Πολλές εξεγέρσεις γίνονται κατά καιρούς σε φυλακές, ωστόσο αυτή που ξεκίνησε σαν σήμερα το 1995, στο σωφρονιστικό κατάστημα Κορυδαλλού, είχε τραγικό απολογισμό 4 νεκρούς, 72 τραυματίες και ανυπολόγιστες ζημιές. Στα κύρια αιτήματα των κρατουμένων ήταν η αποσυμφόρηση των φυλακών, ο διαχωρισμός τοξικομανών – ποινικών, καλύτερες συνθήκες διαβίωσης… Κατά την εξέγερση αυτή όμως έγιναν θηριωδίες και καταστροφές, καθώς οι κρατούμενοι κράτησαν ομήρους, πυρπόλησαν εγκαταστάσεις, έκαναν αλλεπάλληλες απόπειρες για ομαδική απόδραση, σκότωσαν με απάνθρωπο τρόπο έναν συγκρατούμενό τους, ενώ άλλοι τρεις κατέληξαν από υπερβολική χρήση χαπιών που άρπαξαν από το φαρμακείο των φυλακών.
Το χρονικό
Λίγο πριν από τις 20:00 της 14ης Νοεμβρίου, στην Γ’ Ακτίνα, την ώρα που ο ψυχίατρος Γιάννης Φιλιππάκης και ο νοσοκόμος της βάρδιας Κώστας Κωστόπουλος μοίραζαν τα φάρμακα, συνοδευόμενοι από τον φύλακα Νίκο Γρίσπο, οι κρατούμενοι ξαφνικά όρμησαν πάνω τους και τους πήραν ομήρους. Βγήκαν στο προαύλιο, σκαρφάλωσαν στα κάγκελα και κατευθύνθηκαν στο διοικητήριο, με τον φύλακα της πύλης, να βλέπει τι συμβαίνει και να σημαίνει συναγερμό.
Ξεκαθάρισμα λογαριασμών με «ρουφιάνους»
Οι κρατούμενοι πήραν ομήρους ακόμα 3 σωφρονιστικούς (σύνολο 6 συν οι δύο γιατροί), τους οποίους έβαλαν στην απομόνωση της Δ’ Ακτίνας, ενώ κάποιοι άλλοι έσπασαν το φαρμακείο αρπάζοντας τα χάπια με τις χούφτες. Την ίδια ώρα άλλοι νεαροί αλλοδαποί βρήκαν την ευκαιρία να ξεκαθαρίσουν τους λογαριασμούς τους με όσους θεωρούσαν ρουφιάνους!
ΜΑΤ και Εισαγγελείς
Τα ΜΑΤ κύκλωσαν τις φυλακές εξωτερικά, για να προλάβουν τυχόν απόδραση ενώ κατέφτασαν τρεις εισαγγελείς και ο γενικός γραμματέας του υπουργείου Δικαιοσύνης, που προσπάθησαν να κατευνάσουν τα πνεύματα και να πείσουν τους κρατούμενους να επιστρέψουν στα κελιά τους. «Στις 3 μετά τα μεσάνυχτα θα σας ανακοινώσουμε τα αιτήματά μας», τους είπε η επιτροπή των εξεγερθέντων τους, που είχαν στο πλευρό τους και 180 κρατούμενους από το Σωφρονιστικό Κατάστημα Ανηλίκων.
Τρεις νεκροί από χάπια
Το πρωί της 15ης Νοεμβρίου, άφησαν ελεύθερους τους δύο γιατρούς και έκαναν επιθέσεις στις σκοπιές με πέτρες, ενώ στα χέρια τους κρατούσαν μαχαίρια και άλλα αιχμηρά αντικείμενα που είχαν αρπάξει από τα μαγειρεία, με τους φρουρούς να «απαντούν» με πυροβολισμούς στον αέρα.
