Στις 24 Ιουνίου 1980 ξεκίνησε τετραήμερη γενική απεργία στο Ελ Σαλβαδόρ, με τους εργαζόμενους να διαμαρτύρονται για την υποστηριζόμενη από τις ΗΠΑ στρατιωτική δικτατορία και τις «ομάδες θανάτου» της που έσπερναν τον τρόμο στους πολίτες. Το 85% των παραγωγικών δραστηριοτήτων της οικονομίας έπαυσαν στο όνομα της εξυπηρέτησης των εισαγωγών, με πάνω από 80.000 πολίτες να βρίσκουν το θάρρος και να κατεβαίνουν στους δρόμους. Η αστυνομία και οι στρατιώτες σκότωσαν πολίτες στην πρωτεύουσα Σαν Σαλβαδόρ, με τα ακριβή στοιχεία των δολοφονημένων να μην δίνονται ποτέ στη δημοσιότητα.
Ο πόλεμος κατά του πληθυσμού της χώρας ξεκίνησε με τη μεγάλη σφαγή στο Ρίο Σουμπούλ, μια συντονισμένη στρατιωτική επιχείρηση των στρατών της Ονδούρας και του Σαλβαδόρ, κατά την οποία σφαγιάστηκαν τουλάχιστον 600 άνθρωποι, μωρά, γυναίκες, νέα παιδιά, έπειτα από ατελείωτα βασανιστήρια. Τέτοιες ενέργειες συνεχίστηκαν και τα επόμενα χρόνια, με τους αντάρτες του FMLN να δυναμώνουν σταδιακά και να πετυχαίνουν πλήγματα στις δυνάμεις του καθεστώτος.
Η Εκκλησία έκανε τα στραβά μάτια πλην κάποιων θαρραλέων κληρικών, με τις πληροφορίες για το βάναυσο καθεστώς να μην μπορούν να βγουν προς τα έξω και να μπλοκάρονται από το «φιλτράρισμα» των αμερικανικών μυστικών υπηρεσιών. Οι αγρότες ήταν τα κύρια θύματα αυτού του πολέμου, μαζί με εργαζόμενους και φοιτητές – όσους δηλαδή μάχονταν για να «πέσει» το καθεστώς.
Η απεργία πνίγηκε στο ξύλο και το αίμα, ωστόσο προκάλεσε ρωγμές στην στρατιωτική δικτατορία κι οδήγησε στην ενίσχυση των ανταρτών από τους κόλπους της κοινωνίας.
Πηγή: www.rosa.gr
