Οι εργαζόμενοι σημειώνουν ότι «η Εθνική τράπεζα είναι άλλη μία εργασιακή γαλέρα με φανταχτερό περίβλημα. Όση διαφήμιση κι αν ρίχνει για να προβληθεί θετικά στην κοινωνία, στα θεμέλιά της, στους χώρους δουλειάς και ειδικά στην πρώτη γραμμή, το Δίκτυο καταστημάτων της, η πραγματικότητα απέχει πολύ από τον εργασιακό παράδεισο που διαφημίζεται. Γι’ αυτό, δεν θα σταματήσουμε να παλεύουμε για τη διεκδίκηση των δικαιωμάτων μας και για να βελτιωθεί η θέση των εργαζόμενων, σήμερα που όλα όσα περιγράφουμε παρακάτω αποδεικνύουν ότι χρειάζεται έντονη συνδικαλιστική δράση και αγώνας. Μέσα σ αυτό το πλαίσιο, κάνουμε μια νέα παρέμβαση, ειδικά για τα θέματα του δικτύου».
Οι εργαζόμενοι καταγγέλλουν τις μαζικές απολύσεις προσωπικού μέσω «εθελούσιων εξόδων» 1.000 άτομα την τελευταία τριετία, την συστηματική παραβίαση των ψηφιακών ωραρίων, την περικοπή επιδομάτων, το κλείσιμο των καταστημάτων (έχουν μείνει μόλις 314 πανελλαδικά) και μια σειρά από άλλα εργασιακά προβλήματα.
Οι συνδικαλιστές μάλιστα δημοσιοποίησαν την ανοιχτή επιστολή που απέστειλα στη βοηθό Γενική Διευθύντρια του Δικτύου κα Ναζίδου.
Ειδικότερα σημειώνουν:
Σας απευθυνόμαστε για να σας εκθέσουμε τα τεράστια προβλήματα που υπάρχουν πλέον στο Δίκτυο, δεδομένου ότι αφενός δεν συμμετέχουμε στις συναντήσεις με τον ΣΥΕΤΕ, παρότι ήμασταν η 4η παράταξη σε ψήφους στις τελευταίες εκλογές, αφετέρου και οι 4 εκλεγμένοι και συμμετέχοντες στο Διοικητικό Συμβούλιο του Συλλόγου προερχόμαστε από καταστήματα, όπου εργαζόμαστε πολλά χρόνια.
Ως επικεφαλής του Δικτύου τα τελευταία χρόνια, εργαζόμενη στην τράπεζα από το 1982, σας εκθέτουμε τα παρακάτω δεδομένα με στόχο να σας καλέσουμε στην άμεση ανάληψη των πρωτοβουλιών που σας αντιστοιχούν, για την αλλαγή του σημερινού καθεστώτος, στα εργασιακά και την καθημερινότητα. Είναι δεδομένο ότι ποτέ δεν θα συμβαδίσουν τα συμφέροντά μας και των πελατών με αυτά της τράπεζας και των μετόχων, όπως ευαγγελίζονται κείμενα της Διοίκησης και πρόθυμοι σύμμαχοί της στους κόλπους των εργαζόμενων.
Αλλά σε αυτή τη σύγκρουση συμφερόντων υπάρχουν και όρια, που τα βάζει η ζωή και η αξιοπρέπειά μας ως εργαζόμενων. Τα δύο τελευταία απειλούνται, άμεσα πλέον για όσους εργαζόμαστε τουλάχιστον στο Δίκτυο, εξαιτίας των επιλογών σας.
- Καταρχάς, το πιο σοβαρό ζήτημα που μάλλον δεν έχει γίνει αντιληπτό από τα στελέχη και εσάς προσωπικά, είναι οι τρομακτικές ελλείψεις προσωπικού και η ραγδαία μείωση των εργαζομένων στο Δίκτυο τα τελευταία έτη. Ειδικά από την καθιέρωση του πελατοκεντρικού μοντέλου λειτουργίας στο Δίκτυο το 2018, αυτή η μείωση έχει πάρει τεράστιες διαστάσεις με πρόσχημα την ψηφιακή μετάβαση.
