«Έριξα παραθείο στα μακαρόνια της μάνας μου για να γίνουν πιο… νόστιμα. Στα αυγά του αδελφού μου έβαλα δηλητήριο για να δει πόσο… καλή μαγείρισσα είμαι! Η μητέρα μου με βασάνιζε και ήθελε να με βγάλει από το σπίτι, το ίδιο και ο αδελφός μου. Όσο για την Τ, έβαζε λόγια να με διώξουν, να με αφήσουν να πεθάνω της πείνας και εγώ και η κόρη μου».
Είναι οι πρώτες δηλώσεις της Αικατερίνης Δημητρέα, μετά τη σύλληψή της για τον φόνο τεσσάρων συγγενών. Ανάμεσά τους και ένας 5χρονος ανιψιός της. Η Δημητρέα ήταν 42 ετών και κάτοικος Νεοχωρίου Μεσσηνίας. Αντιμετώπιζε οικονομικά προβλήματα, καθώς ήταν χωρισμένη, έπασχε από ημιπληγία και μεγάλωνε μόνη την 10χρονη κόρη της.
Παρά τις καθημερινές δυσκολίες, η ζωή της κυλούσε χωρίς εντάσεις. Η Δημητρέα δεν είχε προκαλέσει ποτέ με τη συμπεριφορά της. Μέχρι τον Μάϊο του 1962. Η δολοφόνος τη γλίτωσε τρεις φορές Η «δηλητηριάστρια της Μάνης» Στις 27 του μηνός, πραγματοποίησε το πρώτο της έγκλημα. Δηλητηρίασε την 80χρονη μητέρα της, ρίχνοντας παραθείο στα μακαρόνια που της σέρβιρε. Η Στεφούλα Λουκαρέα, ξεψύχησε σχεδόν αμέσως στο πάτωμα του σπιτιού, αφού είχε πάθει κρίση με σπασμούς και πόνους στην κοιλιά. Ο θάνατός της αποδόθηκε σε εμβολή καρδιάς, αλλά δεν ανησύχησε κανέναν, γιατί η ηλικιωμένη είχε χρόνια προβλήματα καρδιάς. Στις 19 Ιουλίου η Δημητρέα χτύπησε ξανά. Με το ίδιο μέσο, δηλαδή με παραθείο, δηλητηρίασε τη 40χρονη ξαδέλφη της Ποτούλα.
Η μόνη διαφορά ήταν ότι η δολοφόνος έριξε το δηλητήριο στο καφέ του θύματος. Και πάλι όμως, η Δημητρέα δεν θεωρήθηκε ύποπτη, μιας και ο θάνατος της ξαδέλφης της προήλθε από κάταγμα στο κεφάλι, το οποίο προκλήθηκε κατά την πτώση της κοπέλας στο πάτωμα από τους σπασμούς. Τρίτο θύμα της Δημητρέα ήταν ο αδελφός της Κωνσταντίνος, τον οποίο δεν κατάφερε «να ξεκάνει» με την πρώτη, όταν του έριξε παραθείο στον καφέ. Ο 45χρονος άντρας έπεσε στη μέση του δρόμου, ενώ είχε ήδη φύγει από το σπίτι της αδελφής του και οι γιατροί στο νοσοκομείο που τον εξέτασαν, διέγνωσαν κρίση χολής. Η δολοφόνος κατάλαβε ότι είχε ρίξει λίγη ποσότητα δηλητηρίου και την επόμενη φορά φρόντισε να είναι πιο «αποτελεσματική». Έριξε τόσο παραθείο στα αυγά του αδελφού της, με αποτέλεσμα να βρει ακαριαίο θάνατο. Η αιτία και αυτή τη φορά «αθώωνε» τη Δημητρέα. Ανακοπή καρδιάς λόγω κρίσης της χολής, κατέληξαν οι γιατροί. Τα νέα είχαν διαδοθεί σε όλη την περιοχή και οι συγχωριανοί πίστεψαν πως κάποια κατάρα είχε πέσει στην οικογένεια. Η επόμενη κίνηση της Δημητρέα, όμως έδειξε πως δεν επρόκειτο για χτύπημα της μοίρας.
