«Όλα τα κόμματα πλην της Ελληνικής Λύσης, ψήφισαν την Κ. Σακελλαροπούλου για ΠτΔ. Σήμερα τα ίδια κόμματα πρωτοστατούν στο “γαϊτανάκι” της “ονοματολογίας” απαξιώνοντας τον ίδιο τον θεσμό αλλά και την Πρόεδρο που οι ίδιοι ψήφισαν!», σημειώνει σε ανακοίνωσή της η Ελληνική Λύση, επισημαίνοντας:
«Σε ποια σοβαρή χώρα θα συνέβαινε κάτι τέτοιο; Μόνο στην χώρα των ασόβαρων πολιτικών κομμάτων και των ασόβαρων πολιτικών…».
ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΛΥΣΗ: Η “ονοματολογία” για ΠτΔ απαξιώνει τον ίδιο τον θεσμό

Comments are closed.
Ο απολυτος εμπαιγμος του πολιτικου μας συστηματος. Αντι ο λαος να εκλεγει τον προεδρο της δημοκρατιας οπως θα επρεπε, τα πολιτικα κομματα αναλωνονται σε ατερμονες συζητησεις προκειμενου να αποσπασουν την προσοχη του, απο το δικαιωμα, αυτος να εκλεγει τον προεδρο της δημοκρατιας. Διοτι ετσι ο θεσμος του προεδρου της Ελληνικης δημοκρατιας, στην ουσια να εχει καταντησει να ειναι προεδρος της κομματοκρατιας.
Ο πρόεδρος της “δημοκρατίας” στην Ελλάδα είναι μια γλάστρα. Ούτε εξουσία έχει ούτε εκλέγεται από τον λαό. Αφού είναι γλάστρα ας βάλουν μια όμορφη γλάστρα πχ. την Στικούδη χάθηκαν οι κουκλάρες; Όσο για την Σακελλαροπούλου αυτή δεν είναι καμένο χαρτί τώρα αυτή ήταν καμένο χαρτί από την πρώτη φορά. Ποιος την διάλεξε; Το ωραίο είναι που είπε “έδωσα φωνή σε αυτούς που δεν είχαν φωνή” ναι έδωσες φωνή μόνο στους λοάτκι τους άλλους όλους τους μούγγανες. Δεν έδωσες φωνή στα θύματα του μνημονίου στο κούρεμα των ασφαλιστικών ταμείων στα δάση που καίγονται και αμέσως βάζουν νόμιμα ανεμογεννήτριες και σε τόσους άλλους που περίμεναν από σένα να τους δώσεις φωνή και εσύ τους έραψες το στόμα.
Όχι μόνον η Ονοματολογία.
Όταν ο Κος Α.Παπανδρέου συμφώνησε να αναλάβει την Προεδρία ο Κος Κ.Καραμανλής, “ισοπέδωσε” Νομοθετικά τα έως τότε καθήκοντα – “Δικαιώματα” του Προέδρου, κυρίως όσον αφορά σε αντιρρήσεις επί του περιεχομένου Νομοσχεδίων κάτω από τα οποία ο/η Πρόεδρος καλείται να βάλει την έγκριση / Υπογραφή. Υπό το σημερινό καθεστώς οφείλει ο/η Πρόεδρος να δέχεται την θέση με όρους εν μέρει “διακοσμητικούς” η τιμητικούς και όχι όσο θα έπρεπε Ουσιαστικούς ως προς την Προάσπισιν Νόμων και Συντάγματος, για τα οποία έαν έχει συνειδησιακές αντιρήσεις δεν έχει άλλο μέσον να τις διατυπώσει η επιβάλλει, παρά την Παραίτηση. Πιθανόν οι πρώην Πρόεδροι της Κυβερνώσης παρατάξεως να αποστασιοποιούνται και για αυτούς του λόγους μη θέλοντες να συμπράξουν σε όσα “αποφασίζει” η “υποτάσσεται” και Νομοθετεί η Κυβέρνησις.