Η “ΦΥΓΗ” ΕΝΟΣ ΜΕΓΑΛΟΥ. ΓΙΑΝΝΗΣ ΔΙΑΚΟΓΙΑΝΝΗΣ: Ο ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟΣ ΑΘΛΗΤΙΚΟΣ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ ΤΗΣ ΝΕΟΤΕΡΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ, ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΠΙΑ. TO MAKELEIO ΤΙΜΑ ΤΗ ΜΝΗΜΗ ΤΟΥ (ΒΙΝΤΕΟ)

Ο Γιάννης Διακογιάννης πέθανε σε ηλικία 91 ετών και η ελληνική δημοσιογραφία, το ποδόσφαιρο της Ελλάδας, αλλά και η χώρα ολόκληρη, πενθεί για το χαμό της κορυφαίας φωνής του αθλητισμού.

Θεωρείται ως ο κορυφαίος του είδους -και όχι άδικα-, λόγω των μεγάλων γνώσεών του πάνω στον κλασικό αθλητισμό αλλά και το ποδόσφαιρο, την εμβρίθεια στον τρόπο μετάδοσης και τη γλαφυρότητα του ύφους του.

Οι “πλούσιες” περιγραφές του σε όλες τις μεγάλες διοργανώσεις και η καθηλωτική παρουσία του στην “Αθλητική Κυριακή”, επέτρεψαν στο ποδόσφαιρο να απευθυνθεί σε ένα μεγαλύτερο κοινό και στην Ελλάδα, μετατρέποντας τον Γιάννη Διακογιάννη σε “σύμβολο” του αθλήματος για τη χώρα μας, αλλά και σε… τραγούδι.

“Του Διακογιάννη η φωνή” μας ένωσε και μας ταξίδεψε σε 12 Μουντιάλ και 31 τελικούς Κυπέλλου Πρωταθλητριών Ευρώπης, με τον ίδιο να γίνεται το απόλυτο πρότυπο για τους αθλητικούς δημοσιογράφους μέχρι και σήμερα, σχεδόν 70 χρόνια μετά την πρώτη του μετάδοση στο Παγκόσμιο Κύπελλο της Αγγλίας.

Έβαλε το ποδόσφαιρο στα σπίτια των Ελλήνων

Ο Γιάννης Διακογιάννης ήταν αυτός που έβαλε το ποδόσφαιρο στα σπίτια όλων των Ελλήνων, ξεκινώντας στις 27 Μαΐου 1966, με τις περιγραφές του ΕΙΡ, για το Παγκόσμιο Κύπελλο της Αγγλίας και στη συνέχεια με μία εκπομπή που έμελλε να γράψει ιστορία δεκαετιών στην Ελλάδα.

Το Σεπτέμβριο του 1966 παρουσίασε στην ΕΡΤ τα “Αθλητικά Νέα”, μία εκπομπή που μετά από λίγο καιρό άλλαξε ημέρα προβολής και μεταφέρθηκε στο πρόγραμμα της Κυριακής, παίρνοντας το όνομα “Αθλητική Κυριακή”.

“Παρών” και στο ιστορικό 2004

Μετά από μία τεράστια καριέρα, με περιγραφές όλων των μεγάλων διοργανώσεων στη δεκαετία του ’70 και του ’80, παρέδωσε τη… σκυτάλη τα επόμενα χρόνια, αλλά παρέμεινε ενεργός, σχολιάζοντας μία σειρά από σπουδαίες αναμετρήσεις.

Ήταν έτσι “παρών” και στο ιστορικό για το ελληνικό ποδόσφαιρο 2004, όταν η Εθνική μας Ομάδα αποτέλεσε το μεγαλύτερο “θαύμα” όλων των εποχών, κατακτώντας το ευρωπαϊκό πρωτάθλημα στην Πορτογαλία. Δίπλα στον Κώστα Βερνίκο, “υπέγραψε” και με τη δική του θρυλική φωνή, την “τρελή” πορεία της Ελλάδας στο Euro 2004.

