Ο Τζέιμς Μπέντφορντ ήταν ο πρώτος που έκανε αυτήν την επιλογή. 55 χρόνια μετά το σώμα του παραμένει σε παγωμένο κύλινδρο και αναμένει την… επιστροφή
Λίγο πριν ο Τζέιμς Μπεντφορντ αφήσει την τελευταία του πνοή μια ομάδα γιατρών έφτασε στο 2060 της Έλεϊνορ Ντράιβ στο Γκλέντεϊλ της Καλιφόρνια. Ο Μπρεντφορντ ήταν 73 ετών και έπασχε από καρκίνο σε τελικό στάδιο. Πρόσφατα τον είχαν μεταφέρει από το νοσοκομείο στο σπίτι ενός φίλου του. Το απόγευμα της 12ης Ιανουαρίου 1967 οι νοσοκόμες που τον παρακολουθούσαν έκριναν ότι δεν έχει πολύ χρόνο ακόμα και ειδοποίησαν τους γιατρούς. Ο δρ. Ρενό Έιμπλ πλησίασε τον Μπέντφορντ και τον ρώτησε πώς νιώθει. Ψιθυρίζοντας του απάντησε «Νιώθω καλύτερα» και έσβησε. Η ώρα θανάτου του ήταν 13:15, τουλάχιστον μέχρι να… επανέλθει. Εδώ και 55 χρόνια το σώμα του Τζέιμς Μπέντφορντ βρίσκεται μέσα σε έναν τεράστιο μεταλλικό σωλήνα και περιμένει την επαναφορά του. Αυτή είναι η ιστορία του πρώτου ανθρώπου στην ιστορία του οποίου το σώμα καταψύχθηκε.
Καθηγητής, συγγραφέας και ταξιδιώτης
Ο Τζέιμς Χιράμ Μπέντφορντ γεννήθηκε στις 20 Απριλίου 1893 και σε ηλικία μόλις τεσσάρων ετών έδωσε την πρώτη μεγάλη μάχη για τη ζωή του. Νόσησε με διφθερίτιδα και κινδύνεψε.
Βγαίνοντας νικητής και ολοκληρώνοντας το σχολείο ο Μπέντφορντ μετακόμισε στην Καλιφόρνια όπου σπούδασε στο Μπέρκλεϊ. Πήρε μάστερ πάνω στην επαγγελματική εκπαίδευση και εξέλιξη και δίδαξε. Μάλιστα εξέδωσε και μια σειρά βιβλίων πάνω στον θέμα. «Πολλοί νέοι άνθρωποι αντιμετωπίζουν το μέλλον με αμφιβολία, κυνισμό και απόγνωση. Στόχος μου ήταν να καταπραΰνω αυτή την κατάσταση και να τους δώσω κατευθυντήριες γραμμές» θα πει σε μια συνέντευξη που έδωσε το 1938 στους Los Angeles Times. Το μεγάλο πάθος του Μπέντφορντ ήταν τα ταξίδια. Επισκέφθηκε πολλές χώρες της Ευρώπης (μεταξύ των οποίων και η Ελλάδα), ταξίδεψε στη Νότια Αμερική και την Αφρική. Παντρεύτηκε δύο φορές. Η πρώτη του σύζυγος, Άννα Τσάντλερ Ράις πέθανε το 1917, λίγους μήνες μετά το γάμο. Το 1920 παντρεύτηκε την Ρούμπι ΜακΛάγκαν με την οποία απέκτησαν πέντε παιδιά. Όταν πλέον μπήκε στα 70 του διαγνώσθηκε με καρκίνο στα νεφρά και κλήθηκε να δώσει μια ακόμα μάχη για τη ζωή του.
Η απόφαση
Ενώ είχε διαγνωσθεί με καρκίνο, ο Μπέντφορντ είδε τη διαφήμιση της Life Extension Society. H οργάνωση του Έβαν Κούπερ προσέφερε δωρεάν σε έναν άτομο την «ευκαιρία» να καταψυχθεί το σώμα του. Ενώ ως ιδέα του φάνηκε ενδιαφέρουσα δεν επικοινώνησε μαζί τους. Όταν όμως οι εξετάσεις έδειξαν ότι ο καρκίνος είχε κάνει μετάσταση στους πνεύμονες και οι γιατροί τον ενημέρωσαν πως πλέον δεν είχε ελπίδες αποφάσισε να ψάξει το θέμα. Ήρθε σε επαφή με τον πρόεδρο της Κρυογονικής Κοινότητας στην Καλιφόρνια, Ρόμπερτ Νέλσον. «Μου τηλεφώνησε πολλές φορές και συζητήσαμε το θέμα. Έβλεπε τη διαδικασία σαν ένα πιθανό νέο ξεκίνημα» τονίζει ο Νέλσον.
