Η τακτική αερόβια άσκηση αργότερα στη ζωή αποτρέπει τη γονιδιωματική αστάθεια που χαρακτηρίζεται από βλάβη του DNA και δυσλειτουργία των τελομερών, σύμφωνα με μελέτη του Πανεπιστημίου της Γιούτα.
Οι ερευνητές θα παρουσιάσουν τη δουλειά τους αυτή την εβδομάδα στο American Physiology Summit, την ετήσια συνάντηση της Αμερικανικής Φυσιολογικής Εταιρείας (APS), στο Λονγκ Μπιτς της Καλιφόρνια.
«Τα νέα ευρήματα θα επηρεάσουν σε μεγάλο βαθμό την κατανόησή μας για τους μηχανισμούς για το πώς η αερόβια άσκηση βελτιώνει την αγγειακή υγεία σε επίπεδο γονιδιωματικής σταθερότητας», λέει ο Jisok Lim, μεταδιδακτορικός συνεργάτης στο Πανεπιστήμιο της Γιούτα και επικεφαλής συγγραφέας της μελέτης.
Η άσκηση αργά στη ζωή θεωρούνταν αναποτελεσματική. Ωστόσο, υπάρχουσες μελέτες δείχνουν ότι η αερόβια άσκηση αργότερα στη ζωή μειώνει τον κίνδυνο θνησιμότητας που σχετίζεται με καρδιαγγειακά νοσήματα. Οι συγκεκριμένοι παράγοντες που συμβάλλουν σε αυτό το αποτέλεσμα δεν έχουν γίνει πλήρως κατανοητοί.
Οι ερευνητές εξέτασαν εάν η τακτική άσκηση με τη γήρανση μπορεί να αποτρέψει τη βλάβη του DNA και τη δυσλειτουργία των τελομερών.
Τα τελομερή είναι προστατευτικά καλύμματα στο τέλος των χρωμοσωμάτων. Σε αυτή τη μελέτη, η άσκηση αποδείχθηκε ότι είναι ιδιαίτερα χρήσιμη σε κύτταρα που έρχονται σε άμεση επαφή με τη ροή του αίματος (ενδοθηλιακά κύτταρα). Τα οφέλη της αερόβιας άσκησης είναι ιδιαίτερα αισθητά στις αορτικές περιοχές που είναι λιγότερο επιρρεπείς σε αθηροσκλήρωση λόγω των ευνοϊκών προτύπων ροής του αίματος.
Κατά τη διάρκεια της τετράμηνης μελέτης, δόθηκε πρόσβαση σε 15 αρσενικά ποντίκια σε εθελοντικό τροχό. Τα ποντίκια χωρίστηκαν σε ομάδες με υψηλό, μέτριο και χαμηλό τρέξιμο με βάση τις αποστάσεις τρεξίματος. Οι αορτικοί ιστοί που εκτέθηκαν σε διαφορετικά πρότυπα ροής αίματος συλλέχθηκαν για να αξιολογηθεί η βλάβη του DNA και η λειτουργία των τελομερών. Τα ευρήματα υποδηλώνουν ότι το αυξημένο επίπεδο άσκησης αργότερα στη ζωή έχει ευεργετική επίδραση στη βλάβη του DNA και στη δυσλειτουργία των τελομερών.
Υπάρχουν πολλοί παράγοντες που συμβάλλουν στην αρτηριακή γήρανση. Ο κινητήριος παράγοντας ανάμεσά τους είναι η βλάβη του DNA. Ενώ χρειάζεται περισσότερη μελέτη σε αυτόν τον τομέα, οι φυσιολόγοι ελπίζουν ότι αυτά τα ευρήματα θέτουν τις βάσεις για τη βελτίωση της ανθρώπινης υγείας στο μέλλον.
«Αποκαλύπτοντας τις ποικίλες αποκρίσεις των περιοχών της αορτής που αντιμετωπίζουν διαφορετικά μοτίβα ροής αίματος και τύπους κυττάρων στην αερόβια άσκηση, αυτή η έρευνα θα προσφέρει ένα σταθερό έδαφος για μια λεπτομερή και προσαρμοσμένη προσέγγιση στις παρεμβάσεις για την καρδιαγγειακή υγεία», δήλωσε ο Lim.