Όπως σωστά είχαμε προβλέψει, το δήθεν πελατοκεντρικό σύστημα είχε στόχο τη μείωση των θέσεων εργασίας στα καταστήματα, τόσο των υπαλλήλων όσο και των στελεχών, με αρνητικές συνέπειες τόσο στους εργαζόμενους όσο και στην εξυπηρέτηση της πελατείας, όπως θα εκθέσουμε και αναλυτικά παρακάτω.
Τον Ιούνιο του 2021 ο αριθμός των εργαζομένων στο δίκτυο ήταν περίπου 3870, ενώ τον Ιούνιο του 2024 ήταν περίπου 2870. Δηλαδή η τράπεζα «έδιωξε» 1000 άτομα από τα καταστήματα μέσα σε 3 χρόνια.
Στα τελευταία προγράμματα εθελουσιών, υπήρξε στοχοποίηση στο δίκτυο, που συνοδεύτηκε με κλεισίματα καταστημάτων, μετακίνηση προσωπικού από το δίκτυο σε άλλες μονάδες. Μέχρι και σήμερα που σας απευθυνόμαστε μεταθέτουν συναδέλφους από τα καταστήματα σε διευθύνσεις, πχ από την Αττική, όπου υπάρχουν τεράστια κενά, από νησιά του Αιγαίου και των Κυκλάδων, από τη Θεσσαλία, την Πελοπόννησο και τη Μακεδονία, γιατί «περισσεύει» προσωπικό στα καταστήματα και πρέπει να υπάρξει αποσυμφόρηση!
Με ποια λογική καταστήματα τεράστιων δήμων, Β΄ κατηγορίας (3ης-4ης) , λειτουργούν με 6-10 άτομα; Η διεύθυνση Δικτύου Α΄ υποφέρει από τρομερές ελλείψεις και κενά, τους τελευταίους μήνες μετακινήθηκαν στο κτίριο της Λ. Αθηνών αρκετοί συνάδελφοι. Ενδεικτικά, το κατάστημα Ψυχικού (πρώην επιχειρηματικό) έχει μόλις 12 συναδέλφους, το κατ/μα Αμπελοκήπων 11, το Καλλιθέας 12, το Ηλιούπολης 11, το Σεβαστουπόλεως 8 κ.λπ. Το κεντρικό κατάστημα (040), έχει πλέον λιγότερους από 30 συναδέλφους. Στο κεντρικό της Θες/κης (210) που επισκεφτήκαμε πρόσφατα, έχουν μείνει μόλις 35 συνάδελφοι.
Στην τελευταία εθελούσια, πάνω από 50 συνάδελφοι περίπου 40 ετών, και δεκάδες συνάδελφοι με αρκετά χρόνια απόσταση από τη συνταξιοδότηση, κυρίως από το δίκτυο, αποχώρησαν ακριβώς επειδή δεν άντεξαν αυτή την αφόρητη εργασιακά κατάσταση. Στη θέση τους, είδαμε να έρχονται επισφαλώς εργαζόμενοι με μισθό 500€ από τρίτες εταιρείες (agents) για 6 ώρες και χωρίς πρόσβαση στα συστήματα, ενώ μόλις πέρυσι το καλοκαίρι προκηρύχθηκε ένας διαγωνισμός για 46 άτομα σε όλο το Δίκτυο, και προσλήφθηκαν τελικά μόλις 56 νέοι συνάδελφοι για Αττική και νησιά. Από αυτούς, ορισμένοι ήδη παραιτήθηκαν. Στη Θεσσαλονίκη, δεν προσλήφθηκε κανείς.
Αναρωτιόμαστε, πόσο θαυμαστός είναι αυτός ο ψηφιακός μετασχηματισμός που μπορεί να αντικαταστήσει 1.000 εργαζόμενους με 76;
Αποτέλεσμα αυτής της σημαντικής έλλειψης προσωπικού, είναι οι καθημερινές αποσπάσεις συναδέλφων σε άλλα καταστήματα. Οι εργαζόμενοι γίνονται «μπαλάκι» για να καλύψουν κενά και μετακινούνται σε μεγάλες αποστάσεις, χωρίς καν να αποζημιώνονται, στα αστικά κέντρα κυρίως, αλλά και στην επαρχία, βάσει του νέου κανονισμού οδοιπορικών.
