Ηγέτες που πάλευαν με ψυχικές διαταραχές (ΕΙΚΟΝΕΣ)

Αδολφος Χιτλερ

Η ψυχική υγεία του αρχηγού των ναζί έχει αμφισβητηθεί πολλές φορές στο παρελθόν. Ο Αμερικανός ψυχαναλυτής Walter Charles Langer διέγνωσε το 1943 ότι ο Χίτλερ ήταν ψυχοπαθής. Ο ιστορικός Robert Waite επιβεβαίωσε ότι έπασχε από μεθοριακή διαταραχή προσωπικότητας. Ακόμη και ο σύμμαχός του ο Μουσολίνι τον χαρακτήριζε “επικίνδυνα τρελλό”.

Ουινστον Τσορτσιλ

Ο πρωθυπουργός της Βρετανίας Winston Churchill δεν έκρυψε ποτέ ότι έπασχε από κατάθλιψη την οποία και αποκαλούσε “μαύρο σκύλο”. Κι όταν η κατάθλιψη υποχωρούσε, περνούσε περιόδους μανίας. Παρά όμως τις δυσκολίες που βίωνε, ο Churchill θα μείνει στην ιστορία ως ένας ηγέτης και άνδρας που δεν υποχώρησε ποτέ μπροστά σε τίποτα.

Ναπολεων Βοναπαρτης

Ο Ναπολέων υπήρξε αυτοκράτορας της Γαλλίας από το 1804 μέχρι το 1814, κι έπασχε από μεγαλομανία και ναρκισσισμό. Οι διαταραχές αυτές ήταν εκείνες που τον οδήγησαν στην ήττα παρόλο που είχε κατακτήσει όλη την Ευρώπη. Οι Ναπολεόντιοι Πόλεμοι στοίχισαν τη ζωή σε τρία εκατομμύρια άτομα.

Αβρααμ Λινκολν

Οι φίλοι του Αβραάμ Λίνκολν τον περιέγραφαν ως τον πιο καταθλιπτικό άνθρωπο που είχαν γνωρίσει ποτέ. Η κατάθλιψή του ξεκίνησε μετά από κάποιες προσωπικές τραγωδίες, όπως ήταν ο θάνατος της αδελφής του. Λέγεται ότι κάποια στιγμή οι φίλοι του αναγκάστηκαν να τον κλείσουν σε ένα δωμάτιο για να μην βάλει τέλος στη ζωή του.

Καλιγουλας

Ο Καλιγούλας υπήρξε ο τρελός αυτοκράτορας της Ρώμης από το 37 μέχρι το 41. Οι ιστορικοί αναφέρουν ότι ήταν άρρωστος πριν τη βασιλεία του και ονειρευόταν μέσα στη μεγαλομανία του να γίνει αυτοκράτορας. Έσπρωξε τις συζύγους των συγκλητικών του στην πορνεία και βασάνισε πολλούς από τον περίγυρό του.

Γεωργιος Γ’

Ο Γεώργιος Γ’ βασίλεψε στο Ηνωμένο Βασίλειο από το 1760 μέχρι το 1820, και έπασχε από πορφυρία, μια ασθένεια του αίματος που περιλαμβάνει έντονους κοιλιακούς πόνους και ψυχικές διαταραχές. Προς το τέλος της ζωής του ήταν πλέον εντελώς παράφρων και την τελευταία χρονιά πριν το θάνατό του, λέγεται ότι επί 58 ώρες βρισκόταν σε πλήρη σύγχυση λέγοντας ασυναρτησίες.

Νερων

Ο Νέρων ήταν Ρωμαίος αυτοκράτορας, από το 37 μέχρι το 68, και ήταν νάρκισσος, αντικοινωνικός και υστερικός. Έφτασε στο σημείο να δολοφονήσει την ίδια του τη μητέρα και να σκοτώσει μία από τις γυναίκες του, την Οκταβία ενώ ήταν έγκυος. Κι αυτές δεν ήταν φυσικά οι μόνες αποτρόπαιες πράξεις του οι οποίες εξηγούνται εν μέρει από τις διαταραχές από τις οποίες έπασχε.

