Αμέτρητες γενιές ανθρώπων μεγάλωσαν με την αντίληψη ότι δυνατός και επιτυχημένος άνθρωπος είναι εκείνος που συγκρατεί τα συναισθήματά του και ότι η λογική είναι ασυζητητί ο καλύτερος τρόπος να αντιμετωπίζεις τα πάντα.
Οι ιδιαίτερα συναισθηματικοί και εκδηλωτικοί άνθρωποι κατέληγαν να θεωρούνται αδύναμοι, παράλογοι, αναξιόπιστοι, κουραστικοί. Πιο ευνοημένες σε αυτό το θέμα οι γυναίκες, μπορούσαν τουλάχιστον να εξωτερικεύονται χωρίς να αντιμετωπίζουν τη γενική κατακραυγή.
Ενώ αντίθετα, οι άντρες αναγκάζονταν να φοράνε μια πανοπλία και να έχουν διαρκώς στο μυαλό τους τη φράση από την πλύση εγκεφάλου που υπέστησαν από μωρά: «Οι άντρες δεν κλαίνε».
Μόλις τις τελευταίες δεκαετίες άρχισε να αναγνωρίζεται το πόσο σημαντικό είναι να εκφράζει κανείς τα συναισθήματά του, ιδίως τα αρνητικά. Ιδίως δηλαδή όσα μπορεί να χαλάσουν την εικόνα του και να τον κάνουν δυσάρεστο στους άλλους. Όμως το να μην εξωτερικεύεις κάτι, δεν σημαίνει κι ότι το εξουδετέρωσες. Εξακολουθεί να υπάρχει μέσα σου. Και να σε τρώει.
Το να συγκρατούμε τα συναισθήματά μας καταλήγει να μας γεμίζει ψυχικές τοξίνες, που αργά ή γρήγορα μας καταστρέφουν και σωματικά. Το πρώτο όργανο που το δείχνει αυτό είναι η καρδιά, που αποτελεί πραγματικά η έδρα των αισθημάτων και όχι μόνο με τη μεταφυσική έννοια. Οι περισσότεροι καρδιοπαθείς έχουν όντως πρόβλημα με τα καταπιεσμένα τους συναισθήματα. Ανάμεσα στις αιτίες του εμφράγματος είναι η συστολή των αγγείων, που προέρχεται από τον φόβο του να βιώσει κανείς όλη τη συναισθηματική ένταση μιας κατάστασης ή γεγονότος.
Το συναίσθημα είναι μια κίνηση της ενέργειάς μας προς κάτι εξωτερικό και, ιδίως όταν είμαστε σε υπερφόρτιση, είναι σημαντικό να εκφράσουμε όσα νιώθουμε για να μη δημιουργούμε στον εαυτό μας εσωτερικές συγκρούσεις.
Το ξαλάφρωμα από τα αρνητικά συναισθήματα είναι μια αληθινή λύτρωση και σίγουρα έχει πολύ λιγότερες αρνητικές συνέπειες απ’ όσες θα φοβόταν κανείς. Happy day!
Η αστρολογία του συναισθήματος
Από αστρολογική πλευρά, υπάρχουν ορισμένα ζώδια που περισσότερο από άλλα έχουν την προδιάθεση να αφήνονται στα συναισθήματά τους, ενώ κάποια έχουν από φυσικού τους την τάση να τα συγκρατούν.
Αναμφίβολα το στοιχείο του Νερού συνδέεται με το συναίσθημα και ω εκ τούτου τα τρία ζώδιά του έχουν πολύ στενή σχέση με αυτό. Η ζωή για έναν Καρκίνο, ένα Σκορπιό ή έναν Ιχθύ δεν νοείται χωρίς τις έντονες συγκινήσεις. Ωστόσο, από τους τρεις, ο Σκορπιός έχει λιγότερο την τάση να τα εξωτερικεύει, καθώς αυτό σχετίζεται με το κομμάτι της προσωπικότητάς του, που τον αποτρέπει από το να δείξει την αδυναμία του και το πόσο εύθραυστος είναι πραγματικά. Κατά βάθος φοβάται μήπως γίνει υποχείριο του άλλου, μήπως χάσει τη δύναμη και την αυτονομία του, δείχνοντας τι νιώθει αληθινά.
Έτσι, ακόμα και στο κατ’ εξοχήν στοιχείο του συναισθήματος, το Νερό, υπάρχει το ζώδιο εκείνο που περισσότερο από κάθε άλλο μπορεί να κρατήσει μέσα του ό,τι νιώθει, ώστε να μη δώσει καμιά υπόνοια για το υπάρχει στην καρδιά του. Αντί όμως με αυτό τον τρόπο να γίνει πιο ισχυρός, ο Σκορπιός καταλήγει να καταπίνει τα αρνητικά του συναισθήματα και να δηλητηριάζει τη ζωή του. Όταν δεν μπορούμε να δείξουμε αυτό που νιώθουμε, τα συναισθήματα γιγαντώνονται και διαστρεβλώνονται προσπαθώντας να βρουν διέξοδο. Ο Σκορπιός καταφέρνει να συγκρατεί τον θυμό του μέχρις ότου αυτός να γίνει οργή που ζητά εκδίκηση.