Το μεσημέρι της ίδια μέρας η επιτροπή των κρατουμένων έδωσε διορία 5 ωρών στο Υπουργείο Δικαιοσύνης για να απαντήσει στα αιτήματά τους ωστόσο κάποιοι προσπάθησαν να σπάσουν την πόρτα της σήραγγας που οδηγεί από το διοικητήριο στο νοσοκομείο, αλλά αναχαιτίστηκαν από άνδρες των ΜΑΤ με δακρυγόνα. Έκαψαν το αρχιφυλακείο, κατέστρεψαν το μαγειρείο καιι λεηλάτησαν το φαρμακείο, ενώ είχαν στην κατοχή τους 3.500 λίτρα πετρελαίου και τρία εκατομμύρια χάπια! Τρεις απ’ αυτούς μεταφέρθηκαν νεκροί από υπερβολική δόση στο Γενικό Κρατικό Νοσοκομείο Πειραιά: Ο Αθανάσιος Τσιακούλης 26 χρόνων, ο Xρήστος Mονεμβασίτης επίσης 26 ετών και ο Xαράλαμπος Χριστόπουλος 43 ετών. Επίσης υπήρχαν και 11 τραυματίες από τις συμπλοκές.
Άγρια δολοφονία
Την τρίτη μέρα της εξέγερσης και λίγες ώρες μετά την απελευθέρωση των έξι σωφρονιστικών υπαλλήλων, σημειώθηκε άγρια δολοφονία. Του 27χρονου Δημήτρη Καραμούτη, ο οποίος βρισκόταν στο κελί 1 της απομόνωσης κατόπιν δικού του αιτήματος, επειδή φοβόταν για τη ζωή του. Τον βασάνισαν, τον μαχαίρωσαν, τον κρέμασαν με ένα σεντόνι, τον ράντισαν με πετρέλαιο και του έβαλαν φωτιά!
Ο ιατροδικαστής Δημοσθένης Μπούκης έκανε λόγο για πρωτοφανή αγριότητα, καθώς μέτρησε 23 χτυπήματα γύρω απ’ την καρδιά, συντριπτικό κάταγμα στην κάτω γνάθο, απαγχονισμό και μεταθανάτια εγκαύματα στο 70% του σώματός του!
Κρυβόντουσαν από τους βαρυποινίτες
Ο Καραμούτης είχε συλληφθεί στο παρελθόν για απόπειρα κλοπής αυτοκινήτου στην πλατεία Βάθη και βρισκόταν στον Κορυδαλλό μόλις ένα μήνα, εκτίοντας ποινή φυλάκισης 18 μηνών. Φήμες που κυκλοφόρησαν ανέφεραν ότι δολοφονήθηκε κατά λάθος, επειδή έμοιαζε με τον πραγματικό στόχο των φονιάδων, αλλά ποτέ κανείς δεν τις επιβεβαίωσε. Πολλοί φοβόντουσαν κατά τη διάρκεια της εξέγερσης, καθώς οι βαρυποινίτες «αλώνιζαν» σε όλη τη φυλακή. Μάλιστα, ένας είχε ανεβεί σε δέντρο στο προαύλιο, ενώ ένας άλλος κρυβόταν σχεδόν δύο ημέρες μέσα σε κάδο απορριμμάτων.
Ξεκίνησαν να επιστρέφουν στα κελιά τους
Τρεις ακόμα δολοφονίες σημειώθηκαν και φοβούμενοι από τα εγκλήματα, πολλοί κρατούμενοι άρχισαν να οπισθοχωρούν και να επιστρέφουν στα κελιά τους. Το ίδιο έκαναν και περίπου 30 κρατούμενοι της Γ’ Ακτίνας κι έτσι άρχισαν ψυχολογικά να χάνουν το παιχνίδι και οι «σκληροί» της εξέγερσης.
