Τα λέμε και να ξαναλέμε αλλά ποιος ακούσει; Η άνευ προηγουμένου τουρκική επιθετικότητα στο Αιγαίο θα έπρεπε να αφυπνίσει, εδώ και καιρό, τις ηγεσίες στην Αθήνα και τη Λευκωσία. Όλοι οι σχεδιασμοί των κυβερνήσεων της Ελλάδας και της Κύπρου, οι οποίες είχαν αποφασίσει να μην ενοχλούν το «θηρίο», κατέρρευσαν.
Η Τουρκία επιτίθεται πλέον με μεγάλο μέρος της Πολεμικής της Αεροπορίας και αμφισβητεί πολλά νησιά και βραχονησίδες στο Αιγαίο. Μέχρι και η νεοφιλελεύθερη ελίτ των Αθηνών, τα χρειάστηκε την εβδομάδα που πέρασε.
Από τη ρωσική εισβολή και μέχρι την περασμένη Πέμπτη, ούτε στην Ευρωπαϊκή Ένωση, ούτε στο ΝΑΤΟ είχε τεθεί η τουρκική παραβατικότητα. Στο όνομα της οικονομίας και των κερδών από τον τουρισμό και της πολιτικής των «ήρεμων νερών» που δεν τα αφήνουν να ησυχάσουν οι Τούρκοι, η Αθήνα και η Λευκωσία δεν απαιτούν την τιμωρία της Τουρκίας.
- Δυστυχώς, οι Ευρωπαίοι και οι Αμερικανοί την επιβραβεύουν. Δεν γνωρίζω αν θα τους άρεσε -ως παράδειγμα το καταγράφω- αν μερικές χώρες μέλη του ΝΑΤΟ και της Ε.Ε. ακολουθούσαν το παράδειγμα της Τουρκίας. Σίγουρα θα εξέφραζαν την οργή τους. Δύο μέτρα και δύο σταθμά.
Οι οικονομίες των υπολοίπων κρατών καταστρέφονται λόγω της ρωσικής εισβολής στην Ουκρανία και του πολέμου που ακολούθησε και συνεχίζεται, αλλά η Τουρκία είναι η μόνη που κερδίζει. Έχει υπογράψει συμφωνίες για να υποδεχθεί Ρώσους τουρίστες το καλοκαίρι. Οι Αμερικανοί δεν ενδιαφέρονται να πληροφορηθούν πως θα πληρώσουν οι …Ρώσοι τουρίστες; Δεν σπάει με τον τρόπο αυτό η Τουρκία το δυτικό εμπάργκο. Μα και βέβαια το σπάει και το διαλύει…
Είναι απογοητευτική η στάση των Δυτικών. Ο Ερντογάν τους εμπαίζει και τους διαβεβαιώνει ότι θα τερματίσει τον πόλεμο. Δεν κατάφερε μέχρι σήμερα τίποτα. Αντίθετα εκμεταλλεύεται τις λυκοφιλίες του με τον Βλαντιμίρ Πούτιν και τον γνωστό επιτήδειο Ζελένσκι για να «κρατά» τη Δύση και να της πουλάει φούμαρα.
Μετά από δύο, και βάλε, μήνες πολέμου στην Ουκρανία, είχαμε και την εμφάνιση του γενικού γραμματέα των Ηνωμένων Εθνών, Αντόνιο Γκουτέρες, ο οποίος έσπευσε στη Μόσχα και στο Κίεβο κρατώντας τη σημαία της ειρήνης. Και βεβαίως έφυγε άπρακτος. Διότι της αποστολής του δεν προηγήθηκε καμία προετοιμασία. Ο κ. Γκουτέρες έπρεπε να είχε σπεύσει στη Μόσχα από την πρώτη στιγμή. Προς Θεού, δεν ισχυρίζομαι ότι θα έπειθε τον Πούτιν να μην εισβάλει, αλλά ποτέ κανείς δεν ξέρει.
Είναι ο Γ.Γ. του ΟΗΕ, τελος πάντων. Δεν μπορεί να κάθεται στα πολυτελή γραφεία του, στην έδρα των Ηνωμένων Εθνών και να αγναντεύει τον ποταμό…
Η αποστολή του, δεν μπορούσε να μην περιλαμβάνει και ένα ατόπημα. Πριν επισκεφθεί τη Μόσχα και το Κίεβο πήγε να συναντήσει τον Ερντογάν. Όσοι πιστεύετε ότι ο λόγος της μετάβασης του ήταν και μία κουβέντα για την Κύπρο… Ξυπνήστε… Με τον κ. Γκουτέρες έχετε να κάνετε, που δεν τολμά καν να αναφέρει την κατοχή της Κύπρου. Όλες του οι προσπάθειες γίνονται για να παραμείνουν στην Τουρκία τα «κέρδη» της πρώτης και της δεύτερης εισβολής. Ας μην γελιόμαστε.
- Η Ελλάδα και η Κύπρος είναι μόνες -με εξαίρεση τη Γαλλία, που πιστεύω πως θα προσπαθήσει, τουλάχιστον, να κάνει το καθήκον της. Οπότε, πρέπει να αλλάξουν τους σχεδιασμούς τους. Τους αμυντικούς σχεδιασμούς εννοώ, διότι όλα τα υπόλοιπα αφορούν θεωρίες των ψεκασμένων, που εμφανίστηκαν με την πανδημία και ανδρώθηκαν με την υποστήριξη τους προς τον Πούτιν, επειδή δήθεν το παίζει Ορθόδοξος Χριστιανός.
Αν ήταν Ορθόδοξος Χριστιανός δεν θα συνέχιζε αυτόν τον καταστροφικό πόλεμο. Και ακόμα, θα έκανε μία παύση τουλάχιστον τη Μεγάλη Παρασκευή και στην Ανάσταση.
