Επανάληψη του 1986 από την… «ανάποδη»: Τότε Έβερτ, Κούβελας, Ανδριανόπουλος και τώρα Δούκας, Αγγελούδης, Πελετίδης

Στις φετινές αυτοδιοικητικές εκλογές είχαμε για πρώτη φορά μετά το 1986 την αποτύπωση ενός αντιπολιτευτικού μετώπου, στηριζόμενου σε συνεργασίες κομμάτων.

Τότε στα χρόνια της παντοδυναμίας του ΠΑΣΟΚ και του Ανδρέα Παπανδρέου, κερδήθηκαν οι δήμοι Αθηναίων, Θεσσαλονίκης και Πειραιώς, από τον Μιλτιάδη Έβερτ, τον Σωτήρη Κούβελα και τον Ανδρέα Ανδριανόπουλο.Και οι τρεις ανήκαν στη Νέα Δημοκρατία αλλά συσπειρώθηκαν γύρω τους όλες οι αντιπολιτευτικές δυνάμεις ώστε να τερματιστεί η κυριαρχία του ΠΑΣΟΚ. Στην τωρινή συγκυρία, αυτό συνέβη με την εκλογή του Χάρη Δούκα στην Αθήνα, του Στέλιου Αγγελούδη στην Θεσσαλονίκη και του Κωνσταντίνου Πελετίδη στην Πάτρα (ο οποίος επανεκλέχθηκε για τρίτη φορά).

Μάλιστα με τον Πελετίδη οι πολίτες της Πάτρας δεν είναι ευχαριστημένοι, αλλά τον εξέλεξαν γιατί ήθελαν να αποδοκιμαστεί η κυβέρνηση.

Ο Πειραιάς είναι ειδική περίπτωση.

Όποιον και αν κατέβαζε η ΝΔ θα έχανε απέναντι στον Γιάννη Μώραλη όπως έχασε στις προηγούμενες αυτοδιοικητικές εκλογές και αυτό γιατί στον Πειραιά ισχύουν άλλα κριτήρια (τον Γ.Μώραλη τον στηρίζει ο πρόεδρος του Ολυμπιακού Βαγγέλης Μαρινάκης).

Για το λόγο αυτό σε αυτές τις εκλογές επέλεξαν να τον στηρίξουν και εκ τους ασφαλούς να φαίνεται πως κέρδισαν τον δήμο του Πειραιά.

Όπως έκανε άλλωστε η κυβέρνηση και στην Κρήτη στηρίζοντας τον περιφερειάρχη Σταύρο Αρναουτάκη, ο οποίος ανήκει στον χώρο του ΠΑΣΟΚ. Αν επέλεγε άλλον υποψήφιο, αυτός θα έχανε στον β’ γύρο, οπότε και εδώ διάλεξε την «ασφαλή» επιλογή και την παρουσίασε ως δική της νίκη. Οπότε καταδεικνύεται ότι η  στρατηγική του Στέφανου Κασσελάκη είναι η μοναδική σωστή: Πολιτικές συνεργασίες για να φύγει το «καθεστώς Μητσοτάκη».

Είναι η πρώτη φορά που χαρακτηρίζεται ως «καθεστώς» μία κυβέρνηση, από τον ηγέτη της αξιωματικής αντιπολίτευσης στα χρόνια της Μεταπολίτευσης.Οι νίκες σε Αθήνα, Θεσσαλονίκη  δείχνουν τον δρόμο στην αντιπολίτευση για το πως θα εκδιώξει την κυβέρνηση Μητσοτάκη από την εξουσία. Με συνασπισμούς-συνεργασίες κομμάτων, κάτι που θέλουν και επιδοκίμασαν πολίτες από όλους τους πολιτικούς χώρους. Αξίζει να σημειωθεί ότι και τότε το ΠΑΣΟΚ του Ανδρέα Παπανδρέου είχε κερδίσει τις εθνικές εκλογές το 1985 και κυριαρχούσε στην πολιτική σκηνή για να υποστεί λίγο αργότερα τις μεγάλες αυτές ήττες στις αυτοδιοικητικές εκλογές του 1986. Όπως αποδείχτηκε οι ήττες αυτές ήταν η αρχή του τέλους για το ΠΑΣΟΚ και «στρώθηκε» ο δρόμος για να έρθει στην εξουσία, ο αείμνηστος πατέρας του νυν πρωθυπουργού, ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης. Ήταν τα χρόνια που συνεργάστηκαν με τη Νέα Δημοκρατία το ΚΚΕ και το ΚΚΕ Εσωτερικού (η πρόγονη μορφή του σημερινού ΣΥΡΙΖΑ), για να συντριβεί το σύστημα ΠΑΣΟΚ. Τώρα εξελίσσεται μία παρόμοια διαδικασία αλλά από την «ανάποδη», για την πολιτική «αποκαθήλωση» της σημερινής ΝΔ.

Αξίζει να σημειωθεί ότι η κυβέρνηση έκανε ότι περνούσε από το χέρι της για να εμποδίσει αυτό το ενδεχόμενο εφαρμόζοντας έναν αντιδημοκρατικό νόμο με βάση τον οποίο μπορούσαν εκλεγούν δήμαρχοι και περιφερειάρχες από τον πρώτο γύρο όσοι έπιαναν το όριο του 43%! Εάν ίσχυε ο παλιός νόμος της απόλυτης πλειοψηφίας του 50% συν ένα, οι συνεργασίες των κομμάτων της αντιπολίτευσης θα είχαν αποφέρει ακόμα καλύτερα αποτελέσματα και περισσότερες ήττες για τη Νέα Δημοκρατία.