Αυτή η έλλειψη προσωπικού έχει οδηγήσει σε μια επιπλέον αδικία για τους υπαλλήλους του δικτύου. Αποκλείονται εδώ και χρόνια από όλες σχεδόν τις προκηρύξεις για τις διευθύνσεις, αλλά ακόμα κι όταν έχουν επιλεγεί, συχνά δεν τους αφήνουν οι ΔΙΔΙ να μετακινηθούν. Την ίδια ώρα, όπως είπαμε και παραπάνω, μεταθέτουν συναδέλφους από τη μια μέρα στην άλλη σε μονάδες «κεντροποίησης». Τότε μπορούν δηλαδή να μετακινηθούν; Οι συνάδελφοι που ζητούν μετάθεση για διάφορους λόγους σε υπηρεσίες «τρώνε πόρτα», ενώ άλλοι μετακινούνται υποχρεωτικά. Σας καλούμε να σταματήσετε κι αυτή τη διακριτική μεταχείριση.
Τρομακτική πίεση και εντατικοποίηση έχει επίσης δημιουργήσει ο πολύ μεγάλος αριθμός των ραντεβού, που είναι δυσανάλογα μεγάλος σε σχέση με τον αριθμό των εργαζομένων. Δεν μπορεί πχ σε ένα κατάστημα με 4 συναδέλφους στο τμήμα εξυπηρέτησης ιδιωτών, να κλείνονται 18 ραντεβού (!), και οι συνάδελφοι να υφίστανται τόσο μεγάλη πίεση για να εξυπηρετήσουν και τους πελάτες και να ανταποκριθούν σε πολλές ακόμη εργασίες, και να πρέπει και να «πουλήσουν» προϊόντα. Δεν υπάρχει πρόβλεψη σε περίπτωση απουσίας, άδειας, ασθένειας ή απόσπασης σε άλλο κατάστημα, και τότε η κατάσταση γίνεται απλά αφόρητη. Ο αριθμός των ραντεβού και των ανοιχτών slot πρέπει να μειωθεί μέχρι να βρεθεί η ισορροπία, δηλαδή να αυξηθούν οι εργαζόμενοι.
- Πολύ σοβαρό ζήτημα προκύπτει και με την κατάργηση δεκάδων θέσεων ταμείων. Η εντολή για 1 ταμία ανά κατάστημα είναι απαράδεκτη και ανέφικτη, αφού σε περίπτωση απουσίας πρέπει να υπάρξει αντικατάσταση. Δεν μπορεί να χάνουν τη θέση τους συνάδελφοι ταμίες ετών, και να έχουν τέτοια βλαπτική μεταβολή στο μισθό τους ξαφνικά, με την περικοπή του επιδόματος teller. Μπορεί για εσάς τα 250 ευρώ να είναι αμελητέο ποσό, όμως για συναδέλφους με έναν απλό μισθό, πολλοί από τους οποίους είναι και οικογενειάρχες, είναι πολύ σημαντικό πλήγμα. Πολλοί θα πέσουν στα 1.000€ περίπου.
Αφού όλοι αυτοί οι συνάδελφοι είναι αξιόλογοι, όπως μας λένε περιφερειακοί διευθυντές, και «χαραμίζονται» στο ταμείο, γιατί έχουν τέτοια μείωση στο μισθό τους και δεν λαμβάνουν μια θέση ευθύνης; Αν δεν υπάρχει οργανική θέση προϊσταμένου, γιατί δεν λαμβάνουν το αντίστοιχο κλιμάκιο ευθύνης, όπως γινόταν στο παρελθόν; Στις πρόσφατες προαγωγές τέλη Ιουλίου, πολλοί συνάδελφοι σε διευθύνσεις έλαβαν κλιμάκια (το 7ο δηλαδή), το ίδιο θεωρούμε ότι είναι δίκαιο και πρέπει να γίνει και στο δίκτυο, δεν μπορεί το δίκτυο να είναι μονίμως σε δεινή θέση.
