Τα τελευταία χρόνια η Διεθνής Έκθεση Θεσσαλονίκης έχει συνδεθεί με τις εξαγγελίες των πολιτικών προγραμμάτων της κυβέρνησης και των κομμάτων. Ωστόσο μια αναδρομή στα προπολεμικά χρόνια δείχνει πως η Έκθεση αποτελούσε το γεγονός της χρονιάς, όπου παρουσιάζονταν σημαντικά προϊόντα και παρήλαυναν μεγάλες προσωπικότητες από το χώρο της τέχνης και του πολιτισμού.
Το 1925 η ιδέα για τη δημιουργία μιας διεθνούς «εμποροπανήγυρης» βρίσκει απήχηση. Ο εμπνευστής της, Νικόλαος Γερμανός, ανοίγει τις πόρτες της πρώτης Έκθεσης, η οποία στεγαζόταν στο πεδίο του Άρεως, στις 3 Οκτωβρίου του 1926.
Το 1928 ο Ελευθέριος Βενιζέλος γίνεται ο πρώτος πρωθυπουργός που επισκέπτεται την έκθεση, παίρνοντας ως δώρο και ένα χαλί από Έλληνες πρόσφυγες ταπητουργούς.
Το 1930 η 4η ΔΕΘ μαγεύει κάθε επισκέπτη, ανεξαρτήτως φύλου και ηλικίας. Μικροί-μεγάλοι συγκεντρώνονται γύρω από εντυπωσιακά τετράτροχα, παίζουν στο φαντασμαγορικό λούνα παρκ, επισκέπτονται τα περίπτερα των ξένων κρατών.
Μετά τον πόλεμο και τη δεκαετή διακοπή της Έκθεσης, η ζωή και η κίνηση στη Θεσσαλονίκη ξαναβρίσκουν το ρυθμό τους. Η πρώτη μεταπολεμική ΔΕΘ το 1951 ξαναπαίρνει τη σκυτάλη
Το 1954 ο χώρος επεκτείνεται κι άλλο, οι ξένες κρατικές συμμετοχές γίνονται 12 και οι επισκέπτες ξεπερνούν το ένα εκατομμύριο.
Το 1957 η ΔΕΘ αποφασίζει να δώσει περισσότερο χώρο στο έκθεμα παρά στο θέαμα. Την ίδια χρονιά ο Δημήτρης Βακόνδιος «χτυπάει» τον πρώτο φραπέ της ιστορίας.
Το 1960 η ΔΕΘ γιορτάζει τα 25 χρόνια της, με 18 κράτη να στήνουν περίπτερο στο χώρο της. Τότε διοργανώνεται και η πρώτη πολιτιστική εκδήλωση: Η εβδομάδα ελληνικού κινηματογράφου, όπου παραβρέθηκε η αφρόκρεμα του ελληνικού σινεμά.
Το 1964 η Μις Κόσμος Κορίνα Τσοπέη, μαζί με τη Μις ΗΠΑ, Μπόμπι Τζόνσον,επισκέπτονται την έκθεση και στο πέρασμά τους καίνε καρδιές.
ΗΠΑ και Ρωσία διαγκωνίζονται το 1965 για τον τίτλο της διαστημικής υπερδύναμης, στέλνοντας στη Θεσσαλονίκη, οι μεν τους αστροναύτες Κούπερ και Κόνραντ και οι δε τους Λεόνοφ και Μπελάγιεφ.
Το 1969 εγκαινιάζεται ο πρώτος όροφος του πύργου του ΟΤΕ.
Από το 1980 οι μέρες διεξαγωγής της ΔΕΘ γίνονται λιγότερες και η έκθεση αποκτά περισσότερο εμπορικό χαρακτήρα. Έγινε ακόμα και πεδίο πολιτικής αντιπαράθεσης, μιας και -παραδοσιακά- πρωθυπουργός και αρχηγοί των κομμάτων της αντιπολίτευσης την επισκέπτονται συστηματικά, περιορίζοντας τον καλλιτεχνικό και φεστιβαλικό χαρακτήρα της.
