Ακόμα και στις ΗΠΑ η κοινή γνώμη στρέφεται εναντίον του Ισραήλ
Δεν πρέπει να σοκάρει κανέναν το γεγονός ότι ο Γιαχία Σινουάρ, ο διοικητής της Χαμάς που πιστεύεται ότι κρύβεται σε σήραγγες κάτω από την πόλη Ράφα της Γάζας, πιστεύει ότι κερδίζει τον πόλεμό του με το Ισραήλ. Μπορεί ο Ισραηλινός πρωθυπουργός Μπενιαμίν Νετανιάχου να λέει ότι η τρομοκρατική οργάνωση βρίσκεται κοντά στην καταστροφή της, αλλά σύμφωνα με τη Wall Street Journal, μηνύματα του Σινουάρ προς συναδέλφους του εκτός Γάζας δείχνουν ότι όσον αφορά το τι πιστεύει ο ίδιος, “έχουμε τους Ισραηλινούς ακριβώς εκεί που τους θέλουμε”.Είναι τρελός; Προφανώς ναι – με την έννοια που όλοι οι φανατικοί είναι. Αλλά όχι όταν πρόκειται για τους υπολογισμούς του σχετικά με την προώθηση της ατζέντας της Χαμάς, η οποία σε αυτό το σημείο αρχίζει και τελειώνει με την καταστροφή του Ισραήλ. Για τον σκοπό αυτό, σύμφωνα με την ανασκόπηση των επικοινωνιών του Σινουάρ από την WSJ, οι μεγάλες απώλειες αμάχων Παλαιστινίων ήταν “αναγκαίες θυσίες” και όχι κάποιο απροσδόκητο σφάλμα στα σχέδια της οργάνωσης.UnmuteΑυτό ήταν σαφές από την αρχή του πολέμου. Οι συμβουλές των πιο ένθερμων υποστηρικτών του Ισραήλ ήταν να μην πέσει ο Νετανιάχου στην παγίδα που έστησε ο Σινουάρ στο εβραϊκό κράτος. Αντιδρώντας με τον τρόπο που αντέδρασε στις φρικαλεότητες της 7ης Οκτωβρίου, με άμεσους βομβαρδισμούς ακολουθούμενους από μια χερσαία εισβολή που κατέβαλε συμβολικές προσπάθειες για να απομακρύνει πρώτα τους αμάχους από το πεδίο της μάχης, το υπουργικό συμβούλιο πολέμου του Ισραήλ έδωσε στον Σινουάρ το λουτρό αίματος που επιθυμούσε.
Έτσι, ο παλαιστινιακός αγώνας επανήλθε στο παγκόσμιο προσκήνιο. Το μομέντουμ για την πολιτική και οικονομική ενσωμάτωση του Ισραήλ από τα αραβικά κράτη έχει παγώσει. Οι χώρες έχουν επιλέξει να αναγνωρίσουν μονομερώς ένα παλαιστινιακό κράτος στα σύνορα που καθορίστηκαν από τον πόλεμο του 1967 μεταξύ του Ισραήλ και των γειτόνων του- το Ισραήλ και οι κορυφαίοι ηγέτες του κατηγορούνται για εγκλήματα πολέμου- λιγότεροι Παλαιστίνιοι και Ισραηλινοί είναι υπέρ της συμβίωσης που συνεπάγεται η λύση των δύο κρατών- και εξακολουθεί να υπάρχει ο κίνδυνος ενός ευρύτερου πολέμου που θα μπορούσε να μετριάσει την πίεση που έχει η Χαμάς.Ακόμα και στις ΗΠΑ, η κοινή γνώμη στρέφεται εναντίον του Ισραήλ, καθώς η καθημερινή φρίκη των παλαιστινιακών απωλειών εξαϋλώνει τη μνήμη της κτηνωδίας στην οποία προέβη η Χαμάς απέναντι σε αθώους Ισραηλινούς πριν από οκτώ μήνες. Πολλοί άνθρωποι θεωρούν πλέον τη Χαμάς ως μαχητές της ελευθερίας, που προσπαθούν να απελευθερώσουν τους αμάχους της Γάζας από την κατοχή και όχι ως τρομοκράτες, οι οποίοι σκόπιμα προσκάλεσαν αυτή την καταστροφή στους συμπατριώτες τους Παλαιστίνιους.
Αυτή η επιζήμια διχόνοια των αντιλήψεων απλώς βαθαίνει. Για τους περισσότερους Ισραηλινούς, για παράδειγμα, η πρόσφατη, τολμηρή διάσωση τεσσάρων Ισραηλινών ομήρων από τους απαγωγείς της Χαμάς σε παλαιστινιακό προσφυγικό καταυλισμό ήταν ένας θρίαμβος. Αλλού, η προσοχή έχει επικεντρωθεί στο ανθρώπινο κόστος αυτής της επιχείρησης, με τους περισσότερους από 270 Παλαιστίνιους που σκοτώθηκαν σύμφωνα με την υγειονομική αρχή της Γάζας.Το τέλος αυτού του βίαιου κύκλου μπορεί να χρειαστεί μια πιο φιλόδοξη πρόταση που να αποκαλύπτει το θεμελιώδες προσωπικό συμφέρον και την περιφρόνηση για τον πόνο αθώων που έχουν επιδείξει τόσο ο Σινουάρ όσο και ο Νετανιάχου. Τα κυριότερα σημεία θα περιλαμβάνουν την αποδοχή της εξορίας των στρατιωτικών και πολιτικών ηγετών της Χαμάς στη Γάζα και την αντικατάστασή τους από μια νέα παλαιστινιακή αρχή που θα αναγνωρίζει το δικαίωμα ύπαρξης του Ισραήλ. Αυτό θα συνοδευόταν από την απελευθέρωση όλων των ομήρων και, σε αντάλλαγμα, την πλήρη αποχώρηση των ισραηλινών δυνάμεων από τη Γάζα, συνοδευόμενη από λεπτομερείς υποσχέσεις για ανοικοδόμηση και μελλοντική παλαιστινιακή κρατική υπόσταση.Αν αυτό ακούγεται δύσκολο, πράγματι έτσι είναι. Η σκληρή αλήθεια είναι ότι για να τελειώσει αυτός ο πόλεμος με μια βιώσιμη ειρήνη που δεν θα περιλαμβάνει την εθνοκάθαρση της μιας πλευράς από την άλλη, θα πρέπει και οι δύο σημερινές ηγεσίες να χάσουν.