Επίσης, εσείς γνωρίζετε καλά ότι η θέση στο ταμείο δεν είναι θέση που μπορεί να καλύψει κάποιος συνάδελφος εφάπαξ ή περιστασιακά, επειδή απλά έχει κάνει ένα σεμινάριο αναπλήρωσης teller. Χρειάζεται γνώσεις, εμπειρία, σταθερότητα, γνωριμία με τους πελάτες, υπάρχει μια λογική που ξαφνικά η Εθνική και τα νεοφερμένα στελέχη έχουν ξεχάσει ή κάνουν ότι δεν γνωρίζουν, επειδή έχουν επιβάλει απαγορευμένες συναλλαγές. Δεν μπορεί να γίνεται αποδεκτό ταμίες να «ξηλώνονται» από τη θέση τους και μετά να τους γυρίζουν από κατάστημα σε κατάστημα για να καλύψουν όπου υπάρχει κενή θέση.
Δεν δεχόμαστε να πληρώνουν οι συνάδελφοι χρηματικά ελλείμματα που οφείλονται ακριβώς σε αυτές τις επιλογές. Επίσης, πώς μπορεί να αναπληρώσει θέση συνάδελφος εκτός κανονισμού εργασίας (πχ συνάδελφοι από ΙΚΥ), αφού παραβιάζεται η επιχειρησιακή συλλογική σύμβαση εργασίας και δεν θα λαμβάνει το αντίστοιχο επίδομα;
Για όλους αυτούς τους λόγους, δεν συμφωνούμε με τον σχεδιασμό για αύξηση των καταστημάτων tellerless ιδιαίτερα στην Αττική και τη Θεσσαλονίκη, και σας καλούμε να αυξήσετε άμεσα τις θέσεις των ταμείων και κανείς συνάδελφος να μη χάνει τη θέση του χωρίς κλιμάκιο ευθύνης, όπως προβλεπόταν στο παρελθόν.
- Η πρόσφατη προκήρυξη για 20 θέσεις υπαλλήλων στην υπηρεσία Premium των καταστημάτων, είναι μια αρνητική εξέλιξη, «ανοίγει περίεργα μονοπάτια». Εφόσον πριν λίγους μήνες είχε γίνει διαγωνισμός, και υπάρχουν επιλαχόντες, εύλογα γεννιούνται ερωτήματα, πχ γιατί δεν επιλέχθηκαν από τις λίστες επιλαχόντων οι 20 συνάδελφοι, όπως επιλέχθηκαν 10 πριν 2 μήνες;
Υποτίθεται ότι η Διοίκηση είχε δεσμευτεί στον ΣΥΕΤΕ ότι θα προσλαμβάνει επιλαχόντες από εκείνον το διαγωνισμό, και ιδιαίτερα στην Αττική, όπου υπάρχουν τεράστιες ανάγκες σε προσωπικό. Θα μπορούσε ήδη να έχει στελεχώσει τα καταστήματα από τις λίστες επιλαχόντων. Αντίθετα, επιλέχτηκε να γίνει προκήρυξη μόνο για υπαλλήλους της υπηρεσίας Premium. Άρα, αύριο μπορεί να γίνει προκήρυξη μόνο για διευθυντές, υποδιευθυντές, ταμίες; Το δίκτυο θα χωριστεί σε υπηρεσίες και θα υπάρξει τέτοια σαλαμοποίηση; Υπάρχουν πολλοί συνάδελφοι που θα μπορούσαν να μετακινηθούν στην υπηρεσία Premium με αρκετά χρόνια και εμπειρία. Θεωρεί η Διοίκηση ότι δεν υπάρχουν ικανοί και αντίθετα πρέπει να έρθουν «ετοιμοπόλεμοι», όπως είπε, από την αγορά και να στελεχώσουν μόνο τη συγκεκριμένη υπηρεσία, με «εμπειρία σε πωλήσεις»; Και αλήθεια, οι συνάδελφοι αυτοί δεν θα μπορούν να μετακινηθούν σε άλλη υπηρεσία μελλοντικά, θα τους υποδεικνύεται ότι η προκήρυξη αφορούσε μόνο τους premium καταστημάτων;
- Η παραβίαση του ωραρίου εργασίας και οι απλήρωτες υπερωρίες είναι καθημερινό φαινόμενο. Αποκλείεται να μη γνωρίζετε ότι 3 ως 5 μηχανήματα σε κάθε κατάστημα θέλουν αρκετή ώρα να ανεφοδιαστούν, όταν υπάρχουν μόνο 1 ταμίας και ελάχιστοι συνάδελφοι που ασχολούνται με το κλείσιμο ταμείου. Έτσι, η αποχώρηση 15.15 είναι πρακτικά αδύνατη τις περισσότερες μέρες, ενώ υπάρχει ανάγκη για καθημερινό ανεφοδιασμό πλέον.
