χεις κουραστεί να χτυπιέσαι τόσα χρόνια στα κλαμπ της Μυκόνου σαν χταπόδι στον βράχο. Βαρέθηκες τη βαβούρα της Πάρου (εκεί όπου σε ορισμένα μαγαζιά εσύ και οι κολλητοί σου έχετε επικηρυχτεί…) και τις συνεχείς επισκέψεις στην Σαντορίνη, καθώς έχεις καταγράψει αριθμό- ρεκόρ παρακολούθησης του ηλιοβασιλέματος.

Φέτος θέλεις απλά να πας κάπου ήσυχα προκειμένου να ηρεμήσεις, να ξεφύγεις από όλους και απ’ όλα (ναι, ναι: κι από τις τράπεζες που σε κυνηγάνε), να γίνεις ένα με τη φύση και ν’ απολαύσεις ορισμένες από τις κορυφαίες παραλίες που έχουμε σ’ ολόκληρη την Ελλάδα.

Για να το πούμε ευσύνοπτα, ψάχνεις έναν επίγειο παράδεισο γαλανόλευκων αποχρώσεων.

Μπορεί τα «θέλω» σου να μοιάζουν στα χαρτιά ελαφρώς τραβηγμένα, όμως ευτυχώς για σένα υπάρχουν οι Σποράδες και το πιο «υποτιμημένο» νησί τους: Σκύρος, Σκόπελος και Σκιάθος βρίσκονται συνήθως στην πρώτη γραμμή των προτιμήσεων όταν η κουβέντα πάει στις Βόρειες Σποράδες, όμως το πραγματικό τους διαμάντι είναι… άλλη νήσος.

Ακριβώς: η Αλόννησος. Ηρεμία, το φυσικό περιβάλλον πάντοτε σε πρώτο πλάνο, πυκνή βλάστηση, μυριάδες ενδιαφέροντα μονοπάτια, η Χώρα (ή «Παλιό Χωριό») έτοιμη να σας υποδεχτεί για χαλαρούς περιπάτους το απόγευμα και, πάνω απ’ όλα, παραλίες που θα σας μαγέψουν δια παντός.

Αρχικά, ο Άγιος Δημήτριος– η πιο «προβεβλημένη» παραλία του νησιού και όχι άδικα: πεντακάθαρα μπλε νερά, πάλλευκα βότσαλα, ένα κομμάτι άσπρης στεριάς να χαϊδεύει τη θάλασσα και κερασάκι στην ήδη υπάρχουσα τούρτα η μικρή λίμνη- υγρότοπος που αιχμαλωτίζει το βλέμμα.

Εν συνεχεία το Κοκκινόκαστρο. Πράσινα πεύκα γύρω- γύρω, χρυσή άμμος, πέτρες σε όλα τα χρώματα του ουράνιου τόξου, βαθιά, διαυγή πρασινομπλέ νερά και μια βυθισμένη πόλη κάτω από τη θάλασσα να εξάπτει την- ήδη εξημμένη- φαντασία.

Έπεται ο Λεφτός Γιαλός: ένα οπτικό θαύμα καμωμένο από ψιλά πετραδάκια, ανοιχτογάλαζα νερά, θέα προς τα «Δύο Αδέρφια» (τα δύο ερημονήσια, δηλαδή) και γκρίζοι βράχοι ν’ αγκαλιάζουν τα πάντα, προκειμένου να συνθέσουν όλα μαζί μια εικόνα που παραπέμπει ευθέως σε καρτ-ποστάλ.

Χρυσή Μηλιά (η κοσμική πλευρά του νησιού, εκεί που μπορείς να κάνεις και υποβρύχια ξενάγηση), Τζώρτζη Γιαλός (μάλλον η πιο ονειρική θέα σ’ ολόκληρη την Αλόννησο), Γλυφά, Βότση (το μικρό, γραφικό λιμανάκι που σαγηνεύει), Μηλιά (λαμπυρίζουσα θάλασσα «αναμεμειγμένη» με πυκνό πευκοδάσος) και τόσες ακόμα περιμένουν να τις εξερευνήσετε και να τις… ερωτευτείτε παράφορα.

Επειδή οι αδικίες σ’ αυτή τη ζωή καλό είναι ν’ αποκαθίστανται , δώστε μια ευκαιρία στην Αλόννησο και θα διαπιστώσετε πως πρόκειται για κάτι πραγματικά ξεχωριστό που τόσο καιρό κακώς «αγνοούσατε».

Σε περίπτωση που είστε από τους δύσκολους και δεν έχετε πειστεί ακόμα, τότε δείτε την καθιερωμένη λίστα με τα 25 κορυφαία νησιά που δημοσίευσαν οι Times του Λονδίνου. Σωστά μαντέψατε. Η Αλόννησος φιγουράρει στο νο1 και υπάρχουν δεκάδες λόγοι γι’ αυτό. Ας ευχηθούμε ότι φέτος το καλοκαίρι θα τους ανακαλύψετε όλους. Μια επίσκεψη αρκεί…