Πέμπτη, 4 Ιουνίου 2008.
Πρωί, λίγο μετά τις 8. Οι δημοσιογραφικές, ενημερωτικές εκπομπές αναφέρονταν σε ένα φρικτό έγκλημα στο Παγκράτι, στην οδό Μετεώρων, στον πέμπτο όροφο. Δεν πέρασε πολλή ώρα και όλοι μιλούσαν για την άγρια δολοφονία του Νίκου Σεργιανόπουλου. Στις 7 το πρωί η οικιακή βοηθός είχε βρει το άψυχο σώμα του , κατακρεουργημένο με 21 μαχαιριές.
Ο ιατροδικαστής Φίλιππος Κουτσάφτης μιλάει για «ένα πτώμα κυριολεκτικά σφαγμένο». Η ήσυχη γειτονιά γεμίζει κανάλια, κανένας γείτονας δεν το πιστεύει, όλοι τρέχουν μήπως μάθουν κάτι παραπάνω. Πλάνα σε ανθρώπους που του μιλούσαν κάθε μέρα, που τους χαιρετούσε. Όλοι είναι σοκαρισμένοι: οι κάτοικοι της περιοχής, η οικογένειά του, οι φίλοι του, οι συνάδελφοί του, οι θαυμαστές του, οι άγνωστοι που το μάθαιναν τυχαία. Ακολουθούν λόγια, φήμες, εικασίες και όσα λέει ο καθένας που υποτίθεται ότι γνωρίζει «από μέσα και σίγουρα». «Έγκλημα πάθους», «ερωτικά κίνητρα», «σεξουαλικές ιδιαιτερότητες» ακούγονται από παντού. Οι «Δυο Ξένοι» επιστρέφουν στις οθόνες, στα πλάνα που «ντύνουν» τα βίντεο. Παντού υπάρχει ο Νίκος Σεργιανόπουλος, που τελικά στη ζωή που έζησε μπορεί και να μην ήθελε κανένας να ασχολείται μαζί του. Δεν ήθελε να μιλάει πολύ.
Την ημέρα της κηδείας του έβρεχε και ακουγόταν η μάνα του για λίγο, κάθε λίγο.
Ο σεναριογράφος, Αλέξανδρος Ρήγας, κρατούσε το φέρετρο, ξεσπώντας σε λυγμούς. Τον είχαν υποπτευθεί για τον θάνατο του Νίκου Σεργιανόπουλου και του είχαν κολλήσει την ταμπέλα του «δολοφόνου». Ο Νίκος ήταν 56 ετών.
Ένας μήνας μετά: συλλαμβάνεται ο δολοφόνος του και οδηγείται με χειροπέδες στον Εισαγγελέα. «Ναι, εγώ τον σκότωσα», λέει με απουσία συναισθήματος ο γεωργιανής καταγωγής Νταβίντ Μουρτχικνέλι, που τα αποτυπώματά του ταίριαξαν με εκείνα που βρέθηκαν στο διαμέρισμα. Οδηγείται στις φυλακές Κορυδαλλού με τις κατηγορίες για ανθρωποκτονία από πρόθεση, παράνομη οπλοχρησία, παράνομη είσοδος στη χώρα και με κανένα ελαφρυντικό.Ένοχος. Ισόβια κάθειρξη τελικά, αν και πρωτόδικα είχε δικαστεί σε 20 χρόνια.
Η οικογένεια του Νίκου Σεργιανόπουλου στην πρωτόδικη απόφαση είχε διαλυθεί σε κομμάτια. Καμία ποινή δεν ανακούφιζε την ψυχή τους. Η μάνα του Νίκου ήταν κάθε μέρα στον τάφο του παιδιού της, στο Α΄ Νεκροταφείο Δράμας.
Μέσα σε πολύ λίγα χρόνια η αδελφή του έφυγε χτυπηµένη από καρκίνο, ακολούθησε η µητέρα του και στο τέλος ο σύζυγος της αδελφής του, ο οποίος ήταν εκείνος που είχε μείνει πίσω και κινούσε την υπόθεση διεκδικώντας δικαίωση. Μοιάζει σαν να χτυπήθηκε η οικογένεια του Νίκου Σεργιανόπουλου στη ρίζα και από εκεί και μετά το δέντρο να ξεράθηκε.