Αφού έλαβε όσες πληροφορίες χρειαζόταν, ο Μπέντφορντ άναψε το πράσινο φως για να προχωρήσει η διαδικασία μετά τον θάνατο του. Κάλυψε τα έξοδα και στη διαθήκη του άφησε έναν επιπλέον ποσό 100.000 δολαρίων για χρηματοδότηση της έρευνας για την κρυογονική.
Η κατάψυξη και οι αντιδράσεις
Όταν άφησε την τελευταία του πνοή οι γιατροί είχαν επτά λεπτά για να ολοκληρώσουν την πρώτη φάση της κατάψυξης του σώματος. Του τοποθετήθηκε μηχάνημα τεχνητής αναπνοής ώστε να συνεχίσει να ρέει το αίμα του προς τον εγκέφαλο. Στη συνέχεια του χορήγησαν με ένεση ένα διάλυμα περιείχε 15% διμεθυλοσουλφίδιο και 85% άλατα θεωρώντας ότι έτσι θα προστατέψουν τα όργανα του. Στη δεύτερη φάση το σώμα του μπήκε σε μια μεταλλική κάψουλά γεμάτη υγρό άζωτο. Την κάψουλά είχε φτιάξει ο Εντ Χόουπ του οποίου το επάγγελμα ήταν κατασκευαστής περουκών. H μέθοδος που χρησιμοποιήθηκε ήταν πρωτόγονη και οι ειδικοί αναφέρουν ότι είναι απίθανο να προστατεύτηκε ο εγκέφαλος του. Παρών στη διαδικασία ήταν ο Ρόμπερτ Νέλσον, ο δρ. Ντάντε Μπρουνόλ και ο χημικός Ρόμπερτ Πριόντα.
Η κάψουλά με το σώμα του Μπέντφορντ μεταφέρθηκε από το Λος Άντζελες στο Φοίνιξ της Αριζόνα. Λίγες μέρες μετά, η Κοινότητα Κρυογονικής ανακοίνωσε ότι για πρώτη φορά καταψύχθηκε με επιτυχία σώμα ανθρώπου με υγρό άζωτο με σκοπό να επανέλθει όταν θα έχει βρεθεί πλέον η θεραπεία για τον καρκίνο.
Όπως αποκαλύφθηκε, η οργάνωση, πριν τον Μπέντφορντ, είχε κάνει δύο αποτυχημένες προσπάθειες. Ένας καθηγητής από το Σαν Φρανσίσκο είχε δώσει την συγκατάθεση του αλλά όταν πέθανε η ιατρική ομάδα έφτασε πολύ αργά. Σε μια γυναίκα από την Καλιφόρνια η διαδικασία είχε ολοκληρωθεί αλλά στη συνέχεια η οργάνωση έμαθε πως το σώμα είχε βαλσαμωθεί πριν το παραλάβουν. Έτσι το έβγαλαν από την κάψουλα και το έθαψαν.
Μετά την ανακοίνωση για την «επιτυχημένη κατάψυξη σώματος» η συντριπτική πλειονότητα της επιστημονικής κοινότητας μίλησε για αφελές αν όχι παρανοϊκό πρότζεκτ. «Φοβάμαι ότι τα χρήματα του κακόμοιρου ανθρώπου σπαταλήθηκαν χωρίς λόγο γιατί δεν είναι δυνατό με τις δυνατότητες και τις μεθόδους που έχουμε σήμερα να επιχειρήσεις κάτι τέτοιο. Από τη στιγμή που καταψύχθηκε είναι σίγουρα νεκρός και δεν πρόκειται να επιστρέψει» τόνισε ο δρ.Τζον Λάιμαν ο οποίος συμμετείχε την ανακάλυψη του διμεθυλοσουλφιδίου το οποίο χορηγήθηκε στον Μπέντφορντ.
Μια μικρή Οδύσσεια
Ο παγωμένος… ύπνος του Μπέντφορντ μόνο ήρεμος δεν ήταν. Η κάψουλα με το κατεψυγμένο σώμα έμεινε για δύο χρόνια στις εγκαταστάσεις του ερευνητή Έντουαρντ Χόουπ στο Φοίνιξ και ακολούθησε μια μίνι Οδύσσεια. Το 1969 τη μετέφεραν στις εγκαταστάσεις Γκαλίσκο στην Καλιφόρνια και στη συνέχεια στο Μπέρκλεϊ στην ίδια πολιτεία. Τελικά το 1976 οι υπεύθυνοι ενημέρωσαν την οικογένεια του Μπέντφορντ ότι δεν μπορούν να κρατήσουν άλλο την κάψουλα. Την παρέλαβε ο γιός του Νόρμαν και τη κράτησε στο υπόγειο του σπιτιού του έως το 1982. Στη συνέχεια την παρέλαβε το ίδρυμα Alcor Life Extension το οποίο την έχει έως σήμερα.
