε άλλο παρά τουρκική λίμνη.
Έναν αιώνα μετά την κατάρρευση της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας και τη γέννηση της σύγχρονης Τουρκικής Δημοκρατίας, οι αλυτρωτιστές ισλαμιστές της Τουρκίας λυγίζουν τους μυς τους όχι ακριβώς για να κάνουν το Αιγαίο ξανά τουρκική λίμνη, αλλά για να αποσπάσουν την προσοχή των τουρκικών μαζών που πολλοί είναι οικονομικά δυσαρεστημένοι να αγκαλιάσουν, την ψευδαίσθηση ότι μια νεο-οθωμανική αρμάδα επέστρεψε στα γαλανά νερά.
H παραδοσιακή αντίπαλός της στο Αιγαίο, η Ελλάδα, παρουσίασε τον Ιανουάριο έξι μαχητικά αεροσκάφη Rafale πάνω από την Ακρόπολη λίγες ώρες μετά την άφιξή τους από τη Γαλλία.
«Τα έξι αεροπλάνα που αγόρασε η Ελλάδα είναι πολύ λίγα για να αντιμετωπίσουν την Τουρκία», απάντησε ο Τούρκος υπουργός Άμυνας Χουλουσί Ακάρ.
Απηχώντας τον υπουργό, ο ανώτατος αξιωματούχος αμυντικών προμηθειών της Τουρκίας, Ισμαήλ Ντεμίρ, είπε ότι η Τουρκία θα συνεχίσει να εργάζεται για να έχει μια ισχυρότερη και πιο αποτρεπτική ναυτική δύναμη στη «γαλάζια πατρίδα», έναν όρο που χρησιμοποιούν οι Τούρκοι για το Αιγαίο και τη Μεσόγειο Θάλασσα.
Τον Δεκέμβριο, η υπηρεσία προμηθειών SSB κάλεσε προσφορές για την κατασκευή τριών φρεγατών κλάσης Κωνσταντινούπολης, τουρκικής σχεδίασης, για να ενωθούν με άλλες πέντε στο πλαίσιο του εθνικού της προγράμματος κορβέτας (MILGEM). Οι φρεγάτες είναι σχεδιασμένες για αναγνώριση και επιτήρηση, αναγνώριση στόχων, έγκαιρη προειδοποίηση, άμυνα βάσης και λιμανιού, ανθυποβρυχιακό, αντιαεροπορικό, επιφανειακό πόλεμο, αμφίβιες επιχειρήσεις και αποστολές περιπολίας.
Η απόφαση της Τουρκίας να κατασκευάσει τρεις φρεγάτες — αντί για μία κάθε φορά δημοσιονομικών περιορισμών — έχει ένα γεωστρατηγικό μήνυμα. «Η πολιτική αρχή λέει στους περιφερειακούς αντιπάλους της Τουρκίας ότι δεν θα συμφιλιωθεί σε γεωστρατηγικές διαμάχες στο Αιγαίο και την ανατολική Μεσόγειο», είπε στον συγγραφέα ο Özgür Ekşi, αρχισυντάκτης του ιστότοπου αμυντικών ειδήσεων TurDef.
Υπάρχουν και άλλα τουρκικά ναυτικά προγράμματα που σηματοδοτούν επιστροφή στην ένταση στο Αιγαίο.
Τον Αύγουστο του 2021, το τουρκικό ναυπηγείο Ares είπε ότι σχεδίασε και ανέπτυξε ένα μη επανδρωμένο ανθυποβρυχιακό πολεμικό σκάφος. Ο Ares είπε ότι το ULAQ DSH/ASW πέρασε επιτυχώς τις δοκιμές πυροδότησης με καθοδήγηση λέιζερ. Τον Οκτώβριο, η Ares και η εταιρεία αμυντικής τεχνολογίας Meteksan Savunma παρουσίασαν μια έκδοση επιφανειακού πολέμου του ULAQ: το πρώτο οπλισμένο μη επανδρωμένο σκάφος επιφανείας της Τουρκίας. Το σύστημα φέρεται να έχει αυτονομία 400 χιλιομέτρων και μπορεί να ταξιδέψει με ταχύτητες έως και 65 χλμ/ώρα.
Τον Ιανουάριο, η Τουρκία έθεσε επίσης σε λειτουργία το πρώτο πλοίο συλλογής πληροφοριών της χώρας, TCG Ufuk, το οποίο θα λειτουργεί από κοινού από τον Εθνικό Οργανισμό Πληροφοριών και το Τουρκικό Ναυτικό.
Επίσης, τον Ιανουάριο, η κυβέρνηση ανακοίνωσε ότι θα ξεκινήσει την κατασκευή ενός πρωτότυπου πλοίου που τελικά θα γίνει μέρος ενός προγραμματισμένου στόλου «τουρκικού τύπου σκαφών επίθεσης». Στρατιωτικοί αναλυτές λένε ότι αυτά τα σκάφη «θα καταστρέψουν/απενεργοποιήσουν εχθρικά μέσα στη θάλασσα».
Αμέσως μετά, το τουρκικό Πολεμικό Ναυτικό αποφάσισε να αντικαταστήσει το παλιό του απόθεμα με περίπου 350 αμερικανικής κατασκευής αντιπλοϊκούς πυραύλους Harpoon με τον Atmaca, έναν εγγενή αντιπλοϊκό πύραυλο που φέρεται να έχει βεληνεκές άνω των 220 χιλιομέτρων, που μπορεί να ταξιδεύει σε τόσο χαμηλό ύψος. ως τρία μέτρα και «περιηγηθείτε γύρω από νησιά και βραχονησίδες», μια όχι και τόσο κρυφή αναφορά στη χρήση τους στο Αιγαίο Πέλαγος. Θα τοποθετηθεί στις κορβέτες κλάσης Ada, στις φρεγάτες κλάσης Istanbul και στα αντιτορπιλικά κλάσης TF2000.
Στη συνέχεια, υπάρχει αυτό που θα γίνει το κόσμημα του τουρκικού Ναυτικού, το TCG Anadolu, μια αποβάθρα ελικοπτέρων προσγείωσης 1,2 δισεκατομμυρίων δολαρίων. Η Άγκυρα αποφάσισε πρόσφατα να μετατρέψει αυτό το φιλόδοξο σκάφος σε αεροπλανοφόρο, καθώς ο Τούρκος κατασκευαστής drone, η Baykar, κατασκευάζει drones TB3 αποκλειστικά για το Anadolu. Το Anadolu αναμένεται να τεθεί σε λειτουργία εντός ενός έτους.
Τούρκοι στρατιωτικοί και αξιωματούχοι αμυντικών προμηθειών εργάζονται μέρα και νύχτα για να εκτελέσουν πολλά άλλα, μικρότερα ναυτικά προγράμματα, παρά τους σοβαρούς οικονομικούς περιορισμούς της χώρας. Αυτή η επέκταση αντικατοπτρίζει μια πολιτική διαδικασία προτεραιότητας στα όπλα έναντι του βουτύρου — όλα ως θέατρο για τους Τούρκους ψηφοφόρους πριν πάνε στην κάλπη.”
Πηγή: directus.gr
