Ο Νίκος Πλουμπίδης στήθηκε μπροστά από το εκτελεστικό απόσπασμα εκείνο το πρωινό της 14 Αυγούστου 1954. Ήταν 5.25 το πρωί στη τοποθεσία Αγία Μαρίνα στο Δαφνί.
Την ώρα που πέθαινε φώναξε υπέρ του ΚΚΕ. Κι όμως το ίδιο του το κόμμα αμφισβήτησε ακόμα κι αυτόν τον θάνατό του, Δεν ήταν άλλωστε η πρώτη φορά.
Με τις χειροπέδες στα χέρια εκτελέστηκε ο Νίκος Πλουμπίδης
Στις 16 Μαρτίου 1952 οι αθηναϊκές εφημερίδες δημοσιεύουν επιστολή του Πλουμπίδη που βρισκόταν στην παρανομία με την οποία ομολογούσε ότι ήταν ο καθοδηγητής του παράνομου μηχανισμού του ΚΚΕ στην Ελλάδα! Δεχόταν μάλιστα να παραδοθεί στη περίπτωση που μετατρεπόταν η θανατική ποινή που είχε επιβληθεί στο Νίκο Μπελογιάννη.
Η έκπληξη ήρθε από το ίδιο το ΚΚΕ που από τον ραδιοφωνικού του σταθμό στην Αν.Γερμανία θεωρούσε την επιστολή πλαστή!
Στις 22 Μαρτίου 1952 ο Αστυνομικός Διευθυντής Ι.Πανόπουλος υπεραμύνθηκε της γνησιότητας της επιστολής, εκθείασε τον Πλουμπίδη για την πράξη του και απέδωσε τη διάψευση στο γεγονός ότι ήταν ο μεγάλος εσωκομματικός αντίπαλος του Ζαχαριάδη.
Το άψυχο κορμί του αγωνιστή του ΚΚΕ στο έδαφος αμέσως μετά την εκτέλεση
Λίγους μήνες αργότερα ο Πλουμπίδης που ήταν άρρωστος συλλαμβάνεται σε σπίτι στον Κολωνό και η ασφάλεια διαρρέει πληροφορίες που στηρίζουν την άποψη ότι οι σχέσεις του με τον ηγέτη του ΚΚΕ είναι κακές. Ακόμα και την κριτική που άσκησε το 1945 στο Ν.Ζαχαριάδη για τη θέση του στον ελληνο-ιταλικό πόλεμο ξέθαψαν.
Στη διάρκεια της δίκης του όμως ο Πλουμπίδης υπερασπίζεται το ΚΚΕ και διαψεύδει όλες τις υποθέσεις για κόντρα του με τον Ζαχαριάδη. Και είπε:
«Γνωρίζω ποιος με πρόδωσε, αλλά δε χρειάζεται να το αποκαλύψω. Πάντως, δεν είναι το Κόμμα. Γιατί το Κόμμα δεν προδίδει ποτέ, ακόμη κι αυτούς τους προδότες του. Τους αφήνει στη λάσπη της ιστορίας περιφρονημένους».
Ο Πλουμπίδης με τον γιό του Δημήτρη. Το μόνο που ήθελε ήταν να του αφήσει ένα τίμιο όνομα. Και τα κατάφερε.
Η απόφαση είναι «θάνατος». Τα τελευταία του λόγια δείχνουν ότι έμεινε πιστός μέχρι τέλους στην ιδέες του, αλλά και στο κόμμα του χωρίς να αφήσει να τον επηρεάσει η πικρία για την συμπεριφορά των συντρόφων του.
Εκτελέσθηκε σε μια πλαγιά στο Δαφνί, στο Χαϊδάρι, και αποχαιρέτησε τον δημοσιογράφο Σόλωνα Γρηγοριάδη που ήταν παρών. «Σε λίγο φεύγω με ψεύτικες και άδικες κατηγορίες, το κόμμα μου θα βρει την αλήθεια και θα με δικαιώσει. Ζήτω το ΚΚΕ, αφήνω ένα τίμιο όνομα στο παιδί μου».
Δύο μέρες μετά ο Ν. Ζαχαριάδης μέσω του ραδιοφωνικού σταθμού «Ελεύθερη Ελλάδα» πληροφορούσε ότι «η ανακοίνωση για την εκτέλεση του Πλουμπίδη είναι ψεύτικη… φυγαδεύτηκε στην Αμερική, όπου τρώει τα αργύρια της προδοσίας του».
Η εφημερίδα «ΤΑ ΝΕΑ» και το ρεπορτάζ της εκτέλεσης στην πρώτη σελίδα
Ήταν 52 χρόνων και τα περισσότερα από αυτά τα είχε περάσει αγωνιζόμενος για τις ιδέες του.
Ο γιός του Δημήτρης είναι περήφανος για τον πατέρα του, αλλά ζητά την πλήρη αποκατάστασή του. Γράφει στο βιβλίο του Δημήτρη Παπαχρίστου : Νίκος Πλουμπίδης Ντοκουμέντα, «μόνο μια πραγματική πολιτική ανάλυση των όσων έγιναν τότε, θα επιτρέψει να αποκατασταθεί ουσιαστικά ο ίδιος και άλλοι σύντροφοί του με ανάλογη μοίρα, και να πάψουν να βαραίνουν πάνω στην ιστορία, άρα και στη σημερινή αξιοπιστία της αριστεράς, σιωπές και μισόλογα».
Το ρεπορτάζ για την εκτέλεση από την υπερ-δεξιά εφημερίδα «Εθνικός Κήρυξ»
Σκατα τιμιο ονομα αφησε στο παιδι του ο κατσαπλιας…
Σκατα στους ταφους σας και καταρα στα παιδια σας λεχριτες κομμουνιστες!!!