“…Υπάρχουν αρμόδιοι υπουργοί οι οποίοι χειρίζονται αντίστοιχα χαρτοφυλάκια που τους έχει εμπιστευθεί ο πρωθυπουργός. Πολιτικός προϊστάμενος του αρμόδιου Υπουργείου Εσωτερικών, πολιτικός προϊστάμενος και του Αναπληρωτή Υπουργού Δημόσιας Τάξης, ο κατεξοχήν υπεύθυνος της Πολιτικής Προστασίας, είναι ο κ. Σκουρλέτης.
Αν ήταν Ιάπωνας πολιτικός θα του είχε ζητηθεί ήδη η παραίτηση του. Αυτός με μία υπόκλιση μπροστά στους πολίτες από τηλεοράσεως θα ζητούσε συγνώμη και θα εξαφανιζόταν. Πιθανώς να τελείωνε και η πολιτική του καριέρα. Τουλάχιστον για λόγους ευθιξίας θα συνέβαινε το ίδιο στη Μεγάλη Βρετανία ή την Γαλλία. Θα είχαν υποβάλει οι αντίστοιχοι υπουργοί την παραίτηση τους. Ανεξάρτητα από το εάν θα είχε γίνει αποδεκτή.
Μιλάμε για άλλες χώρες, άλλες κουλτούρες και άλλους πολιτικούς πολιτισμούς. Υπάρχει ένας κοινός παρονομαστής. Ο σεβασμός απέναντι στον πολίτη. Κυρίως όταν πρόκειται για πολλούς και νεκρούς πολίτες.
Στη χώρα μας τα πράγματα είναι διαφορετικά. Η λέξη ευθιξία αν και αρχαίας προέλευσης δεν φαίνεται να συγκινεί τους νεοέλληνες ταγούς. Έχει παρατηρηθεί πολλάκις και σε όλους τους πολιτικούς χώρους. Όμως υπάρχει αυτή τη φορά μία ειδοποιός διαφορά. Πρόκειται για κυβέρνηση της Αριστεράς της οποία η προέλευση, η παράδοση και κυρίως το ιδεολογικό στίγμα επιτάσσουν μία εντελώς διαφορετική προσέγγιση της λέξης ευθιξία.
Ο κ. Σκουρλέτης προφανώς έχει διαφορετική άποψη. Δικαίωμα του. Ο πρωθυπουργός όμως; Δεν αναρωτιέται το πώς αυτήν την ώρα σκέπτεται η κοινωνία; Δεν αντιλαμβάνεται ότι η Πολιτική κάποια στιγμή θα πρέπει διάολε να επιδείξει έστω ψήγματα αρετής, άντε και τόλμης;
Ο Υπουργός Εσωτερικών μπορεί να είναι ένας εκ των τριών πυλώνων της σημερινής κυβερνητικής εξουσίας πλην όμως αυτή η λεπτομέρεια ούτε ενδιαφέρει ούτε θα έπρεπε να ενδιαφέρει την κοινωνία. Αν αυτός δεν καταλαβαίνει τότε ο πρωθυπουργός του πρέπει να τον κάνει να καταλάβει”.
Δεν τα γράφουμε εμείς, τα γράφει υπερ του δέοντος συστημικό σαιτ, αριστερίζων από την κορυφή μέχρι τα νύχια.
