Επίθεση με βιτριόλι-“Ήταν μαφιόζικο χτύπημα και όχι επίθεση μιας “κατίνας”” – Τι υποστηρίζει γνωστή καθηγήτρια

Η αξιολόγηση των στοιχείων τόσο σε επίπεδο ερευνών αλλά και επιστημονικά έχει ξεχωριστό ενδιαφέρον. Ένα καλά μελετημένο σχέδιο δράσης, που παραπέμπει σε «μαφιόζικο χτύπημα» ήταν αυτό που επέλεξε και εκτέλεσε η δράστιδα της επίθεσης με βιτριόλι εναντίον της 34χρονης Ιωάννας, σημαδεύοντας για πάντα την ομορφιά της. Οι αστυνομικές αρχές αναζητούν δαιμονιωδώς τη δράστιδα της υπόθεσης, έχοντας ανοιχτά,δέκα μέρες μετά την φρικιαστική επίθεση,όλα τα ενδεχόμενα.

Το θύμα, σοκαρισμένο, από το νοσοκομείο ρωτά εναγωνίως «αν πιάσανε τη γυναίκα» που της προκάλεσε αυτό το μεγάλο κακό. Το μυστήριο ωστόσο παραμένει προς το παρόν άλυτο, με τους επιστήμονες να προσπαθούν να ερμηνεύσουν τη ταυτότητα της δράστιδος, ακόμα και μέσα από τη έκπληξη του θύματος για το έγκλημα που υπέστη.
Το dikastiko ζήτησε την επιστημονική άποψη της Επίκουρης καθηγήτριας του Πανεπιστημίου Αθηνών, Δικαστηριακής ψυχολόγου Χριστίνας Αντωνοπούλου, γνωστή στους χώρους των δικαστηρίων από τη συμμετοχή της σε μεγάλες ποινικές υποθέσεις που έχουν απασχολήσει τη δημοσιότητα.
Ερώτηση: Με μια λέξη πως θα χαρακτηρίζατε την υπόθεση που έχει πολιτογραφηθεί πλέον ως υπόθεση «βιτριόλι»;
Αντωνοπούλου: Σκοτεινή και περίεργη. Έχει βάθος και μυστήριο.
Ερώτηση: Ποιο πιθανολογείται ότι μπορεί να είναι το κίνητρο ή τα κίνητρα;
Αντωνοπούλου: Δεν μπορώ να ξέρω. Αυτό που μπορώ να καταλάβω είναι ότι δεν πρόκειται για μία απλή υπόθεση αντιζηλίας φθόνου ή και ερωτικού πάθους. Επιστημονικά γνωρίζουμε ότι στα θέματα πάθους, αντιζηλίας και φθόνου, υπάρχει διάθεση από το θύτη να γίνεται γνωστός, να παρουσιάζεται με κάποιο τρόπο. Είτε λέγοντας κάποιες φράσεις όπως «να πάθεις αυτό που μου έκανες…» ή «μωρή μου πήρες τον άνδρα μου…».
Ερώτηση: Γιατί συμβαίνει αυτό;
Αντωνοπούλου: Γιατί η εκδίκηση χρειάζεται να ικανοποιηθεί. Και το θύμα να γνωρίζει ότι με αδίκησε. Στην προκειμένη υπόθεση δεν έχουμε τέτοιο πράγμα. Έχουμε μια καλοστημένη και θα έλεγα επαγγελματική εξέλιξη μια υπόθεσης η οποία επιφανειακά δείχνει να είναι περισσότερο στο προσωπικό παρά σε άλλα επίπεδα.