Επίσης, από τις 2 και μετά οι συνάδελφοι πρέπει να κάνουν πλέον πολλές υποστηρικτικές εργασίες, όπως τον έλεγχο επιβεβαιωτικών εγγράφων –εργασία που φορτώθηκε στο δίκτυο από την κεντροποιημένη υπηρεσία 038– και τη διεκπεραίωση εκκρεμοτήτων, τις δεκάδες ηλεκτρονικές υπογραφές, διάφορες υπηρεσίες χορηγήσεων, που όλα πρέπει να γίνονται αυθημερόν βάσει εντολής, ενώ συχνά καλούνται να συμμετέχουν και σε teams. Οπότε, είναι αδύνατον το λιγοστό προσωπικό να καταφέρει να αποχωρήσει στις 15.15 και φυσικά εργάζεται υπερεργασία ή πολλές φορές και υπερωρία μετά τις 16.15.
Ωστόσο, αυτές οι δεδουλευμένες υπερωρίες δεν καταβάλλονται στους συναδέλφους, κατά παράβαση της εργατικής νομοθεσίας, όπως έχουν καταγράψει και κλιμάκια της Ανεξάρτητης Αρχής Επιθεώρησης Εργασίας.
Το ψηφιακό ωράριο είναι μια παρωδία που ζούμε στο πετσί μας κάθε μέρα τα τελευταία 2 χρόνια. Γιατί στα καταστήματα η οδηγία είναι ότι «δίνονται μόλις 10 ώρες το μήνα», και οι συνάδελφοι να χτυπούν την κάρτα ακριβώς στις 15.15 και να συνεχίσουν να εργάζονται, αντί να την χτυπούν όταν αποχωρούν, όπως προβλέπει ο νόμος. Σε συναδέλφους επίσης που λόγω φόρτου εργασίας χτυπούν την κάρτα όταν αποχωρούν, και καταγράφεται η υπερεργασία ή και η υπερωρία, η Τράπεζα επίσης δεν καταβάλλει τα οφειλόμενα, όπως απρόθυμα αναγκάστηκε να κάνει σε κατάστημα του Βόρειου Αιγαίου μετά από καταγγελία μας στην Επιθεώρηση Εργασίας.
Ενώ σπαταλήθηκαν εκατομμύρια για την αλλαγή του σήματος και έγιναν εντελώς αχρείαστες δαπάνες «βιτρίνας» για οθόνες κι αυτοκόλλητα, φαίνεται ότι δεν υπάρχει budget για να πληρώσει τις χιλιάδες υπερωρίες, είτε φανερές είτε τις περισσότερες φορές αδήλωτες και υποδηλωμένες. Από την άλλη, μεγάλες ή μικρές εταιρείες στη χώρα, δεν νοούνται να παραβιάσουν το δικαίωμα των εργαζομένων τους στο ωράριο, όπως μας λένε πολλοί πελάτες που εργάζονται σε αυτές. Πόσο μάλλον να τους κλέψουν τόσο κατάφωρα μέρος του μισθού μην πληρώνοντας για την παραπάνω ώρα.