Μοναδικός κληρονόμος της περιουσίας του Νίκου Σεργιανόπουλου ο αγαπημένος του ανιψιός, ο Γιώργος, που δεν πειράζει τίποτα στο αγαπημένο ρετιρέ του θείου του. Το ρετιρέ που ήταν κατακόκκινο, που του άρεσε να κάθεται στο σαλόνι του, εκεί που τον βρήκαν δολοφονημένο.
Τα ναρκωτικά, ο αγοραίος έρωτας
Ήταν 2 Δεκεμβρίου του 2007. Ο Νίκος Σεργιανόπουλος πέφτει σε μπλόκο της αστυνομίας στην περιοχή του Κολωνού. Συλλαμβάνεται για κατοχή ναρκωτικών ουσιών, αφού στο αμάξι του εντοπίστηκαν 35 γραμμάρια κοκαΐνης. Δηλώνει «εξαρτημένος χρήστης» και αφήνεται ελεύθερος. Από αυτά τα 35 γραμμάρια ξεκίνησαν οι τόνοι της λάσπης και της κοινωνικής κατακραυγής. Ο Νίκος απομονώθηκε, έπεσε σε βαριά κατάθλιψη, δεν σταματούσε το αλκοόλ και τις ουσίες. Στον κόσμο του έμπαιναν μόνο δυο άνθρωποι: ο Αλέξανδρος Ρήγας και ο δικηγόρος Μάκης Προβατάς.
Μιλούσαν για απειλές εναντίον του, για περιπέτειες με βαρόνους κοκαΐνης. Σε αυτά προστέθηκε η αποκάλυψη του ιδιωτικού ντετέκτιβ Γιώργου Τσούκαλη, που μετά τον θάνατό του μίλησε για μυστική τους συνομιλία: «Ήρθε τρομοκρατημένος στο γραφείο μου. «Βοήθησέ με, δέχομαι απειλές», μου είπε. Φοβόταν για τη ζωή του…».
Αµέσως µετά τη δολοφονία του ειπώθηκαν δυνατά όσα ψιθυρίζονταν νωρίτερα, τα προηγούμενα χρόνια: η προτίµηση του στον αγοραίο έρωτα, οι βόλτες στις πιο κακόφηµες πιάτσες της νύχτας.
Σύµφωνα µε την αστυνοµία και την έρευνα για τη δολοφονία του, ο Σεργιανόπουλος είχε «ψωνίσει» τον Γεωργιανό Νταβίντ Μουρτχικνέλι το προηγούµενο βράδυ στην Πλατεία Βικτωρίας. Είχαν φύγει µαζί για το διαµέρισµά του -προφανώς για να κάνουν σεξ- όπου αργότερα θα βρίσκονταν υπολείμµατα από χρήση κοκαΐνης. Σύµφωνα µε τον Μουρτχικνέλι, ο Σεργιανόπουλος τον είχε συναντήσει ξηµερώµατα της ηµέρας της δολοφονίας, την ώρα που ο Γεωργιανός περνούσε από την Πλατεία Βικτωρίας πηγαίνοντας στη δουλειά του, στα ναυπηγεία. Είπε ότι παραπλανήθηκε από τον ηθοποιό, ο οποίος του υποσχέθηκε χρήµατα και γυναίκες, προκειµένου να τον πείσει να τον ακολουθήσει στο διαµέρισµα. Τελικά στο διαμέρισμα, όπως κατέθεσε, υπήρχε µόνο κοκαΐνη, που χρησιμοποίησε και έπεσε σε λήθαργο. Όταν ξύπνησε, ο Σεργιανόπουλος τον απειλούσε µε µαχαίρι, απαιτώντας στοµατικό έρωτα. Ακολούθησε πάλη και ο φόνος.
Ο χαρακτήρας του Νίκου Σεργιανόπουλου
Τους τελευταίους µήνες της ζωής του, μιλούσαν για έναν άνθρωπο παρανοϊκό, εκτός ελέγχου λόγω χρήσης κοκαΐνης, που έπασχε από σύνδρομο καταδίωξης, που υποπτευόταν τους πάντες, που συμπεριφερόταν υποτιμητικά στους άντρες που σχετιζόταν σεξουαλικά.
