Ήταν τέτοιες μέρες του 1964, για την ακρίβεια 17 Ιουνίου, όταν συνέβη ένα πρωτοφανές περιστατικό κατά τη διάρκεια ενός αγώνα μεταξύ Παναθηναϊκού και Ολυμπιακού στη Λεωφόρο. Σε μονό ημιτελικό Κυπέλλου οι δύο ομάδες είναι ισόπαλες 1-0, λίγα λεπτά πριν τη λήξη.
Το εύθραυστο σκορ, σε αντίθεση με ό,τι ίσως θα περίμενε κανείς, δεν δημιουργεί την παραμικρή αγωνία στους οπαδούς των «αιωνίων» που έχουν γεμίσει το γήπεδο. Μοιράζονται την κοινή πεποίθηση πως το ματς είναι στημένο για να τελειώσει ισόπαλο. Κι εξέφρασαν τη δυσφορία τους για τη συμπαιγνία, όπως πίστευαν, με μια πρωτάκουστη κίνησαν. Ενωμένοι κι αδελφωμένα μπούκαραν στο γήπεδο καταστρέφοντας τα πάντα στο πέρασμά τους.
Πριν το ματς
Ο Παναθηναϊκός έχει μια από τις καλύτερες ομάδες στην ιστορία του εκείνα τα χρόνια, όπως μαρτυρούν και οι τίτλοι των αρχών της δεκαετίας του ’60. Επιπλέον, έχει ολοκληρώσει τη σεζόν στο πρωτάθλημα πετυχαίνοντας ένα μοναδικό ρεκόρ, το οποίο δεν έχει επαναληφθεί έκτοτε. Δεν έχει χάσει ούτε ένα παιχνίδι. Πρόκειται για την περίφημη γενιά του αήττητου, που μέχρι τις μέρες συνεχίζει να μνημονεύεται από τους φίλους της ομάδας. Αυτοί οι ίδιοι χιλιοτραγουδισμένοι παίκτες έχουν μπροστά τους ένα τελευταίο εμπόδιο πριν προκριθούν στον τελικό Κυπέλλου. Τον Ολυμπιακό.
Από την μεριά τους οι ερυθρόλευκοι έψαχναν μια επιτυχία για να σβήσουν τις αναμνήσεις μιας μέτριας σεζόν. Παράλληλα θέλουν έναν τίτλο, αλλά και την έξοδο στο Κύπελλο Κυπελλούχων. Γνωρίζουν πως το έργο τους είναι δύσκολο καθώς αντιμετωπίζουν τον Παναθηναϊκό εκτός έδρας σε μονό ματς. Είναι η εποχή που ακόμη δεν ισχύει ο κανονισμός των πέναλτι, ενώ σε περίπτωση που τα 120 λεπτά (μαζί με την παράταση) δεν φανούν αρκετά για να υπάρξει νικητής, προβλέπεται επαναληπτικό ματς στην έδρα του αντιπάλου. Αυτή είναι και η λεπτομέρεια που δηλητηριάζει με δυσπιστία τους θεατές.
Το παιχνίδι
Το γήπεδο της Λεωφόρου Αλεξάνδρας γεμίζει ασφυκτικά από 25.000 ανθρώπους, όση ήταν και η χωρητικότητά του εκείνη την εποχή που τα τσιμέντα δεν είχαν αντικατασταθεί από καθίσματα. Με τα εισιτήρια να τιμώνται από 20 (στα πέταλα) έως 40 δραχμές (αντίτιμο τσουχτερό πριν από σχεδόν 55 χρόνια) ο κόσμος είναι απαιτητικός. Και τα πρώτα λεπτά του αγώνα προδικάζουν πως μάλλον θα μείνει ικανοποιημένος.
Μόλις στο 13′ οι πράσινοι χάνουν τεράστια ευκαιρία και τρία λεπτά αργότερα ο Ολυμπιακός ανοίγει το σκορ με τον Νεοφώτιστο. Προς το τέλος του ημιχρόνου οι ρόλοι αντιστρέφονται. Σκοράρει ο Παναθηναϊκός με τον Δομάζο κι ακολουθεί χαμένο τετ α τετ για τους ερυθρόλευκους. Τα πρώτα… σύννεφα είχαν μαζευτεί πάνω από τη Λεωφόρο.
Το ματς είχε οριστεί για τις 5 το απόγευμα, ενώ βρισκόμασταν στα μέσα Ιουνίου. Αρκετοί από τους ποδοσφαιριστές που πήραν μέρος στον αγώνα κι αργότερα μίλησαν γι’ αυτόν, υποστήριξαν πως η ζέστη και η υγρασία ευθύνονταν σε μεγάλο βαθμό για το (μη) θέαμα του δευτέρου μέρους.
