Στις 7 Ιουνίου, στο Θέατρο Βράχων, έδωσε ο Θάνος Μικρούτσικος την τελευταία του συναυλία.

Ο αγαπημένος δημιουργός είχε προγραμματίσει για δύο βράδια του Ιούνη, δύο συναυλίες, μαζί με τους πιο κοντινούς του τραγουδιστές ως ένα επισφράγισμα της εκπληκτικής πορείας του, αλλά και ως ένα μήνυμα αγάπης.

Ακάματος είχε μείνει στο πιάνο πάνω από τρεις ώρες, έκανε πλάκα, είπε τσιτάτα του μεγάλου παραμυθά Καρόλου (τον Μαρξ εννοούσε), θυμήθηκε, τραγούδησε, έκλαψε και ήταν σαν να πήρε από το χέρι έναν-έναν όλους όσοι βρέθηκαν εκεί, σε ένα μουσικό ταξίδι σε αναμνήσεις αλλά και όνειρα. Συνήθως, στις εισαγωγές του όταν καλοσώριζε τον κόσμο, έκλεινε με ένα «Καλή ψυχαγωγία». Εκείνο το βράδυ του Ιουνίου είχε κλείσει ως εξής: «Ζούμε σε ένα βάρβαρο κόσμο. Η βαρβαρότητα μας κατακλύζει. Όπως είπε ο γερο-Κάρολος, πρέπει να αφήσουμε ανοιχτό το παράθυρο στο όνειρο. Αφήνοντας ένα παράθυρο στο όνειρο, τότε μόνο θα φτιάξουμε μια κοινωνία που θα μπορεί να αυτοπραγματωθεί ο άνθρωπος. Μια κοινωνία που ο ποιητής θα ψαρεύει κι ο ψαράς θα μπορεί να γράφει ποιήματα».

Μαζί με τον Θάνο Μικρούτσικο τραγούδησαν «όσοι περπάτησαν μαζί μου, 11 τραγουδιστές που μεγάλωσαν την εμβέλεια των τραγουδιών μου με το κύρος και το ταλέντο τους»: ο Γιώργος Νταλάρας, η Χαρούλα Αλεξίου, ο Βασίλης Παπακωνσταντίνου, ο Μανώλης Μητσιάς, ο Γιάννης Κότσιρας, ο Χρήστος Θηβαίος, ο Μιλτιάδης Πασχαλίδης, η Ρίτα Αντωνοπούλου, ο Γιώργος Μεράντζας, ο Κώστας Θωμαϊδης, η Μαριάννα Πολυχρονίδη

Μία από τις πιο συγκινητικές στιγμές της βραδιάς (και είχε πολλές τέτοιες…) ήταν όταν ανέβηκε στη σκηνή η Χαρούλα Αλεξίου. Τραγούδησε το «Η αγάπη είναι ζάλη», το «Ελένη», ενώ έκλεισε με το «Φεύγω και με με περιμένεις», το οποίο ήταν λες και ερμήνευσε με κάθε της κύτταρο. Στις παύσεις του τραγουδιού θυμόταν σκηνές από την κοινή της πορεία με τον Μικρούτσικο και έκλεισε φωνάζοντάς του «Καλώς σε ξαναβρήκα αγάπη μου» και πέφτοντας στην αγκαλιά του.