Είναι αρκετά περίεργο το γεγονός ότι έχουμε εξερευνήσει μόνο το πέντε τοις εκατό των ωκεανών μας μέχρι στιγμής, καθώς οι άνθρωποι συνεχίζουν να εντυπωσιάζονται με το τι πραγματικά βρίσκεται κάτω από το νερό.
Οι μύθοι σχετικά με το τι συμβαίνει κάτω από τη θάλασσα εξακολουθούν να απασχολούν το μυαλό των πιο ευφάνταστων ανθρώπων, με πολλούς να πιστεύουν πως υπάρχουν χιλιάδες ανεξερεύνητες, υποβρύχιες πόλεις όπως η Ατλαντίδα.
Ωστόσο, οι επιστήμονες ανακάλυψαν πρόσφατα μια «χαμένη πόλη» στον Ατλαντικό Ωκεανό, η οποία στην πραγματικότητα φιλοξενεί διάφορα θαλάσσια ζώα και διάφορα κρυμμένα αντικείμενα.
Αυτή η Χαμένη Πόλη αποτελείται από μερικές βραχώδεις, πανύψηλες δομές που βρίσκονται ακριβώς δυτικά της οροσειράς της Μεσοατλαντικής Ράχης – η οποία εκτείνεται κατά μήκος του Ατλαντικού Ωκεανού, χωρίζοντας τη Βορειοαμερικανική πλάκα από την Ευρασιατική και την Αφρικανική πλάκα.
Υπάρχουν τεράστια τείχη στην πόλη, καθώς και στήλες και ακόμη και μονόλιθοι, με μερικούς να ξεπερνούν τα 60 μέτρα ύψος.
Δυστυχώς, για τους λάτρεις της φαντασίας, δεν είναι ο τόπος ενός αρχαίου ανθρώπινου πολιτισμού που καλύφθηκε από την άνοδο της στάθμης της θάλασσας, αλλά η ανακάλυψή του εξακολουθεί να είναι αξιοσημείωτη στον κόσμο της επιστήμης.
Έχει μάλιστα ονομαστεί «Χαμένη Πόλη» μετά την ανακάλυψή της το 2000, και σύμφωνα με το Science Alert, είναι το μακροβιότερο ζωντανό περιβάλλον εκτόνωσης στον ωκεανό, εξ όσων γνωρίζουμε.
Δεν υπάρχει τίποτα άλλο παρόμοιο στον πλανήτη μας, καθώς πιστεύεται ότι θα μπορούσε να μας δώσει μια εικόνα για άλλα οικοσυστήματα που υπάρχουν σε άλλους πλανήτες του σύμπαντος.
Τα σαλιγκάρια και οι μικροβιακές κοινότητες έχουν επιβιώσει εδώ τρεφόμενοι από τους αεραγωγούς του πεδίου, οι οποίοι απελευθερώνουν υδρογόνο, μεθάνιο και άλλα διάφορα αέρια στο νερό.
Το οξυγόνο απουσιάζει, αλλά μεγαλύτερα ζώα μπορούν επίσης να επιβιώσουν στη Χαμένη Πόλη, με καβούρια, χέλια και γαρίδες, αν και είναι πιο δύσκολο να τα βρει κανείς.
Σε αντίθεση με άλλα μέρη, οι υδρογονάνθρακες που παράγονται εδώ δεν δημιουργούνται από το φως του ήλιου, καθώς βρίσκονται 750-900 μέτρα κάτω από το νερό και επομένως στα όρια της «ζώνης του μεσονυκτίου», όπου δεν φτάνει φως (σε περίπου 1.000 μέτρα).
Αντ’ αυτού, βασίζεται σε χημικές αντιδράσεις που συμβαίνουν στο βυθό της θάλασσας, ενώ αυτό θα μπορούσε να μας δώσει μια εικόνα για το πώς δημιουργήθηκε η ζωή στον πλανήτη μας πριν από 3,7 δισεκατομμύρια χρόνια επίσης.
Ο μικροβιολόγος William Brazelton ισχυρίστηκε στο Smithsonian το 2018: «Αυτό είναι ένα παράδειγμα ενός τύπου οικοσυστήματος που θα μπορούσε να είναι ενεργό στον Εγκέλαδο ή στην Ευρώπη (φεγγάρια του Κρόνου και του Δία) αυτή τη στιγμή. Και ίσως και στον Άρη στο παρελθόν».
Προς τιμήν της ελληνικής μυθολογίας, ο ψηλότερος μονόλιθος στη Χαμένη Πόλη ονομάστηκε Ποσειδώνας, από τον Έλληνα θεό της θάλασσας.
Έχουν γίνει εκκλήσεις η Χαμένη Πόλη να γίνει μνημείο παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς για την προστασία του σπάνιου τόπου.
Η Πολωνία κέρδισε τα δικαιώματα να προσέχει τα βάθη της θάλασσας γύρω από την περιοχή το 2018, αλλά αν και δεν επιτρέπεται να αγγίξει τη Χαμένη Πόλη, η αλλαγή του περιβάλλοντός της θα μπορούσε να έχει τρομερές συνέπειες.