Ο κυβερνήτης του Σκορπιού Πλούτωνας, είναι ο πρωταθλητής του συναισθηματικού καμουφλάζ και είναι σημαντικό αν σε ένα γενέθλιο χάρτη σχηματίζει όψη με τον Ερμή, τον θεό του νου και της λογικής. Μαζί οι δυο τους λειτουργούν τέλεια σαν λογοκριτές όλων των αισθημάτων που θα μπορούσαν να προδώσουν τις αδυναμίες του κατόχου τους.
Η συγκρατημένη Γη
Και η Γη όμως είναι ένα δύσκολο στοιχείο, σε ό,τι αφορά τα συναισθήματα. Αν εξαιρεθεί ο Ταύρος, που είναι το πιο εκδηλωτικό από τα τρία γήινα ζώδια, οι εναπομείναντες Παρθένος και Αιγόκερως έχουν την τάση να κρύβουν περισσότερα απ’ όσα δείχνουν. Γενικά οι δυο τους έχουν μάθει να ελέγχουν τόσο το συναίσθημά τους, ώστε καταλήγουν να πιστεύουν ότι δεν το έχουν και ανάγκη. Η Παρθένος συνοδεύει τα αρνητικά αισθήματά της με μια αίσθηση ενοχής, καθώς δεν θέλει να δεχτεί αυτή την ατελή πλευρά της.
Συγκρατεί την οργή της, που συχνά συνδυάζεται και με την αίσθηση της προσωπικής της ανεπάρκειας και τελικά καταλήγει να «στουμπώνει» μέσα της. Δεν είναι τυχαίο ότι το ζώδιο αυτό συνδέεται με το έντερο και ένα από τα συχνότερα προβλήματά του είναι η δυσκοιλιότητα. Έτσι σωματοποιείται η συγκράτηση εκείνων, που πρέπει να αποβληθούν στο ψυχολογικό επίπεδο.
Ιδίως ο γήινος πλανήτης Κρόνος έχει την τάση να μη δίνει βάση στο συναίσθημα. Η δική του επιδίωξη είναι να κάνει το άτομο ανεξάρτητο, ενώ αντίθετα τα συναισθήματα συνδέονται με ανάγκες και εξαρτήσεις, οπότε αντιβαίνουν με την αυτονομία. Όταν ο Κρόνος έχει σε ένα γενέθλιο χάρτη σύνδεση με τη Σελήνη, τον Ποσειδώνα ή τον Πλούτωνα, το άτομο θα πρέπει να δουλέψει αρκετά πάνω σε αυτό το θέμα. Για όσους επηρεάζονται τόσο από τον Κρόνο, είναι δύσκολο ακόμα και να εκφράσουν τη χαρά και τον ενθουσιασμό τους.
Ο λογικός Αέρας και η εκρηκτική Φωτιά
Το στοιχείο του Αέρα έχει κι εκείνο τα δικά του ζητήματα με την έκφραση του συναισθηματισμού. Τα τρία ζώδιά του, οι Δίδυμοι, ο Ζυγός και ο Υδροχόος, θεωρούνται εκπρόσωποι της λειτουργίας της σκέψης και άρα της λογικής. Έτσι δεν θέλουν να ανακατεύουν με τις νοητικές διεργασίες το «διασπαστικό» συναίσθημα.
Κι αυτό είναι μια αντίφαση, καθώς τα ζώδια του Αέρα επιδιώκουν να συσχετίζονται με τους άλλους και θέλουν οι πάντες να συνεργάζονται και να ενώνονται, αλλά από την άλλη αποποιούνται τα συναισθήματα, γιατί είναι δύσκολα στον χειρισμό και γιατί διαταράσσουν τη λειτουργία της λογικής.
Ιδιαίτερα οι Δίδυμοι και ο Υδροχόος αντιστέκονται περισσότερο στην κυριαρχία των αισθημάτων. Και αυτό σωματικά εκφράζεται μέσα από διαταραχές στο νευρικό τους σύστημα.
Το στοιχείο της Φωτιάς είναι πιο κοντινό στο ένστικτο και ακριβώς γι’ αυτό παραδίνεται στο συναίσθημα. Η Φωτιά όμως, από τη φύση της, εκφράζει τα πάντα και δεν συγκρατείται. Τα ζώδιά της, Κριός, Λέων και Τοξότης, μαζί με τα ζώδια του Νερού, έχουν την καλύτερη σύνδεση με τα αισθήματά τους. Συχνά όμως δυσκολεύονται να τα αναγνωρίσουν και να συνειδητοποιήσουν ποιες είναι οι πραγματικές τους ανάγκες. Έτσι εξωτερικεύονται με κεραυνοβόλα ταχύτητα και εκρηκτική ένταση, σε κάτι που μοιάζει περισσότερο με εκτόνωση, παρά με εκδήλωση συναισθημάτων.
Σε κάθε περίπτωση, είναι σημαντικό να θυμόμαστε ότι τα συναισθήματα έχουν ζωτική σημασία και μας βοηθούν να κατανοήσουμε τις ανάγκες μας. Και όχι μόνο τις δικές μας αλλά και των ατόμων που μας περιβάλλουν. Όσο περισσότερο τα εμποδίζουμε να εκφραστούν, όσο τα καταπιέζουμε και τα καμουφλάρουμε, τόσο πιο πιθανό είναι κάποτε να μην μπορούμε καν να τα διακρίνουμε και να τα αναγνωρίσουμε. Και επιπλέον υπάρχει ο κίνδυνος να σωματοποιηθούν, παραπλανώντας μας και κάνοντάς μας να αναζητούμε αλλού την αιτία του προβλήματος.