Θεωρούμε ότι είναι ευθύνη σας, εφόσον λόγω ελλείψεων προσωπικού και φόρτου εργασίας οι συνάδελφοι αναγκάζονται να εργαστούν πέραν του ωραρίου εργασίας, να τηρούνται τα προβλεπόμενα της εργατικής νομοθεσίας και οι συνάδελφοι να πληρώνονται τα δεδουλευμένα. Το φαινόμενο χρονίζει, ενώ υπάρχουν συνεχείς καταγγελίες και συνδικαλιστικές παρεμβάσεις.
- Η πελατεία βλέπει με σοκ τα άδεια γραφεία και δυσανασχετεί με την τεράστια αναμονή για ραντεβού, ενώ η ταλαιπωρία τους δεν αντισταθμίζεται από τις διαφημίσεις και τα έργα βιτρίνας του περίφημου rebranding. Οι περισσότεροι αναρωτιούνται τι έχει συμβεί, πού έχουν πάει οι υπόλοιποι, αν είναι κάτι συγκυριακό ή όχι, καθώς δεν έχουν πάντα εικόνα της νέας “κανονικότητας”.
Και όσοι κάθονται έστω για 1 ώρα στην τράπεζα, όσο κρατάει η αναμονή και η εξυπηρέτησή τους, αν δεν μας έχουν προπηλακίσει (γιατί ενίοτε βλέπουν εμάς ως υπεύθυνους για την τραγική εικόνα των καταστημάτων), τότε μας συγχαίρουν και μας λυπούνται μαζί που εργαζόμαστε κάτω από τόσο αντίξοες συνθήκες.
Δεν κατανοούν επίσης γιατί με το ζόρι πρέπει να πηγαίνουν στα εναλλακτικά δίκτυα, ή να μην τους εξυπηρετούμε ακόμα και σε παράλογες περιπτώσεις, όπως όταν δεν λειτουργούν π.χ. τα μηχανήματα αυτόματων πληρωμών. Δικαίως αγανακτούν γιατί πρέπει να περιμένουν υποχρεωτικά στην ουρά στα μηχανήματα, την ίδια ώρα που μπορεί στο Ταμείο να μην υπάρχει πελάτης, ή αν από τον συνάδελφο που τους εξυπηρετεί τους στέλνουμε στο γκισέ για ταμειακή συναλλαγή, σύμφωνα με νέα παράλογη οδηγία – που είναι και αντιστρόφως ανάλογη με τη φιλοσοφία του «πελατοκεντρικού». Η Τράπεζα δημόσια ανακοίνωσε ότι οι πελάτες εξυπηρετούνται χωρίς περιορισμούς στα ταμεία, όμως έστειλε σε 20 πιλοτικά καταστήματα αύξηση των ορίων συναλλαγών! Σήμερα, γραφεία συναλλαγών μετατρέπονται σε «κατ/τα» με ενοικιαζόμενο προσωπικό και μηχανήματα.
Καλό θα ήταν να γίνει κάποια επίσκεψη του Διευθύνοντος Συμβούλου σε κάποιο κατάστημα τέλος του μήνα, για να δει την πραγματική κατάσταση και αν η εμπειρία του πελάτη είναι «βέλτιστη» ή «χείριστη». Απροειδοποίητα, κι όχι να ειδοποιούνται οι συνάδελφοι μέρες νωρίτερα και να απομακρύνουν μέχρι και τα καλαθάκια (!) για να φανεί μια ονειρική εικόνα που δεν έχει καμία σχέση με την καθημερινή πραγματικότητα.
Την πραγματικότητα των 314 καταστημάτων πανελλαδικά, πολύ λιγότερων από τα αναγκαία δηλαδή, με συνέπεια την ταλαιπωρία των ευαίσθητων κοινωνικών ομάδων, όπως οι συνταξιούχοι, οι δικαιούχοι κοινωνικών επιδομάτων, οι μετανάστες, αλλά και οι πολίτες της επαρχίας που αναγκάζονται να ταξιδέψουν για να βρουν κατάστημα, και εκατομμύρια πολίτες που ψάχνουν κάποιον υπάλληλο και κατάστημα να τους εξυπηρετήσει για εκατοντάδες εργασίες που χρειάζονται φυσική παρουσία.