Οι µάρτυρες στο δικαστήριο, που τον γνώριζαν χρόνια, έφτιαξαν ένα πορτρέτο του Νίκου που είχαν γνωρίσει, του Νίκου που ήταν μέσα στον Νίκο που κατέληξε να γίνει. Πράος, γλυκός, τρυφερός, ανασφαλής, με τραύματα μέσα του για τη σεξουαλικότητά του. Με προβλήματα αλκοόλ και ναρκωτικών από τα τραύματά του. Με την προσωπικότητά του μεταλλαγμένη.
Η οικιακή βοηθός ξεκαθάρισε ότι γνώριζε τη σεξουαλική προτίμηση του ηθοποιού και εξήγησε ότι πάντα πριν πάει στο σπίτι του τηλεφωνούσε για να καθυστερήσει, αν εκείνος είχε παρέα.
Ο άνθρωπος που βρισκόταν πάντα κοντά του, ο Αλέξανδρος Ρήγας, αρνήθηκε ότι είχαν ερωτική σχέση και µίλησε για την εξαιρετικά δυνατή φιλία τους που ξεκίνησε το 1997 και γκρεμίστηκε το 2002 που χάθηκαν, και ήρθαν ξανά κοντά όταν συνελήφθη ο ηθοποιός για κοκαΐνη.
Ο καθηγητής Ψυχιατρικής Γιώργος Αλεβιζόπουλος, που είχε εξετάσει τον ηθοποιό και είχαν προσωπική φιλία μίλησε για την ψυχοσύνθεσή του: διπολική διαταραχή, σύνδροµο καταδίωξης, στοιχεία παρανοϊκής συµπεριφοράς. Ήταν εξαιρετικά καχύποπτος και όπως ανέφερε πήγε τρεις φορές καµουφλαρισµένος στο γραφείο του φορώντας καµπαρντίνα και γυαλιά! Δήλωσε ότι τη βραδιά του εγκλήματος, ο Σεργιανόπουλος είχε κάνει χρήση αντιψυχωτικών και αντικαταθλιπτικών χαπιών μαζί με κοκαΐνη. Αποκάλυψε ότι έκανε χρήση ναρκωτικών γιατί ήταν ο µόνος τρόπος να του δημιουργηθεί η επιθυμία για σεξ.
Ο σεναριογράφος Δημήτρης Αποστόλου, στενός συνεργάτης και φίλος του Νίκου Σεργιανόπουλου, είπε μία φράση που έκλεινε μέσα όλη τη ζωή και το τέλος του ηθοποιού: «Ο Νίκος πέθανε ουσιαστικά στα 16 του χρόνια, όταν συνειδητοποίησε πως η σεξουαλική ιδιαιτερότητά του θα αποτελεί πάντα κόκκινο πανί».
Ένας ανωμαλάρας λιγότερος, ε και;
Aιντε ακομη ενας ανωμαλος Αγιος μια ζωη τα ιδια ρε πουστη μου..
Αφαιρεθηκε μια ανθρωπινη ζωη με βιαιο τροπο, αν δεν το καταλαβες!!!!!! Εκτος για σενα επειδη ηταν ομοφυλοφιλος η ζωη του ειχε μικροτερη αξια!!!!!!
ΤΑ ΗΘΕΛΕ Ο ΚΩΛΟΣ ΤΟΥ,ΚΥΡΙΟΛΕΚΤΙΚΑ ΚΑΙ ΜΕΤΑΦΟΡΙΚΑ.
Με όλα αυτά…. μπορεί να μου πει κανείς, γιατί ο Γεωργιανός καταδικάστηκε σε ισόβια…?
Όταν ένας άνθρωπος, διακατέχεται από τόσα πάθη…. μπορεί κανείς να ξέρει τι συνθήκες επικράτησαν εκείνη τη νύχτα…?
Αλλά έτσι λειτουργεί η Δικαιοσύνη…
Λαθρομετανάστης Γεωργιανός από τη μια, επώνυμη αδελφή από την άλλη… ρίξε μία ισόβια και ποιος θα μας πει τίποτα…
Ομοφυλόφιλος ναρκωμανης και ολου του κοσμου τις διαταραχές.αν πήγαινε ψυχιατρείο θα ζουσε τωρα
Κλεφτες θα γινουν οι ψυχιατροι ?