Η παράδοση των φυλακών
Η φυλακή παραδόθηκε στις αρχές από τους εξεγερμένους το μεσημέρι της 19ης Νοεμβρίου παρουσία εισαγγελέα και του γενικού γραμματέα του υπουργείου Δικαιοσύνης αλλά και εκπροσώπων των δικηγορικών συλλόγων. Ο Αντώνης Ρουπακιώτης δήλωσε βγαίνοντας από τις φυλακές: «Η παράδοση έγινε χωρίς κανένα πρόβλημα. Οι κρατούμενοι βρίσκονται στα κελιά τους, τα οποία δεν έχουν υποστεί ζημιές. Αντίθετα έχουν ολοσχερώς καταστραφεί το ιατρείο, το αρχιφυλακείο, οι αίθουσες επισκεπτηρίων, το μαγειρείο και όλοι οι κοινόχρηστοι χώροι. Οι ζημιές είναι τεράστιες. Πολλοί κρατούμενοι μας υποδέχθηκαν με χειροκροτήματα και, θα λέγαμε, με ανακούφιση. Πιστεύουμε σιγά – σιγά όλα να ομαλοποιηθούν. Κρατούμενοι έλεγαν ότι η στάση έγινε σε μια έκρηξη καταπιεσμένων δικαιωμάτων. Πρέπει να αποκατασταθεί τώρα η λειτουργικότητα, να αποσυμφορηθούν οι φυλακές και να υλοποιηθούν οι υποσχέσεις της ηγεσίας του υπουργείου Δικαιοσύνης».
Ο αρμόδιος υπουργός Γιάννης Ποττάκης δήλωσε ότι «ο διάλογος πέτυχε, αλλά υπάρχει ακόμα αρκετή δουλειά», στέλνοντας παράλληλα «μήνυμα» στους κρατουμένους ότι «τα μέτρα ασφαλείας θα παραμείνουν ισχυρά έξω από τις φυλακές, για πολλές ημέρες, μέχρι πλήρους αποκατάστασης της ηρεμίας».
Διώξεις σε 13 κρατουμένους
Οι δύο εισαγγελείς άσκησαν διώξεις σε 13 κρατουμένους, για ανθρωποκτονία, αρπαγή, εμπρησμό, στάση, διακεκριμένη φθορά, κλοπή και επικίνδυνες σωματικές βλάβες. Για ανθρωποκτονία από πρόθεση παραπέμφθηκαν ο Νίκος Πανταζής και ο Κώστας Φωτίου. Ο πρώτος μπαινόβγαινε στις φυλακές από τα 16 του και μάλιστα ήταν μέλος της επιτροπής κρατουμένων, που συνδιαλεγόταν με τους εκπροσώπους του υπουργείου Δικαιοσύνης. Ο δεύτερος, καταδικασμένος σε κάθειρξη 8,5 ετών για συνέργεια σε ληστεία, αθωώθηκε σε δεύτερο βαθμό κατά τη διάρκεια της εξέγερσης και αποφυλακίστηκε πριν εκδοθεί ένταλμα σύλληψης σε βάρος του για τη δολοφονία του Καραμούτη. Μία ημέρα πριν παραδοθεί η φυλακή, χαιρέτησε… σαν κύριος και έφυγε και φυσικά δεν εμφανίστηκε στη δίκη που έγινε το Νοέμβριο του 1998.
«Έτσι κι αλλιώς δεν θα βγω από τη φυλακή»
Ο Πανταζής καταδικάστηκε σε ισόβια και επιπλέον κάθειρξη 18,5 ετών, αν και αρνήθηκε από την πρώτη στιγμή την εμπλοκή του. «Εγώ άμα έχω κάνει κάτι, το παίρνω πάνω μου. Έτσι κι αλλιώς δεν πρόκειται να βγω απ’ τη φυλακή. Αλλά ένα σας λέω: Tον Καραμούτη δεν τον σκότωσα», είπε στην απολογία του, κατονομάζοντας ως φυσικό αυτουργό τον Φωτίου.
Στους αδελφούς Χρήστο και Παναγιώτη Στάντζο το δικαστήριο επέβαλε ποινή κάθειρξης 12,5 ετών για αρπαγή των σωφρονιστικών υπαλλήλων, διακεκριμένες φθορές και στάση και στον Παρασκευά Σερεμέτη ποινή φυλάκισης 4,5 ετών για αρπαγή και στάση. Άλλοι τρεις κατηγορούμενοι, ο Κωνσταντίνος Παπακωνσταντίνου, ο Πέτρος Ανδρέου και ο Κωνσταντίνος Κάλφας που κατηγορήθηκαν ως πρωταίτιοι της στάσης καταδικάστηκαν σε εξαγοράσιμη ποινή φυλάκισης ενός έτους.