Η κληρονομιά του “κορυφαίου όλων των εποχών”
Μέχρι και σήμερα, κανένας αθλητικός δημοσιογράφος δεν έχει καταφέρει να συγκριθεί μαζί του, όπως παραδέχθηκε και ένας άλλος σπουδαίος του κλάδου και συνεχιστής του έργου του, Χρήστος Σωτηρακόπουλος. Η αναγνώριση στο έργο του Διακογιάννη και την προσφορά του στον ελληνικό αθλητισμό είναι άλλωστε καθολική, όπως φαίνεται και από τις χιλιάδες αναρτήσεις Ελλήνων χρηστών του twitter, που “υποκλίθηκαν” για μία τελευταία φορά στο μεγαλείο του ανδρός. Αυτού που έκανε γενιές και γενιές να αγαπήσουν το ποδόσφαιρο. Στη φωνή που ένωσε και δόνησε τους Έλληνες. Στον αείμνηστο Γιάννη Διακογιάννη…

Μερικές από τις συναρπαστικές αθλητικές μεταδόσεις του

Ο μουντιαλικός επίλογος του Γιάννη Διακογιάννη ( 1998  )

Ο Γιάννης Διακογιάννης γεννήθηκε στη Αθήνα όπου και ασχολήθηκε με τον αθλητισμό από την εφηβική ηλικία, με ιδιαίτερη αδυναμία στον στίβο. Σπούδασε μουσική στη Γαλλία, όμως τελικά τον κέρδισε η δημοσιογραφία.

Κάλυψε με ανταποκρίσεις του πάρα πολλές κορυφαίες διοργανώσεις, μεταξύ των οποίων Παγκόσμια Κύπελλα ποδοσφαίρου (ξεκινώντας από αυτό του 1954 στην Ελβετία και τερματίζοντας με αυτό του 1998 στη Γαλλία), διεθνείς αγώνες και παγκόσμια πρωταθλήματα στίβου, τελικούς αγώνες διασυλλογικών ευρωπαϊκών ποδοσφαιρικών διοργανώσεων (όπως του Κυπέλλου Πρωταθλητριών το 1971 μεταξύ Άγιαξ και Παναθηναϊκού) και άλλα.

Το 2004 υπήρξε σχολιαστής στους αγώνες της Εθνικής ομάδας ποδοσφαίρου ανδρών στο Πανευρωπαϊκό πρωτάθλημα ποδοσφαίρου όταν και το αντιπροσωπευτικό μας συγκρότημα κατέκτησε το τρόπαιο.

Από το Σεπτέμβριο του 1966 έως το 1983 ήταν ο βασικός παρουσιαστής της εβδομαδιαίας αθλητικής τηλεοπτικής εκπομπής «Αθλητική Κυριακή» (αρχικά «Αθλητικά Νέα»), ενώ το Σεπτέμβριο του 1969 είχε παρουσιάσει το 9ο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Αθλητισμού, που διεξήχθη στο Στάδιο «Γεώργιος Καραϊσκάκης» και αποτέλεσε την πρώτη μετάδοση αγώνων στίβου από ελληνικό τηλεοπτικό συνεργείο.

Εργάσθηκε επίσης σε ιδιωτικό κέντρο αθλητικού ρεπορτάζ, ως καθηγητής δημοσιογραφίας. Από τα έργα του ξεχωρίζουν το τετράτομο «100 Χρόνια Ποδόσφαιρο» (Μίλητος, 2006), το «60 Χρόνια Μουντιάλ» (Λιβάνης, 1990), το «Οι Μεγάλες Μορφές του Αθλητισμού» (Κάκτος, 1979) κ.α. Ήταν, ακόμη, παραγωγός μουσικών ραδιοφωνικών εκπομπών. Κόρη του (υιοθετημένη) ήταν η δημοσιογράφος Ρίκα Βαγιάνη.

Υπήρξε ο πρώτος που τιμήθηκε για την εν γένει προσφορά του με το βραβείο «Ελένη Βλάχου» το 2003, ως δημοσιογράφος των «Νέων». Αποτελεί πιθανότατα τον μοναδικό Έλληνα αθλητικό δημοσιογράφο του οποίου το επώνυμο περιλήφθηκε σε στίχο τραγουδιού, συγκεκριμένα στο «Αρχίζει το ματς» σύνθεσης και εκτέλεσης του Λουκιανού Κηλαηδόνη το 1979.

Ο Γιάννης Διακογιάννης είναι φίλαθλος του Παναθηναϊκού, κάτι που ήταν ευρέως γνωστό στους δημοσιογραφικούς κύκλους. Τον Ιανουάριο του 2017 ο Διακογιάννης παραδέχθηκε για πρώτη φορά δημόσια ότι είναι οπαδός του Παναθηναϊκού, σε εκδήλωση του Δήμου Βύρωνα για την παρουσίαση του βιβλίου του παλαιού ποδοσφαιριστή Δημήτρη Θεοφάνη. Ο Διακογιάννης δήλωσε: «Παναθηναϊκός είμαι, Αθηναίος είμαι, Παναθηναϊκός είμαι. Έχω γνωρίσει τον Απόστολο Νικολαΐδη».