- Η επίτευξη της στοχοθεσίας για πωλήσεις έχει γίνει το νούμερο 1 κομμάτι της εργασίας μας στο δίκτυο. Όμως, είναι τόσο υψηλή και υπερβολική, που συχνά οι συνάδελφοι θεωρούν ότι σκοπός είναι απλά να μην επιτευχθεί και να κριθούμε ανεπαρκείς. Αλήθεια με τι κριτήρια καθορίζονται οι στόχοι και με ποια λογική αυξάνονται (το έχουμε δει να γίνεται και αιφνιδιαστικά εν μέσω τριμήνου) ενώ εμείς, που καλούμαστε να τους επιτύχουμε και βιώνουμε εργασιακή εξουθένωση, λιγοστεύουμε;
Επίσης, είναι τόσο υπερβολικοί οι στόχοι, που πολλοί συνάδελφοι αναγκάζονται να καταφεύγουν σε εκβιαστικές πρακτικές απέναντι στην πελατεία, ενώ συχνά διαφέρει από κατάστημα σε κατάστημα η πολιτική απέναντι στους πελάτες. Πολλές φορές φιγουράρουν στα κοινωνικά δίκτυα καταγγελίες για τη συμπεριφορά απέναντί τους, με στόχο απλά να πωληθούν προϊόντα. Και δικαίως δυσανασχετούν καθώς αγνοούν το αδυσώπητο κυνήγι των στόχων, και πως η τράπεζα θέλει να τους βλέπουμε σαν ευρώ ή ποντάκια για την “επιβράβευσή” μας με κάτι ψίχουλα από τα περίφημα bonus.
Με τις νέες αρμοδιότητες δε (rm ιδιωτών, business κλπ), και με την ανάθεση πελατολογίων ανά υπάλληλο, η στοχοθεσία γίνεται ατομική. Το ίδιο και με τους συναδέλφους premium
Οι συνάδελφοι δεν προσλήφθηκαν ως πωλητές όμως, αλλά ως τραπεζοϋπάλληλοι, ενώ η συντριπτική πλειοψηφία αρνούμαστε να υιοθετούμε ανήθικες πρακτικές απλά και μόνο για να πιαστούν οι στόχοι.
Για παράδειγμα, πώς εξηγείται η πίεση για χορήγηση πιστωτικών καρτών, λες και είναι κάτι που όλοι χρειάζονται ή μπορούν να έχουν; Η δε πίεση για τα τραπεζοασφαλιστικά προϊόντα έχει ξεπεράσει κάθε όριο. Κάθε φορά αυξάνονται οι στόχοι που τίθενται στα καταστήματα, και προστίθενται νέα προϊόντα. Καλούμαστε να χορηγούμε ασφαλιστικά προϊόντα σε ίδιο ποσοστό με τα τραπεζικά, ενώ η τράπεζα δεν είναι ασφαλιστική εταιρεία. Πρόσφατα ζήτησαν κάθε εβδομάδα λίστες με ονόματα πελατών που λαμβάνουν προσφορές για τραπεζοασφαλιστικά. Την επόμενη μέρα της μεγάλης πυρκαγιάς στη Βορειοανατολική Αττική, υπήρξε επιπλέον οδηγία ειδικά για τις ασφάλειες κατοικίας. Πόση πίεση να αντέξουμε οι συνάδελφοι, αλλά και οι πελάτες, για πωλήσεις; Δεν δεχόμαστε να μεταφέρεται στους συναδέλφους το κόστος από τη ρήτρα που είχε μπει κατά την πώληση της Εθνικής Ασφαλιστικής, για επιστροφή χρημάτων στην αγοράστρια CVC αν οι πωλήσεις μέσω του δικτύου της Τράπεζας δεν είναι αυτές που είχαν συμφωνηθεί.