Το τέταρτο θύμα την πρόδωσε Ένα μήνα μετά τον θάνατο του αδελφού της, (στις 6 Σεπτεμβρίου) η Δημητρέα κέρασε ένα λουκούμι τον 5χρονο ανιψιό της Ηλία. Πριν καλά, καλά προλάβει να καταπιεί, το παιδί άρχισε να αφρίζει και λίγο αργότερα πέθανε κατά τη διαδρομή προς το νοσοκομείο.
Ο θάνατος του αγοριού, που δεν αντιμετώπιζε κανένα πρόβλημα υγείας, κίνησε τις υποψίες. Ένας τοπικός γιατρός δήλωσε τη δηλητηρίαση ως αιτία θανάτου και αμέσως όλοι θεώρησαν ύποπτη τη θεία του. Ακολούθησαν εξετάσεις στο νοσοκομείο Καλαμάτας, οι οποίες επιβεβαίωσαν την ύπαρξη παραθείου στον οργανισμό του. Αυτή τη φορά η Δημητρέα δεν κατάφερε να τη γλιτώσει. Στις 10 Σεπτεμβρίου ομολόγησε τα εγκλήματά της και παραδέχτηκε πως είχε προσπαθήσει να δηλητηριάσει άλλους δύο συγγενείς της. Τη νύφη της και άλλο ένα ανιψάκι της, 4 ετών. Σύμφωνα με τα λεγόμενά της, δεν έκανε «λάθος στη συνταγή», απλά τα υποψήφια θύματα, την τελευταία στιγμή δεν δέχτηκαν τα κεράσματά της. Η είδηση διαδόθηκε γρήγορα και την επόμενη ημέρα οι δηλώσεις της δολοφόνου ήταν στα πρωτοσέλιδα των εφημερίδων. Ρεπορτάζ της εφημερίδας «Ακρόπολις» «Ήμουν μια φτωχή γυναίκα που την εγκατέλειψε ο άνδρας της και έπρεπε να ζήσω το μικρό μου κοριτσάκι. Αλλά, μου φερόντουσαν όλοι εχθρικά. Και περισσότερο η μάνα μου και ο αδελφός μου. Με πίεζαν να κάνω όλες τις δουλειές αν και ήξεραν πως είμαι άρρωστη κι έπασχα από την καρδιά μου. Κάθε ώρα μου έλεγαν να φύγω από το σπίτι. Έτσι κι εγώ τους εκδικήθηκα»!
Ωστόσο θεωρήθηκε ότι διέπραξε τους φόνους για κληρονομικούς λόγους. Η κατάθεσή της, ότι στο μνημόσυνο του αδελφού της σκόπευε να προσφέρει δηλητηριασμένα κόλλυβα για να δηλητηριάσει όλο τον χωριό, έκαναν πολλούς να πιστέψουν ότι η Δημητρέα ήταν τρελή. Σύμφωνα με τις αρχές αυτός ήταν και ο στόχος της, ώστε να δικαστεί ως ψυχικά διαταραγμένη. Για αυτό την έστειλαν στην Αθήνα για νευρολογικές εξετάσεις. Η διάγνωση έγραφε: « η νοημοσύνη της Αικ. Δημητρέα ελεγχθείσα κλινικώς και εργαστηριακώς δια ψυχολογικών δοκιμασιών ευρέθη ότι κείται στο μεταίχμιον του κατωτάτου ορίου του μέσου όρου της ανθρωπίνης διανοήσεως και της διανοητικής καθυστερήσεως». Το δικαστήριο όμως είχε άλλη γνώμη. Η Δημητρέα είχε σώας τας φρένας και όλα τα εγκλήματα της έγιναν με πρόθεση. Η ποινή που της επιβλήθηκε ήταν τετράκις εις θάνατον. Στις 10 Απριλίου του 1964 η «δηλητηριάστρια της Μάνης» εκτελέστηκε στου Γουδή. Το γεγονός ότι έκανε τέσσερις απανωτούς φόνους, μέσα σε λίγους μήνες, της έδωσε και τον «τίτλο» της πρώτης γυναίκας στην Ελλάδα που υπήρξε κατά συρροή δολοφόνος.