Αουγουστο Πινοσετ

Ο Πινοσέτ δεν ήταν και τόσο τρελλός. Κατάφερε, με την υποστήριξη της CIA, να ανατρέψει το δημοκρατικό καθεστώς του Σλαβαντόρ Αλιέντε το Σεπτέμβριο του 1973. Όταν τελείωσε όμως η δικτατορία που είχε επιβάλλει, θεωρήθηκε ανίκανος να περάσει από δίκη για τα εγκλήματά, τους βασανισμούς και τα εγκλήματα που είχε διαπράξει.

Πολ Ποτ

Ψυχοπαθής, μεγαλομανής, νάρκισσος, παρανοϊκός… Ο δικτάτορας της Καμπότζης υπέφερε από διάφορες ψυχικές διαταραχές. Δυστυχώς πρόλαβε και έκανε αμέτρητα εγκλήματα και οδήγησε 1,7 εκ. ανθρώπους, το 20% του πληθυσμού της χώρας του, στο θάνατο.

Λουδοβικος Β’

Τον αποκαλούσαν ο τρελός βασιλιάς. Ο Λουδοβίκος ο Β’ της Βαυαρίας βασίλεψε από το 1864 μέχρι το 1886, και έπασχε από αγοραφοβία από την παιδική του ηλικία. Απομονωμένος στους πύργους του, κατασκεύαζε τους δικούς του κόσμους. Φανταζόταν πως ήταν ο Βουδοβίκος ΙΔ’ ή κάποιος εμίρης… Μετά το θάνατό του παρέμεινε ένας από τους πιο αγαπημένους μονάρχες στη Γερμανία…

Ιωαννα της Καστιλης

Το 1516, η Ιωάννα της Καστίλης θα μπορούσε να είχε αναλάβει τα ηνία της Ισπανίας αλλά ο γιος της ο Κάρολος Κουίντος την απομάκρυνε προφασιζόμενος ότι η μητέρα του ήταν τρελλή. Απομονωμένη, εκείνη που την αποκαλούσαν πλέον Ιωάννα η Τρελλή, έβλεπε τη χώρα της να πηγαίνει από το κακό στο χειρότερο χωρίς να μπορεί να κάνει τίποτα.

Πολ Ντεσανελ

Πρόεδρος της Γαλλίας επί κάποιους μήνες το 1920, ο Πολ Ντεσανέλ άρχισε να ανησυχεί τους γύρω του με τη συμπεριφορά του λίγους μήνες μετά την εκλογή του. Κατά τη διάρκεια ενός ταξιδιού με τρένο, ο Ντεσανέλ έπεσε από το παράθυρο στη μέση της νύχτας. Τον βρήκαν σώο κι αβλαβή με τις πυτζάμες του κοντά στις ράγες. Υπέφερε από κατάθλιψη και κρίσεις πανικού κι έτσι παραιτήθηκε επτά μήνες μετά την εκλογή του και πέθανε δύο χρόνια αργότερα.

Μαρια Β΄ της Πορτογαλλιας

Υπήρξε βασίλισσα της Πορτογαλίας από το 1777 μέχρι το 1816. Υπέφερε από θρησκευτικό αμόκ και μελαγχολία, ως εκ τούτου ήταν ιδιόρρυθμη και δεν μπορούσε να αναλάβει σοβαρές κρατικές υποθέσεις, κάτι που έκανε από το 1799 ο αντιβασιλιάς γιος της, Ιωάννης. Ο Γάλλος στρατηγός Ζυνό υπό τις διαταγές του Ναπολέοντα επιτέθηκε στην Πορτογαλία το 1807 και κατέλαβε την Λισσαβώνα, ενώ η βασιλική οικογένεια δραπέτευσε στο Ρίο ντε Τζανέιρο της Βραζιλίας.

Ιουστινος Β’

Υπήρξε αυτοκράτορας του Βυζαντίου από το 565 μέχρι το 578. Είχε τη φήμη μεγάλου παραδόπιστου και κατά τα τελευταία χρόνια της ζωής του υπέφερε από ψυχικές διαταραχές και κυκλοφορούσε στο παλάτι του πάνω σε ένα θρόνο με ρόδες ενώ μπορούσε να γίνει και πολύ βίαιος φτάνοντας στο σημείο να δαγκώνει όσους τον πλησίαζαν.