Οι πίνακες απεικονίζουν μυθολογικούς ελληνικούς χαρακτήρες όπως η Δήμητρα, η Μέδουσα και οι νύμφες και περιλαμβάνουν φυτικές διακοσμήσεις και εικόνες που σχετίζονται με τη φύση.
Ο επικεφαλής του κλάδου συντήρησης τέχνης της Αρχής Αρχαιοτήτων του Ισραήλ, Μαρκ Αμπραχάμι, εξήγησε ότι οι πίνακες διατηρήθηκαν ανά τους αιώνες από την υγρασία του περιβάλλοντος λόγω της θέσης τους εντός των κλειστών ταφικών κατασκευών.
Και πρόσθεσε, “Φυσικά, η έκθεση του αιωνόβιου χρώματος στον αέρα και την υγρασία προκάλεσε ξεθώριασμα και καιρικές συνθήκες. Έπρεπε να διεξαγάγουμε μια μακρά και ευαίσθητη διαδικασία για να σταματήσουμε και να επισκευάσουμε τη φθορά του χρόνου και τις καιρικές συνθήκες. Ορισμένοι πίνακες έπρεπε να αφαιρεθούν από το τοίχους για ενδελεχή επεξεργασία», μετά την οποία επέστρεψαν στην αρχική τους θέση.
Ένας από τους τάφους ανακαλύφθηκε αρχικά τη δεκαετία του 1930 από μια βρετανική αρχαιολογική αποστολή και πιστεύεται ότι χρονολογείται στον 4ο αιώνα μ.Χ. Ένας επιπλέον τάφος, που χρονολογείται από τον 2ο αιώνα μ.Χ., επανατοποθετήθηκε από διαφορετική τοποθεσία στη σημερινή τοποθεσία τη δεκαετία του 1990.
Ο Tomer Glam , ο δήμαρχος της Ashkelon, δήλωσε σχετικά με το έργο: «Η Ashkelon είναι μια από τις παλαιότερες πόλεις του κόσμου και καθώς διαμορφώνουμε και σχεδιάζουμε το μέλλον της πόλης, διασφαλίζουμε ένα τιμητικό μέρος για το ένδοξο και πλούσιο παρελθόν της.
Ελληνικές πολεις ήταν, από Έλληνες δημιουργήθηκαν, από Έλληνες κατοικουνταν. Όλοι οι άλλοι πήγαν ως μετανάστες σε ακμαζουσες ελληνικές πόλεις.
παντού Ελλάδα γιαυτο τρελένονται οι σατανιστές Εβραίοι