Ερώτηση: Αυτό έχει σχέση με τον τρόπο που επέλεξε η θύτης να εκδικηθεί, να αλλοιώσει δηλαδή τα χαρακτηριστικά της ομορφιάς μιας νέας γυναίκας με βιτριόλι και όχι με έναν άλλον τρόπο εκδίκησης;
Αντωνοπούλου: Πιστεύω πως έχουμε κι ονομάζουμε θύτη μια γυναίκα η οποία είναι ο φορέας αυτής της πράξης δηλαδή ο φυσικός αυτουργός. Άρα πρέπει να υπάρχει και ένα άλλο επίπεδο γιατί η εκτέλεση είναι πολύ καλά οργανωμένη. Έχει λογική έχει σχέδιο, έχει αναλωθεί χρόνος για τη μη εύκολη αναγνώριση του θύτη. Δεν λειτουργεί εν βρασμώ αλλά επαγγελματικά χωρίς φωνή… όπως προανέφερα.
Ερώτηση: Πως στηρίζετε αυτό; Δηλαδή πιστεύετε ότι μπορεί να υπάρχει και άλλο πρόσωπο πίσω από τη δράστη, που εμφανίζετε να είναι γυναίκα;
Απάντηση: Καταρχάς έχουμε μία αστυνομία η οποία είναι τεχνολογικά εξελιγμένη, έχει φέρει στην επιφάνεια και έχει εξιχνιάσει υποθέσεις πάρα πολύ δύσκολες και μου προξενεί μεγάλη εντύπωση, πως σε μια υπόθεση που ο κόσμος πιστεύει ότι έχει ερωτικές διαστάσεις ή αστυνομία έχει μπλοκάρει; Αν ήταν μόνο ερωτικό θα το είχε λύση μέσα σε ένα 24ωρο. Επομένως βλέπουμε μια ολόκληρη μελέτη, συγκροτημένη παραπλάνησης της αστυνομίας.
Ερώτηση: που μοιάζει με τι;
Αντωνοπούλου: Μοιάζει περισσότερο με «μαφιόζικο χτύπημα»… Και ένα άλλο σημείο σημαντικό που θέλω να παρατηρήσω είναι ότι, – πέρα από τη τραυματική και επώδυνη κατάσταση που βίωσε και βιώνει το θύμα και όσο κι αν το τραυματικό γεγονός μας αποδιοργανώνει τις γνωστικές λειτουργίες, παθαίνουμε σοκ δηλαδή, – δεν είναι δυνατόν να μην γνωρίζουμε κάποιον που μας μισεί τόσο πολύ!
Ερώτηση: Άρα…
Αντωνοπούλου: Θέλει ο δράστης ή η δράστης να συσκοτίσει περισσότερο το έγκλημα. Θέλει να παραπλανήσει, να στρέψει αλλού την προσοχή.
Ερώτηση: με το εργαλείο του εγκλήματος δηλαδή το βιτριόλι;
Αντωνοπούλου: Στην χώρα μας τα τελευταία χρόνια μόνο άλλα δύο περιστατικά έχουμε δει με βιτριόλι και αυτά για πολιτικούς λόγους… Το βιτριόλι έχει να χρησιμοποιηθεί από πάρα πολύ παλιά, από άλλες εποχές που το χρησιμοποιούσαν οι γυναίκες, ας μου επιτραπεί η έκφραση οι «Κατίνες», και ήταν γνωστό το γιατί και το κατανοούσαμε, όσο κι αν ήταν εκδικητική και βίαιη συμπεριφορά, καταλαβαίναμε τον φθόνο την αντιζηλία. Να σας θυμίσω ότι το βιτριόλι χρησιμοποιείται για εγκλήματα τιμής, σε Ντουμπάϊ, Ινδία κλπ. Επομένως έχουμε ένα έγκλημα ερωτικής και επαγγελματικής διάστασης, ερμηνεύοντας τις δύο λέξεις με διαφορετικό τρόπο. Ίσως και γι’ αυτό η αστυνομία να δυσκολεύεται.
Τελειώνοντας να σας πω ότι είναι ακατανόητο γιατί να μην πάει η δράστιδα έξω από το σπίτι της 34χρονης; Αλλά βρήκε σημείο ώστε να μην είναι ορατή στις κάμερες και να μην είναι εύκολη η αναγνώριση του δράστη. Θα έχει ενδιαφέρον αν η αστυνομία έχει πάρει υλικό από κάμερες που βρίσκονται έξω από την οικία του θύματος. Αν υπάρχουν φυσικά.