Μία τεράστια τρύπα στο έδαφος της Σιβηρίας μεγαλώνει διαρκώς, όπως μαρτυρούν οι δορυφορικές φωτογραφίες. Ξεκίνησε τη δεκαετία του ’60 ως μία δύσκολα διακριτή ρωγμή και σήμερα είναι ένα χάσμα με απότομους γκρεμούς και σχήμα που θυμίζει σελάχι.
Μάλιστα ο κρατήρας φαίνεται να επιταχύνει το άνοιγμά του, αφού σύμφωνα με το US Geological Survey έχει τριπλασιάσει το μέγεθός του από το 1991.
Το πιο ανησυχητικό είναι πως ο κρατήρας Batagay, ο οποίος αποκαλείται συχνά ως η Πύλη της Κολάσεως, είναι αντιπροσωπευτικός ενός μεγαλύτερου και συχνά αόρατου προβλήματος που επηρεάζει όλο τον πλανήτη.
Η αρκτική ζώνη θερμαίνεται ταχύτερα από τον υπόλοιπο πλανήτη και το μόνιμα παγωμένο έδαφος λιώνει. Για την ακρίβεια, ο κρατήρας Batagay δεν είναι καν κρατήρας. Είναι ουσιαστικά το έδαφος που υποχωρεί επειδή το παγωμένο έδαφος από κάτω λιώνει και δημιουργεί κατολισθήσεις. Μάλιστα υπάρχουν χιλιάδες κρατήρες αυτού του είδους στην Αρκτική, απλά κανένας ακόμα στο μέγεθος του Batagay, ο οποίος σήμερα ξεπερνάει σε μήκος το ένα χιλιόμετρο και τα 50 μέτρα βάθος, καλύπτοντας 81 εκτάρια.
Καθώς το μόνιμα παγωμένο έδαφος λιώνει, όλα τα νεκρά φυτά και ζώα που βρισκόταν παγιδευμένα για αιώνες αρχίζουν να αποσυντίθενται, απελευθερώνοντας διοξείδιο του άνθρακα και μεθάνιο στην ατμόσφαιρα, ενώ έρχονται στην επιφάνεια και αρχαίοι ιοί και βακτήρια.
Μία μελέτη έδειξε πως ο όγκος του κρατήρα είναι όσο 14 πυραμίδες της Γκίζας, ενώ αυξάνεται κατά ένα εκατομμύριο κυβικά μέτρα το χρόνο. Απελευθερώνει επίσης 5.000 τόνους άνθρακα το χρόνο.
Μπορούμε να μάθουμε πολλά από τον κρατήρα, όχι μόνο πώς εξελίσσεται με τον καιρό αλλά και πώς παρόμοια περιστατικά θα αναπτυχθούν και θα εξελιχθούν στην Αρκτική. Ακόμα κι αν είναι το ένα εκατοστό του μεγέθους του Batagay, η φυσική είναι ίδια.