Στην Αθήνα και τη Λευκωσία εντοπίζονται και οι γνωστές φωνές ηττοπάθειας, που μας λένε πως η Τουρκία είναι δήθεν …υπερδύναμη και …ανίκητη δύναμη. Γι’ αυτό, για να μην πάθουμε ότι έπαθε η Ουκρανία από τη Ρωσία πρέπει να συνθηκολογήσουμε. Βεβαίως πρόκειται για γελοίες θεωρίες.
Ο ουκρανικός λαός έδειξε ότι η άμυνα και η αντίσταση επιβραβεύονται. Ναι, είχαν την βοήθεια της Δύσης οι Ουκρανοί. Αλλά αν κτυπηθεί η Ελλάδα, δεν πρέπει οι νατοϊκοί, όπως έχουν υποχρέωση, να σπεύσουν να την βοηθήσουν; Δεν πρέπει οι Ευρωπαίοι εταίροι μας από τις Βρυξέλλες της γραφειοκρατίας να κινηθούν; Τι όχι… Δεν πρέπει να τρέφουμε αυταπάτες. Αλλά, αυτό δεν σημαίνει ότι πρέπει και να παραδοθεί ο ελληνικός πληθυσμός στο νησί.
Η κατάσταση δεν είναι καλή και η Τουρκία έχει ξεσαλώσει στον ύψιστο βαθμό. Όσα είδαμε να συμβαίνουν πάνω από το Αιγαίο είναι εξωφρενικά και προϊδεάζουν για τη συνέχεια. Και για την Ελλάδα και για την Κύπρο. Είναι σχέδιο. Δεν είναι τυχαία γεγονότα. Και ο πρωθυπουργός της Ελλάδας το κατάλαβε.
Επαναλαμβάνω ότι έφτασε η ώρα για τις μεγάλες αποφάσεις. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης θα έχει την ευκαιρία σε δύο εβδομάδες να συναντήσει τον πρόεδρο της Αμερικής. Πρέπει να του εξηγήσει ότι η απαράδεκτη στάση της Τουρκίας οδηγεί σε πόλεμο, που η Ελλάδα και η Κύπρος δεν θα μπορούν να αποφύγουν όσο και να προσπαθήσουν…
ΥΣΤΕΡΟΓΡΑΦΟ Ι: Δεν το περιμέναμε από το ΑΚΕΛ. Μα τόση «εξυπνάδα»; Ανέδειξε σε καλλιστεία τις προεδρικές εκλογές και ενέπλεξε σε αυτές δύο καλούς υποψήφιους, τον Ανδρέα Μαυρογιάννη και τον Αχιλλέα Δημητριάδη, οι οποίοι στο τέλος θα «καούν» χωρίς και να φταίνε. Διότι οι διαρροές γίνονται από τους Ακελικούς. Η ηγεσία του ΑΚΕΛ δίνει υποσχέσεις και στον ένα και στον άλλο, στην προσπάθεια της να ελέγξει το εκλογικό παιγνίδι. Ας επιλέξει τον ένα εκ των δύο, διότι δεν έχει καμία άλλη επιλογή. Από την άλλη, έρχεται η υποψηφιότητα του Νίκου Χριστοδουλίδη, που φαίνεται ότι έγινε ο «αγαπημένος» των δημοσκόπων. Και ο κύκλος θα έχει σχηματιστεί. Αυτόν που λυπάμαι είναι τον Αβέρωφ Νεοφύτου, που τρέχει στα Αθήνας (στην Αθηναϊκή Λέσχη συγκεκριμένα) να παρακαλεί για μεγαλύτερη υποστήριξη από το αδελφό κόμμα της Ν.Δ. Πρόκειται για κατάντια…
ΥΣΤΕΡΟΓΡΑΦΟ ΙΙ: Οι περιπτώσεις του Σενέρ Λεβέντ και του Οσμάν Κανάλ είναι οι πιο χαρακτηριστικές. Απλά αποδεικνύουν όλα όσα λένε χρόνια τώρα οι ανθρωπιστικές οργανώσεις σε όλο τον κόσμο και μερικές κυβερνήσεις. Διότι οι αντιδράσεις των Ευρωπαίων και των Αμερικανών, για την υπόθεση του Καβάλα, άργησαν πολύ και μάλιστα δεν ήταν τόσο ισχυρές όσο αναμέναμε. Ο γερουσιαστής Ρόμπερτ Μενέντεζ τόνισε μάλιστα αυτή την ανακολουθία, ιδιαίτερα από την πλευρά του Στέιτ Ντιπάρτμεντ. Ο τρόπος με τον οποίο συμπεριφέρονται οι Βρυξέλλες και η Ουάσιγκτον απέναντι στην Τουρκία είναι απαράδεκτος. Και βοηθούν να εξελιχθεί ο Ταγίπ Ερντογάν στον απόλυτο ταραξία, όχι μόνο στην ευρύτερη γειτονιά μα. Όπως έχουμε τονίσει πολλές φορές, οι Αμερικανοί χάνουν όλα τα δίκια τους με τον Ερντογάν. Η άνευ προηγουμένου υποστήριξη στον συγκεκριμένο ισλαμιστή ηγέτη, αναγκάζει τους πολίτες των δυτικών χωρών να έχουν δεύτερες σκέψεις για τη σημερινή κυβέρνηση του Τζο Μπάιντεν… Δυστυχώς, εκμεταλλεύονται τα λάθη μερικών αξιωματούχων οι λεγόμενοι «τραμπικοί» για να ισχυριστούν ψευδέστατα ότι ο πρώην πρόεδρος Ντόναλντ Τραμπ ήταν ένας …«φιλέλληνας». Δεν ήταν