Η αξιολόγηση του σώματος το 1991
Στις 25 Μαΐου 1991 έγινε αξιολόγηση της κατάστασης του σώματος και μεταφέρθηκε σε νέα κάψουλα. Στο επίσημο κείμενο της αξιολόγησης αναφέρεται μεταξύ άλλων:
«Η εξωτερική οπτική εξέταση αποκαλύπτει ένα καλά ανεπτυγμένο, καλά θρεμμένο άνδρα που φαίνεται νεότερος από τα 73 του χρόνια. Το δέρμα στον άνω θώρακα και τον αυχένα εμφανίζεται αποχρωματισμένο και ερυθηματώδες από την κάτω γνάθο ως περίπου δύο εκατοστά πάνω από τις θηλές. Η περιοχή του αποχρωματισμού είναι αρκετά έντονη στον θώρακα. Η κεφαλή στρέφεται προς τα αριστερά και σημειώνονται δύο σημάδια παρακέντησης σε απόσταση περίπου ενός εκατοστού μεταξύ τους πάνω από την πρόσθια έσω πλευρά του στερνοκλειδομαστοειδούς μυός (περίπου παράλληλα με την έσω καρωτιδική αρτηρία). Αυτά τα σημάδια παρακέντησης είναι χωρίς θρόμβους και παρουσιάζουν μια φρέσκια εμφάνιση με «πυρήνα» (υποδηλώνει μια βελόνα μεγάλης οπής).
Το δέρμα στην αριστερή πλευρά του λαιμού είναι διογκωμένο με αυτό που φαίνεται να είναι ένας υγρός βλωμός (βλωμοί) που εγχέεται στον υποδόριο χώρο. Η θέση του κεφαλιού του ασθενούς αποκλείει την προσεκτική εξέταση του δέρματος για σημάδια παρακέντησης στην αριστερή πλευρά. Υπάρχει παγωμένο αίμα που βγαίνει από το στόμα και τη μύτη. Ένα επίχρισμα από ζωηρό κόκκινο αίμα καλύπτει το δέρμα γύρω από τη μύτη και το στόμα σε ένα μοτίβο που φαίνεται να έχει καθοριστεί από μια μάσκα αναπνευστήρα. Μια μεγαλύτερη ποσότητα πιο σκούρου κόκκινου αίματος φαίνεται να έχει κυλήσει από το στόμα κατά τη διάρκεια της κατάψυξης με ξηρό πάγο, καθώς διατηρεί τις πτυχές και τα περιγράμματα του υλικού περιτυλίγματος που πιθανώς κάλυπταν το πρόσωπο του ασθενούς κατά την κατάψυξη. Τα μάτια είναι μερικώς ανοιχτά και οι κερατοειδείς είναι άσπροι από τον πάγο. Τα ρουθούνια είναι πεπλατυσμένα στο πρόσωπο, προφανώς ως αποτέλεσμα της συμπίεσης τους από μια πλάκα ξηρού πάγου κατά την αρχική κατάψυξη. Το κεφάλι καλύπτεται με κοντά ομοιόμορφα γκρίζα μαλλιά».
Η αναφορά τονίζει επίσης πως η παρουσία ατόφιων κομματιών πάγου δείχνει ότι το σώμα δεν ξεπέρασε ποτέ τους μηδέν βαθμούς Κελσίου. «Η εξωτερική του θερμοκρασία παρέμεινε σε σχετικά χαμηλές θερμοκρασίες κάτω από το μηδέν σε όλο το διάστημα αποθήκευσης» αναφέρει χαρακτηριστικά.
Επίλογος
O πρώτος «κρυοναύτης» παραμένει μέσα στον παγωμένο κύλινδρο του στο κτίριο του ιδρύματος Alcor Life Extension στο Σκότσλαντ στην Αριζόνα. Για όσους ασχολούνται με την κρυογονική η 12η Ιανουαρίου είναι μια ξεχωριστή μέρα καθώς καταψύχθηκε για πρώτο φορά ανθρώπινο σώμα με στόχο να επανέλθει κάποια στιγμή. Κανείς από την οικογένεια του Μπέντφορντ δεν επέλεξε να τον ακολουθήσει σε έναν παγωμένο ύπνο. Αυτό σημαίνει πως αν ποτέ η επιστήμη φτάσει στο σημείο να μπορεί να τον επαναφέρει θα ξυπνήσει σε έναν ξένο-διαφορετικό κόσμο χωρίς συγγενείς και φίλους. Το παράδειγμα του πάντως έχουν ακολουθήσει αρκετοί μέχρι σήμερα ελπίζοντας πως κάποια στιγμή θα ξυπνήσουν σε έναν κόσμο που θα έχει πετύχει την αθανασία.
Πηγή: janus.gr
