Η Ιταλίδα πρωθυπουργός Τζόρτζια Μελόνι προσεγγίζει με επιφυλάξεις την άτυπη σύνοδο Ευρωπαίων ηγετών που θα πραγματοποιηθεί στο Παρίσι τη Δευτέρα.
Σύμφωνα με δημοσίευμα της ιταλικής εφημερίδας Corriere della Sera, η Μελόνι εκφράζει ανησυχίες σχετικά με την προσέγγιση του Γάλλου προεδρεύοντος Εμανουέλ Μακρόν απέναντι στις προκλήσεις που θέτει η νέα κυβέρνηση Τραμπ.
Η Ιταλική κυβέρνηση φαίνεται να θεωρεί ότι μια πιο αποτελεσματική απάντηση στους Αμερικανούς θα ήταν μέσω ενός έκτακτου Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, αντί μέσω των Βρυξελλών. Η Μελόνι υπογραμμίζει ότι είναι σημαντικό να μην δίνεται η εντύπωση ότι η Ευρώπη διαθέτει διάφορα κέντρα εξουσίας, καθώς αυτό μπορεί να οδηγήσει σε έλλειψη πραγματικής κεντρικής διοίκησης.
Οι αμφιβολίες για το σχήμα, που περιλαμβάνει την Πολωνία, μαζί με τη Βρετανία, την Ιταλία και την Ισπανία, ενισχύθηκαν το απόγευμα της Κυριακής, όταν και έγιναν αρκετά τηλεφωνήματα από χώρες που δεν εκπροσωπούνται στη σύνοδο με αποδέκτη τη Ρώμη.
Σύμφωνα με πηγές του πρωθυπουργικού γραφείου της Ιταλίας, “εάν ο Τραμπ δυσκολεύεται να αναγνωρίσει την Ευρωπαϊκή Επιτροπή ως συνομιλητή, η συγκεκριμένη μορφή συνόδου είναι σαν να πετάς την μπάλα ακόμη μακριά από μια πιο θεσμική και περιεκτική ευρωπαϊκή μορφή”.
Η Corriere σημειώνει εξάλλου ότι τα πολιτικά “χαστούκια” που επέλεξε να δώσει ο αντιπρόεδρος των ΗΠΑ Τζ. Ντ. Βανς στην ΕΕ, πέρα από τον τόνο και τη γλώσσα του, εκφράζουν σε μεγάλο βαθμό τον ιταλικό κυβερνητικό συνασπισμό. “Η δημοκρατία βασίζεται στην ελευθερία του λόγου”, είναι ένα από τα μάντρα της Μελόνι, η οποία ισχυρίζεται ότι έχει υποστηρίξει αυτές τις θέσεις για χρόνια.
Επομένως, συμμερίζεται πλήρως την καταγγελία του δεύτερου τη τάξει Αμερικανού πολίτη κατά της χειραγώγησης των βασικών αρχών της δημοκρατίας για σκοπούς που συνδέονται με τη λογική του mainstream, όπου τα δικαιώματα και οι ελευθερίες “μερικές φορές αποφασίζονται σε ένα τραπέζι, ανάλογα με την πολιτική συνθήκη”, σημειώνει η ιταλική εφημερίδα.
Η διαφωνία της Μελόνι με τον Βανς αφορά στον τόνο του και στην επιθετική του στάση, καθώς και το πατερναλιστικό του στυλ, δεδομένου ότι έχει ξεχάσει πως “τα πολιτικά δικαιώματα και οι θεμελιώδεις ελευθερίες καθορίστηκαν από εμάς στην Ευρώπη”.
Σε σχέση με το ουκρανικό, εξάλλου, ο πρώτος στόχος της ιταλικής διπλωματίας είναι στην πραγματικότητα να αποφύγει μια πραγματική αμερικανική απεμπλοκή από τη σύγκρουση, ενώ αναζητεί ύπαρξη πραγματικών εγγυήσεων με αποτελεσματικές αποτρεπτικές δυνάμεις, στο πλαίσιο των διαπραγματεύσεων. Προ δύο ημερών, η Μελόνι πρότεινε μάλιστα στον Ζελένσκι να διερευνήσει για το μέλλον, δηλαδή μόλις επιτευχθεί εκεχειρία, όχι απευθείας είσοδο της Ουκρανίας στο ΝΑΤΟ, αλλά επέκταση στο Κίεβο της ασπίδας του άρθρου 5 της Συμμαχίας, με καθήκον επέμβασης από τις χώρες της τελευταίας σε περίπτωση νέων εισβολών της Ρωσίας, χωρίς όμως την ανάπτυξη βάσεων του ΝΑΤΟ στο ουκρανικό έδαφος.
Μια άλλη πρόταση της Μελόνι αφορά τη φύση μιας διεθνούς ειρηνευτικής αποστολής: εάν οι Αμερικανοί δεν ήθελαν πραγματικά να συμμετάσχουν, τότε θα έπρεπε να επεκταθεί όσο το δυνατόν περισσότερο και σε μη ευρωπαϊκές χώρες, συμπεριλαμβανομένης της Κίνας. Αυτό, κατά τη γνώμη της Ρώμης, θα ήταν σημαντικός αποτρεπτικός παράγοντας, καταλήγει η Corriere.