Εξαντλημένοι και αδύναμοι, παρουσιάζονται κατώτεροι των προσδοκιών και όσο περισσότερο περνά η ώρα δεν παρακινούνται ούτε από τις απειλητικές φωνές και τα συνθήματα των οπαδών των αιωνίων, τα οποία δεν έχουν στόχο τους αντιπάλους, αλλά και τους 22 παίκτες και τις διοικήσεις των συλλόγων.
«Θα γίνει Περού»
Καθώς όλα μαρτυρούν πως η παράταση μοιάζει αναπόφευκτη, οι οπαδοί δεν… μασούν τα λόγια τους. «Πουλημένοι-Πουλημένοι» είναι η ιαχή που ακούγεται και από τα δύο πέταλα. Ο Ολλανδός διαιτητής που έχει οριστεί να διευθύνει την αναμέτρηση, δεν καταλαβαίνει ελληνικά, αλλά σίγουρα αντιλαμβάνεται πως η ατμόσφαιρα μυρίζει «μπαρούτι». Ίσως κάποιος βέβαια να του μετέφρασε στη γλώσσα του το «θα μπούμε μέσα» ή το ακόμη πιο απειλητικό «θα γίνει Περού», που φώναζαν οι θεατές.
Λίγο καιρό νωρίτερα κατά τη διάρκεια μιας αναμέτρησης μεταξύ του Περού και της Αργεντινής είχαν ξεσπάσει βίαιες συμπλοκές με απολογισμό 318 νεκρούς. Το μήνυμα της εξέδρας είναι πολύ σοβαρό για να το αγνοήσει κανείς.
Ωστόσο η παράταση ξεκινά, εν μέσω πρωτοφανούς αμφισβήτησης κι εκεί συμβαίνει το… κακό. Οι «αιώνιοι» χάνουν από μία ευκαιρία εκατέρωθεν, με εκείνη του Μίμη Δομάζου να θεωρείται πως είναι από εκείνες που δεν χάνονται, ενώ και του Παπάζογλου δεν πηγαίνει πίσω….
Ο κόσμος είναι απόλυτα πεπεισμένος πως το αποτέλεσμα είναι προκαθορισμένο ώστε να υπάρξει επαναληπτικός, εξαγριώνονται κι ετοιμάζονται για το «ντου». Βλέποντας τα χειρότερα να έρχονται, ο διαιτητής σφυρίζει τη λήξη και σχεδόν ταυτόχρονα, οι οπαδοί ενωμένοι μπαίνουν στον αγωνιστικό χώρο.
Τα επεισόδια
Οι αστυνομικές δυνάμεις, που όσο παιζόταν ματς, είχαν αποτρέψει διάφορα σκηνικά, αποσύρονται με… ελαφρά πηδηματάκια και τα πάντα παραδίδονται στη μανία του όχλου. Τα γκολπόστ γκρεμίζονται, τα δίχτυα σχίζονται. Καταστρέφονται οι προβολείς, διαλύονται οι πινακίδες και μπαίνουν φωτιές στο γήπεδο που τροφοδοτούνται από διάφορα εύφλεκτα υλικά. Χωρίς να πλακωθούν μεταξύ τους, οι οπαδοί προπηλακίζουν παίκτες, παράγοντες, διαιτητές και φτάνουν μέχρι και τα αποδυτήρια, συνεχίζοντας την αδιανόητη καταστροφή.
Όταν πλέον δεν είχαν αφήσει σχεδόν τίποτα όρθιο μέσα στη Λεωφόρο, ξεχύνονται στους δρόμους περιφέροντας ως λάβαρο τη βαριά κεντρική καγκελόπορτα η οποία βρέθηκε στην πλατεία Ομονοίας! Άλλοι οπαδοί έφτασαν μέχρι τη Βουλή, απειλώντας να μπουν μέσα! Τελικά έφτασαν στο σημείο να γίνουν δεχτοί από τον ίδιο τον Γεώργιο Παπανδρέου… Απίστευτα πράγματα. Για ώρες οι μαύροι καπνοί στους Αμπελόκηπους μαρτυρούσαν το τι είχε προηγηθεί. Με τη διαφορά πως αυτά τα επεισόδια δεν είχαν την παραμικρή σχέση με άλλα τέτοιου είδους.
Το… πήρε η ΑΕΚ
Υπό το φόβο νέων επεισοδίων η ΕΠΟ απφασίζει να μην υπάρξει επαναληπτικός στο Καραϊσκάκη. Η ΑΕΚ, που στον άλλο ημιτελικό έχει επικρατήσει του Πιερικού, δηλώνεται να συμμετάσχει στο Κυπελλούχων, αλλά δεν της δίνεται το Κύπελλο. Μια αδικία που αργότερα θα διορθωθεί από την Ομοσπονδία. Κάπως έτσι, σήμερα η Ένωση έχει στο παλμαρέ της ένα τρόπαιο το οποίο κυριολεκτικά χρωστάει στον Παναθηναϊκό και τον Ολυμπιακό, ή μάλλον, στους οπαδούς τους που λίγο έλειψε όντως να κάνουν Περού τη Λεωφόρο.
