Ολο και πιο δύσκολες οι ισορροπίες για την Χάρις
Ας θυμηθούμε μια λεπτομέρεια από την περασμένη εβδομάδα. Πολλοί ήταν εκείνοι που επέλεξαν να απουσιάσουν από την ομιλία του Ισραηλινού πρωθυπουργού Μπέντζαμιν Νετανιάχου στο Κογκρέσο. Αλλά ένα όνομα ξεχώρισε: αυτό της Αντιπροέδρου Κάμαλα Χάρις.
Η Χάρις είχε βεβαίως συναντηθεί με τον Νετανιάχου στις 25 Ιουλίου και τον προέτρεψε να καταλήξει σε συμφωνία κατάπαυσης του πυρός με τη Χαμάς και να διασώσει τους ομήρους.
Μετά τη συνάντηση, η Χάρις προχώρησε σε μια τηλεοπτική δήλωση που επιχειρούσε να ισορροπήσει σε μια λεπτή κλωστή μεταξύ υποστήριξης προς το Ισραήλ και συμπάθειας για τους Παλαιστίνιους: Συμπάθεια που ευρέως θεωρήθηκε όμως ότι προχωρούσε αρκετά περισσότερο από όσα είχε εκφράσει προηγουμένως ο πρόεδρος Μπάιντεν.
«Αυτό που συνέβη στη Γάζα τους τελευταίους εννέα μήνες είναι καταστροφικό. Οι εικόνες νεκρών παιδιών και απελπισμένων, πεινασμένων ανθρώπων που φεύγουν για να σωθούν… Μερικές φορές εκτοπίζονται για δεύτερη, τρίτη ή τέταρτη φορά. Δεν μπορούμε να επιτρέψουμε στους εαυτούς μας να μείνουμε αδρανείς. Και εγώ δεν θα σιωπήσω».
Μόνο που μετά τη δολοφονία του ηγέτη της Χαμάς Ισμαήλ Χανίγια στην καρδιά της Τεχεράνης τα ξημερώματα της Τετάρτης, αυτή η λεπτή γραμμή καταστεί ακόμη πιο δύσκολη για την Χάρις.
Η κυβέρνηση Μπάιντεν, που πίεζε Χαμάς και Ισραήλ να συμφωνήσουν τουλάχιστον σε μια προσωρινή κατάπαυση του πυρός και σε συμφωνία για απελευθέρωση των δεκάδων ομήρων, δεν αντέδρασε άμεσα στη δολοφονία Χανίγια, δείγμα ενδεχομένως αμηχανίας, ενώ μία μέρα πριν τη δολοφονία Χανίγια, το Ισραήλ χτύπησε και στη Βηρυτό.
Με τις επιθέσεις αυτές που αναζωπυρώσουν περαιτέρω την κατάσταση και ίσως συντρίβουν κάθε ελπίδα για εκεχειρία, οι ούτως ή άλλως προγραμματισμένες διαμαρτυρίες κατά τη διάρκεια του Εθνικού Συνεδρίου των Δημοκρατικών ενδέχεται να κλιμακωθούν, πυροδοτώντας ένα τοξικό περιβάλλον την ίδια στιγμή που η Χάρις θα προσπαθεί να εδραιώσει τη θέση της για την υποψηφιότητά της…
