Γιατί όμως ορισμένοι ακολουθούν «τη μέθοδο του λωτού»;
Σκοπός της μεθόδου αυτής είναι να επιτρέψει στο μωρό να αποκτήσει όλες τις θρεπτικές ουσίες που έχει ο πλακούντας (όπως τα βλαστοκύτταρα) και να ανακτήσει το αίμα προτού ξεραθεί ο πλακούντας.
Έτσι, υποστηρίζουν, ότι το μωράκι που γεννιέται μπαίνει στον κόσμο με τον δικό του ρυθμό.
Μα, πώς γίνεται στην πράξη;
Μετά τη γέννηση, ο πλακούντας τοποθετείται σε ένα δοχείο και μεταφέρεται μαζί με το βρέφος.
Ο ομφάλιος λώρος παραμένει προσαρτημένος στο νεογέννητο μέχρι να πέσει φυσικά, που μπορεί να διαρκέσει έως και 10 ημέρες.
Όμως δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι:
– Ο πλακούντας είναι επιρρεπής σε λοιμώξεις αφού περιέχει αίμα, και ότι
– Από τη στιγμή που ο ομφάλιος λώρος σταματήσει να αντλεί αίμα, ο πλακούντας δεν έχει κυκλοφορία- άρα μιλάμε για έναν νεκρό ιστό!
Σε μια ενδιάμεση κατάσταση, οι ειδικοί υποστηρίζουν ότι εάν ο ομφάλιος λώρος δεν κοπεί αμέσως μετά τη γέννηση αλλά παραμείνει για 3 λεπτά, το νεογέννητο ωφελείται πολύ καθώς του παρέχεται ένα κύμα αίματος, πλούσιο σε οξυγόνο. Το ξέρατε αυτό;