- Θα θέλαμε επίσης να θέσουμε το σοβαρό ζήτημα των ανακαινίσεων των καταστημάτων, καθώς δημιουργούν σοβαρά προβλήματα στους συναδέλφους. Πολλές εργασίες είναι αχρείαστες και αποδεικνύεται ότι ο σχεδιασμός είναι εξαιρετικά προβληματικός, αφού καταστήματα που ανακαινίστηκαν πχ πριν 1-2 χρόνια, ξανά υπόκεινται σε ανακαίνιση είτε για το rebranding είτε γιατί θα κοπούν γραφεία, ταμεία κλπ. Μια βόλτα στα καταστήματα της Αττικής θα σας πείσει ότι πχ οι αίθουσες συμβουλίου που δημιουργήθηκαν – με εύλογη την απορία για τη χρησιμότητά τους ειδικά στη σημερινή εποχή που η τράπεζα διώχνει τους πελάτες στις ψηφιακές συναλλαγές – είναι όλες σχεδόν χωρίς τραπέζια και καρέκλες.
Οι συνάδελφοι στα καταστήματα όπου εκτελούνται αυτές οι εργασίες, καλούνται για βδομάδες ή και μήνες να εργαστούν σε εξαιρετικά ανθυγιεινές συνθήκες, αφού υπάρχει υπερβολική σκόνη από αποξηλώσεις, θόρυβος από κομπρεσέρ, επικινδυνότητα από καλώδια που κρέμονται ή ογκώδη αντικείμενα, όπως σκάλες.
Επιμένουμε στο αίτημά μας, σε περίπτωση εκτεταμένων εργασιών, το κατάστημα που ανακαινίζεται να κλείνει για λίγες μέρες και οι συνάδελφοι να εργάζονται σε πλησιέστερα καταστήματα, ώστε οι εργαζόμενοι αλλά και η πελατεία να μην υπόκεινται σε αυτές τις απάνθρωπες συνθήκες. Έτσι και οι εργασίες θα προχωρούν και δεν θα χρειάζονται οι δεκάδες ώρες υπερωρίας που καλούνται οι συνάδελφοι να κάνουν ως το βράδυ ή και τα Σαββατοκύριακα, γεγονός που είναι ασύμβατο με την προσωπική και οικογενειακή μας ζωή. Αναμένουμε το αίτημά μας να εισακουστεί αυτή τη φορά.
Θα θέλαμε και μια συνάντηση μαζί σας το προσεχές διάστημα για να σας αναλύσουμε ακόμα περισσότερο τα ζητήματα αυτά και να ακούσουμε τις απόψεις σας.
Ρε τι επαθαν τα παπαδοπαιδια;;
Σήμερα σχεδόν όλες οι δουλειές είναι σα να δουλεύεις σε γαλέρα
Πολλοί είχαν χωθεί επί εποχής πασοκ ουτε δημόσιο να ήταν
Τι να που και αυτοί της Αγροτικής Τράπεζας που τους πέταξαν εν μια νυκτί στο δρόμο και το μαγαζί αγόρασε το ψιλικατζίδικο κοψοχρονια.
Δεν υπάρχει σωτηρία.
Μετασχηματισμός και αναμείνατε στο ακουστηκό σας για βοήθεια από την κασέτα της τεχνητής νοημοσύνης.
εθελουσια σημαινει οτι τα παιρνεις χοντρα και φευγεις μονος σου
Αυτη ειναι η αναπτυξη που ευαγγελιζεται ο Μητσοτακης. Οι τραπεζες δεν μπορουν πλεον να εξυπηρετησουν πελατες καθως εχουν αδειασει απο υπαλληλους. Εχω δει Διευθυντη να κανει τον ταμια. Τηλεφωνα δεν σηκωνουν. Ανοιγουν καθυστερημενα ενω ειναι μεσα απο ωρα. Ουρες στα ταμεια και αλλα γραφεια. Ραντεβου για μια ερωτηση. Η κατασταση ειναι τραγικη και η μοδα μειωσης προσωπικου ακομη και σε αλλες ιδιωτικες εταιρειες. Τραγελαφος της Νεας Ταξης και των υποτακτικων της.
αφού τζάμπα καίει η λάμπα και εκεί μέσα…
Τα χαιδεμενα παιδια … Το 99 ο/ο κοπροκομματοσκυλα . Πολυ στεναχωρεθηκαμε